در سال 2007 مناسبت های مختلفی بیانگر لزوم حل اختلافات بین جمهوری آرژانتین و انگلیس و ایرلند شمالی بر سر مالکیت اراضی جزایر مالویناس، جورجیای جنوبی و جزایر ساندویچ و مناطق ساحلی اطراف می باشند.
174 سال از اشغال قسمتی از خاک آرژانتین توسط انگلیس می گذرد. روز سوم ژانویه 1833 انگلیس به حاکمیت جمهوری آرژانتین بر جزایر مالویناس تجاوز کرد، این ناحیه را به زور غصب کرد ساکنین و مسئولین آرژانتینی را از جزیره بیرون کرد و دولتی مستعمراتی و مردمی با اصلیت انگلیس را جایگزین ساکنان مالویتاس کرد. از آن پس انگلیس از اقامت اتباع آرژانتینی در این جزایر جلوگیری کرده است.
آرژانتین بلافاصله نسبت به این حرکت اعتراض کرد و تا به حال درخواست خود را مبتنی بربازگرفتن این جزایر ادامه داده است.
قانونی بودن ادعای آرژانتین توسط جامعه بین المللی به رسمیت شناخته شده است. مجمع عمومی سازمان ملل 42 سال پیش، در سال 1965، قطعنامه 2065 را صادر کرد که در آن از اختلاف مالکیت این جزایر به عنوان مسئله جزایر مالویناس، یاد شده و به عنوان نوعی "استعمار" توصیف شده است.
قطعنامه وظیفه دو طرف مبتنی بر مذاکره هر چه سریعتر را برای یافتن راه حلی صلح آمیز با در نظر گرفتن مصالح ساکنین این جزایر یادآوری می کند. در "مسئله جزایر مالویناس" از مورد استعمار قرار گرفتن هیچ جمعیتی صحبت نشده است، ولی عده ای اتباع انگلیسی به این جزایر کوچ کردند تا یک مستعمره را شکل دهند این مسئله یک سرزمین استعمار شده است نه مردم استعمار شده.
از آن تاریخ به بعد همه قطعنامه های بعدی سازمان ملل متحد، سازمان کشور های آمریکایی ودیگر سازمان های بین المللی این تقاضا را تکرار کرده اند.
آرژانتین بارها برای انجام اینگونه مذاکرات اعلام آمادگی کرده است ولی انگلیس به جز در 1966 و چند سال بعد از آن مرتبا از قبول آن سرباز زده است.
از پس این ماجرا، مجادله آتلانتیک جنوبی 25 سال پیش صورت گرفت. در آن زمان اوضاع داخلی آرژانتین و انگلیس باعث وخیم تر شدن این مجادله شد. در مورد آرژانتین در پی یک بحران سیاسی، دیکتاتوری نظامی تصمیم گرفت تا در روند صلح آمیز تقاضای بازپس گرفتن این جزایر تغییر ایجاد کند. این تصمیم اشتباه بود. مردم آرژانتین همیشه می دانستند که بدست آوردن حاکمیت کامل جزایر مالویناس تنها از طریق گفتگوهای دیپلماتیک ممکن است.
ما این مناسبت را با ادای احترام عمیق برای آنهایی که جان خود را در این درگیری از دست دادند گرامی می داریم.
این درگیری که انگلیس نمی تواند در قبالش به صورتی معتبر ادعای عاری بودن از مسئولیت های سیاسی کند، وجود و ماهیت ستیزه را تغییر نداد؛ چرا که مجمع عمومی سازمان ملل پنج ماه بعد از این درگیری این مسئله را تصدیق کرد.
مانند قبل از سال 1982 جامعه بین الملل به تصدیق این امر از طریق اظهارات متعدد سازمان ملل و دیگر مجامع ادامه داد.
با از سرگیری روابط دیپلماتیک در 1990 بر طبق قاعده حاکمیت اراضی، دو کشور به چندین توافق مشروط برای همکاری در زمینه های عملی و آتلانتیک جنوبی دست یافتند تا چارچوبی برای از سرگیری مذاکرات بوجود آورند. با این وجود انگلیس همچنان به رفتارهای غیر قانونی و یکجانبه ادامه می دهد. آرژانتین مکررا نسبت به این مسئله که بر خلاف توافقنامه و حکم جامعه بین المللی می باشد و بعلاوه دو طرف را از مسیر مذاکرات دورتر می سازد، اعتراض کرده است.
در روز 10 ژوئن آرژانتین سالروز فرمان نظامی - سیاسی جزایر مالویناس را گرامی داشت. در طی این فرمان در سال 1829 دولت آرژانتین درباره حقوق مشروع خود را در برابر جزایر تصریح کرد و سعی کرد تا از نظارت بر مراحل قانونی شدن آن اطمینان حاصل کند تا از حقوق جمعیتی که در این جزایر زندگی می کردند بهتر محافظت کند.
در جستجوی دائمی خود برای راه حلی صلح آمیز برای درگیری بر سر حاکمیت اراضی، آرژانتین بر ادعای خود باقی می ماند تا مجامع بین المللی بر الزام حل این هر چه سریعتر موضوع از طریق از سرگیری مذاکرات تاکید ورزند.
دراین صورت حمایت مداوم کشور هایی که معتقد به حل صلح آمیز موضوع هستند، برای پایان بخشیدن به این اختلاف دیرینه ای استعمار ضروری است.
نظر شما