نوستالژی «آزادی» از دیار غربت

خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ_پرویز قاسمی: آزادی؛ شهیاد سابق؛ میدان خاطرات زیاد برای نسل دهه شصتی‌ها. البته زمانی که هنوز برج میلاد نبود و خیلی چیزهای دیگر هم نبود: اینترنت؛ تلگرام و واتساپ؛ مترو و بی آرتی و… ولی این آزادی همچنان سرو قامت در همانجا ایستاده است و خاطرات را یادآورمی شود. خاطراتی که خیلی‌ها دارند؛ در عکس‌هایی که زیر برج آزادی و دور و اطرافش گرفته‌اند، عکس‌هایی که در آلبوم‌های خانوادگی جا خوش کرده‌اند نه در حافظه گوشی‌ها و هارد دیسک‌های امروزی.

دوران اوج آزادی زمان چاپ عکس بود از زاویه‌های مختلف تا بلکه از میان آنها یک عکسی بهتر در بیاید. پس از تحویل نگاتیو به عکاسی؛ با چاشنی انتظار و دل نگرانی از اینکه کیفیت عکس ها چگونه خواهد بود؛ دو سه روز بعد آنها را تحویل می گرفتیم و هنوز بیرون نرفته از داخل عکاسی؛ در همانجا با حس و حالی خاص عکس های چاپ شده را یکی پس از دیگری نگاه می کردیم. یادآوری و مرور این لحظات و خاطرات که همه هم نسلان ما آن را تجربه کرده‌اند جقدر شیرین و لذت بخش است.

یاد عکاسی «ایران‌فیلم» نزدیک میدان آزادی هم بخیر؛ که چقدر شلوغ و پر ترافیک بود برای چاپ عکس‌هایی که غالباً مردم در میدان آزادی و اطرافش می‌گرفتند و در ظرف کمتر از یکساعت؛ عکس‌ها را تحویل مشتری هایش می‌داد.

درست است، یهو تکنولوژی از راه رسید، همه چیز را با خود آورد ولی در کنارش خیلی چیز را نیز با خود برد. تکنولوژی همه چیز را عوض کرد، رفاه آورد و راحتی را نیز، ولی شیرینی و حلاوت چیزهای گذشته و قدیمی دیگر بدست نمی‌آید.

یاد «آزادی» و میدانش و موزه داخلش بخیر. یاد راهپیمایی‌های عظیم منتهی به «میدان آزادی» هم بخیر. راهپیمایی‌هایی که در آنها مشت‌های محکمی بر دهان آمریکا و استکبار جهانی می‌زدیم و چقدرخوشحال بودیم. یاد پل استاد معین و پل شریف مشرف به میدان آزادی و طرفین خیابان آزادی هم بخیر، که چه سان در ایام راهپیمایی از فراز آن می‌شد موج جمعیت شرکت کننده در راهپیمایی‌ها را مشاهده کرد و صحنه‌های زیبایی ازحماسه مردم تهران در راهپیمایی‌ها را در قاب دوربین‌ها به تصویرکشید و به جهانیان مخابره کرد.

یاد خدا بیامرز عمو غلامعباس هم بخیر که فکر می‌کنم اولین بار با او رفتم آزادی برای راهپیمایی ۲۲ بهمن سالگرد پیروزی انقلاب. چه خبر بود میدان آزادی؟!، وای خدای من، جمعیت موج می‌زد از زن و مرد و پیر و جوان و کودک و خردسال و… همه آمده بودند و همچنان می‌آمدند و به اقیانوس بیکران ملت می‌پیوستند، از مسیرهای چندگانه راهپیمایی که شب قبلش صدا و سیما آن مسیرها را بارها و بارها در بخش‌های مختلف خبری‌اش بر اساس اطلاعیه شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی نام برده بود:

مسیرشماره یک: مسجد امام حسین، میدان امام حسین، خیابان انقلاب، خیابان آزادی، میدان آزادی

مسیر شماره ۲: مسجد شهید اشرفی اصفهانی، بلوار مرزداران، خیابان صادقیه، میدان صادقیه، خیابان محمدعلی جناح، میدان آزادی

مسیرشماره ۳: مسجد امیرالمومنین، خیابان کارگر شمالی، میدان انقلاب، خیابان آزادی، میدان آزادی

مسیر شماره ۴:....

مسیرشماره ۵.:....

روزگاری داشتیم. روزگار اوج سخنرانی‌های پرشور مرحوم آیت الله … و دیگر شخصیت‌های بزرگ و برجسته انقلاب در راهپیمایی‌های میلیونی مردم تهران در میدان آزادی.

بله. همین «آزادی» که سخنش رفت، هم میدانش، هم استادیومش، مثل خود کلمه‌اش «آزادی» هماره دوست داشتنی است.

یاد آن ایام و روزگاران بخیر!

آذر ۹۸

بیشکک