خبرگزاری مهر، گروه استانها: بروز انواع آسیب‌های اجتماعی در حاشیه امن ایجاد شده در برخی بوستان‌ها و فضای سبز شهری در مازندران سبب شده تا خانوارهای حاشیه نشین، پنجره‌هایشان را به روی این پارک‌ها کور کنند و از این جاذبه طبیعی در زیرسایه ناهنجاری و بی تفاوتی برخی متولیان امر محروم شوند.
سال هاست که اهالی بومی از حضور در ساحل و جاذبه‌هایش محروم هستند و اکنون پارک‌های مازندران به ویژه بابل به منطقه ممنوع برای خانوارهای مذهبی تبدیل شده است، چشم مسئولان روشن.
محله روشنی بابل، بوستانی که سبز نیست / اهالی از رسانه استمداد طلبیدند
محله‌ای در نزدیک مرکز شهر بابل و حوالی میدان کارگر، روشنی نام دارد و ۷۲ خانوار در روبروی بوستان محلی زندگی می‌کنند، پارکی که به اعتقاد بسیاری از کوچه نشینان به یک دغدغه و دمل چرکین مبدل شده است. این پارک کوچک که بیشتر شبیه جنگل می‌ماند، به محل جولان معتادان و قرارهای نامتعارف دختران و پسران مبدل شده و آسایش اهالی محله را سلب کرده است.
بارها و بارها به متولیان و دستگاه‌های مختلف هم نامه زده‌اند وهم مراجعه کرده‌اند، اما نتیجه‌ای نداد، هریک از دستگاه‌ها اول می‌گویند چشم پیگیری می‌کنیم و بعد فراموش می‌کنند. پیگیری‌های متعدد اهالی محله راه به جایی نبرد و در نهایت دست یاری به سوی رسانه دراز کردند تا رفع مشکل این محله قدیمی و با پیشینه مذهبی را مطالبه کنند.
عصر یک روز باران زده پاییزی، بوستان روشنی
قرار ما با اهالی محله روشنی، عصر یک روز باران زده پاییزی می‌شود، پرسان پرسان به محله روشنی که حوالی میدان کارگر است می رسیم، در ورودی پارک محله، کیوسک نگهبانی به چشم می‌آید که روی آن تمثال مبارک شهید نقش بسته و درج شده، پایگاه مقاومت بسیج شهید بابایی.
می‌گویند این کیوسک با همت اهالی و بسیج منطقه کارگذاشته شده تا شاید تلنگری باشد برای افراد هنجارشکن. داخل پارک دو دختر دانشجو روی تاب نشستند اند و مدام به ساعت می‌نگرند و منتظر هستند. درگوشه سمت راست پارک و پشت درختچه‌ها، جوانی قامت خمیده در زیر بوته‌ها به دنبال چیزی می‌گردد، انگار ماده افیونی را پنهان کرده است.
اهالی می‌گویند اینها بخشی از آسیب‌هایی است که هر روزه با آن مواجه هستیم، نه کودکانمان جرأت آمدن به پارک برای بازی کردن را دارند و نه خودمان دل رفتن به پارک و نشستن و بهره بردن از فضای سبز را داریم.
قرارمان با آقای حسین زاده ریش سفید محله است، همراه با او چند نفر از اهالی محله به سمت ما می آیند. دلشان از بی توجهی مسئولان و متولیان امر خون است، می‌گویند بارها به سراغ این مسئولان و آن مسئول رفتیم و به نهادهای مختلف از شهر گرفته تا استان و کشور نامه زدیم، اما نشد که نشد.
این پارک شش هزار و ۵۰۰ متری برایمان غصه شده و به جای محل تفریح خانوارها جولانگاه معتادان و هنجارشکنان شده است
دبیر بازنشسته و ریش سفید محله در دستش نامه‌ها و طومارهای مختلفی است که به دستگاه‌های مختلف زده است و ادامه می‌دهد: این پارک شش هزار و ۵۰۰ متری برایمان غصه شده و به جای محل تفریح خانوارها جولانگاه معتادان و هنجارشکنان شده است.
دلش از زخم زبان یک از مسئولان ریش ریش است که به جای تلاش برای حل مشکل، گفته بود دیگر نیاز به تماشای ماهواره ندارید و در پارک براحتی می‌توانید نظاره گر باشید، هنوز از این زخم زبان مکدر است و می‌گوید با وجود چنین مسئولانی باید فضای سبز و پارک‌های محلی به جولانگاه هنجارشکنان تبدیل شود و آسایش از آن رخت بربندد.
پیشنهاد می‌دهم بهتر است اهالی محله در ساعاتی از روز در پارک حضور یابند تا عرصه را برای افراد هنجارشکن و معتاد تنگ کنند، بانویی که در زیرباران به جمع ما اضافه شده است، می‌گوید: ای برادر ترسمان از این است که این افراد لاابالی و معتاد با خانواده‌ها درگیر و حمله ور شوند چرا که بارها این مسئله تکرار شده است.
ادامه می‌دهد: هر روز و صبح شاهد حضور دختران و پسران جوانی در این پارک هستیم که رفتارهای دور از شأن آنها، خانوارها را مکدر کرده و بیان بسیاری از این رفتارها شرم آور است و چاره‌ای جز بستن پنجره‌های مشرف به پارک نداریم.
مهدی حسینی از دیگر اهالی محله که به جمع ما اضافه شده، می‌گوید: درگیری جوانان و نوجوانان، قلیان کشی، انواع بزه و اعتیاد از جمله مواردی است که هر روزه اهالی محله در این پارک با آن مواجه هستند و بارها از شهرداری و دستگاه‌های انتظامی و متولی خواستیم نسبت به ساماندهی پارک اقدام کنند که تاکنون بی نتیجه بوده است.
وی با اظهار اینکه خانواده‌های محله به دلیل بروز انواع آسیب‌ها کمتر راغب به حضور در پارک هستند، ادامه داد: ایجاد فضای سبز و پارک در این محله به جای شور و نشاط مایه زحمت و رنجش اهالی شده است.
وی از دستگاه‌های انتظامی و امنیتی خواست تا با برقراری و راه اندازی گشت‌هایی نسبت به ساماندهی این بوستان پردردسر اقدام کنند.
پس از گفتگو با اهالی، پارک هزارماجرای روشنی در محله بابایی و نبش افرا ۴ را ترک می‌کنیم و به سراغ مسئولان شهری در بابل می‌رویم، تابلوی سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری بابل از دور نمایان است، مدیرعامل این سازمان یکی ازاستراتژی‌های کلان شهرداری را توازن خدمات در بخش‌های عمرانی، فرهنگی، اجتماعی وخدمات شهری برای شهروندان دانست وگفت: زیبا سازی و منظره آرایی حوزه شهری با محوریت محلات از دیگر خدمات به شهروندان است.
وظایف عریض و طویل سازمان سیما و منظر / مسئول امنیت نیستیم
سید مرتضی حسینی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه از وظایف این سازمان حفظ و نگهداری ونظارت بر کلیه امورات فضای سبز شهری از جمله پارک‌ها و بوستان‌ها، نظارت بر تأسیسات برقی و مکانیکی پارک‌ها و بوستان‌ها، نظارت بر حسن اجرای تعهدات پیمانکاران فضای سبز وتوسعه فضای سبز شهری و گسترش آن با استفاده از برنامه‌های جامع شهرداری است، می‌گوید: مسئولیت تأمین امنیت پارک‌ها بر عهده نیروی انتظامی است.
وی افزود: اما با عنایت به محدودیت و کمبودی نیرو در بخش انسانی، امکان پوشش حداکثری و پهن کردن چتر امنیتی در تمامی این پارک‌ها و بوستان‌ها با کمبودها و کاستی‌هایی روبرو است.
حسینی ابراز داشت گشت زنی خود جوش بسیج مردمی به صورت محسوس و نامحسوس از مؤلفه‌های حائز اهمیت در حصول امنیت و آرامش هر چه بیشتر در پارک‌ها و بوستان‌های شهری و محلی محسوب می‌شود و می‌تواند از ناهنجاریهای اجتماعی در پارک‌ها جلوگیری شود.
حسینی ادامه می‌دهد: علاوه برپارک های محلی متأسفانه در پارک‌های بزرگ شهری شهرستان نیز با توجه به وجود نگهبان اما به علت نبود امکانات دفاعی با مشکل امنیت مواجه هستیم و امید داریم با رویکردی جدید از جمله نگهبانان به عنوان ضابطین انتظامی تا حدودی این مشکل را مرتفع سازیم.
مسئله پارک روشنی بابل را با ستاد امر به معروف و نهی از منکر مازندران درمیان گذاشتیم و متولیان امر با عنوان اینکه ستاد پناهگاه و ملجا مردم هستند وعده دادند تا نسبت به ساماندهی وضعیت این پارک پرماجرا اقدام کنند.
دیگر پارک‌های مازندران نیز با مشکلات شبیه پارک روشنی بابل مواجه هستند از پارک آفتاب در مرکز شهر ساری گرفته تا پارک معلم در رامسر، آسمان همه جا یکرنگ است و پای خانوارها آرام آرام از این فضای سبز و نشاط آور برچیده می‌شود و جولان معتادان و هنجارشکنان در این مکان‌های دنج و امن بیشتر می‌شود.
عکس: سوده عباسیان
نظر شما