به گزارش خبرگزاری مهر، تا چندسال پیش در سیاستگذاری دولت ها به منظور مراقبت از سلامت انسان و محیط زیست، ژنتیک و فناوری های زیستی نقش مهمی ایفا نمی کردند. اما هم اکنون به نظر می رسد دیگر اینگونه نیست. به طوری که تازه ترین شواهد حاکی از آن است که پروژه ای با عنوان "پروژه ژنوم محیط زیست" ( ای پی جی ) از سوی موسسه ملی علوم سلامت محیط زیست در کارولینای شمالی انجام شده است.
این پروژه را نخستین بار یک زیست شناس مولکولی به نام " کنث اولدن" با هدف مطالعه بیماری ها در سطح مولکولی و ژنتیکی و شناخت تغییرات ژنتیکی انسان دراثر آلودگی های زیست محیطی در سال 1997 مطرح کرد.
درحال حاضر محققان این پروژه به دنبال فهرست کردن تمام گونه های ژنتیکی از جمله "نوکلئوتیسیدهای چندریختی منفرد" هستند که می توانند در اثر مواد سمی دچار دگرگونی شوند.
در این پروژه خون شهروندان آمریکایی از پنج نژاد آسیایی، آفریقایی، اسپانیایی، قفقازی و بومی آمریکا با هدف بررسی میزان گستردگی "ژن های محیط زیستی" مورد آزمایش قرار گرفت.
"ژن های محیط زیستی" اصطلاحی است که به پاسخ ارگانیسم به مواد خطرناک محیط زیست اطلاق می شود.
به گزارش مهر، درحقیقت این پروژه به منظور شناسایی تغییرات ژنتیکی زیرمجموعه این پنج نژاد و ارائه این اطلاعات به سازمان غذا و دارو و آژانس حفاظت از محیط زیست و توسعه یک سیاست عادلانه در خصوص حفاظت از محیط زیست انجام می شود.
این محققان تاکنون موفق به جمع آوری 11 میلیون گونه ژنتیکی شده اند که این تعداد تنها یک درصد کم از میزان خطر بیماری های زیست محیطی است.
در مرحله آغازین این تحقیق که با هزینه ای درحدود 60 میلیون دلار انجام شد ، 450 خط سلولی شناسایی شد. این خطوط سلولی با عنوان "منابع اکتشاف DNA چندریختی" شناخته می شوند.
این دانشمندان با بررسی این پایگاه اطلاعاتی در حدود 550 "ژن محیط زیستی" را که خطر توسعه بیماری های حاضر در مواد سمی را افزایش می دادند، شناسایی کردند.
برای مثال برخی از این ژنها مسئول ترمیم DNA ، کنترل سیکلهای سلولی، کنترل سیتوکروم و آنزیم هایی هستند که سموم را متابولیزه می کنند.
به گزارش مهر، تاکنون از این 550 ژن دربیش از 370 ژن 50 هزار ژن چندریختی جدید کشف شده اند. گام بعدی در این پروژه شناخت گونه هایی است که در بیماری های زیست محیطی نهفته شده اند.
در حقیقت از نظر علمی شناسایی چندریختی های مرتبط با برخی از بیماری ها باعث تشخیص بیماری می شوند و شناسایی این ژن ها نشان می دهد که زندگی در مناطق مختلف و نوع سبک زندگی تا چه حد می تواند تغییرات ژنتیکی و خطر ابتلا به بیماری را به حداقل میزان خود کاهش دهد.
به اعتقاد این محققان، حضور مواد سمی در محیط زیستی که در آن زندگی می کنیم، فاکتوری نیست که به آسانی بتوان از کنار آن گذشت و سیاستمداران باید به اهمیت پاک کردن مواد آلوده کننده محیط زیست پی ببرند.
.....................................
گزارش : هدا عربشاهی
نظر شما