به گزارش خبرنگار مهر، در این نشست فتح الله بی نیاز رمان " خط تیره آیلین " را مشابه با برخی رمان های چند ساله اخیر نویسندگان زن ایران توصیف کرد و گفت: موضوع این اثر در ایران زیاد نوشته شده است ولی کاری که ماه منیر کهباسی انجام داده نوعی نوآوری در انتخاب راوی و شخصیت پردازی آن بوده است.
این منتقد ادبی با نمونه آوردن داستان های خارجی در پرداخت تکنیکی و شخصیت پردازی اثر، شخصیت اصلی این رمان را نیز ساده ولی درعین حال پیچیده دانست که اگر با درون نگری بیشتری توام می شد، کار را برای خواننده و شناساندن آدم ها به او آسان تر می کرد.
گیتا گرکانی بیش از هر چیز اثر را واجد اشکالات ویرایشی زبانی و محتوایی قلمداد کرد. وی با گزینش بخش هایی متعدد از کتاب و خواندن آنها به برخی از ایرادات مدنظر خود اشاره کرد و نویسنده را درخصوص توصیفات مبهم و ناکافی و کم دقتی در ویرایش مورد انتقاد قرار داد. وی تصریح کرد: بعضی آدم های این رمان در حد تیپ هستند و اغلب رفتارها و گفتارهایشان ناهمخوان با واقعیت موجود و احتمالات داستانی است.
نقد گرکانی واکنش و پاسخ فتح الله بی نیاز و علی سلیمی را در پی داشت و دستمایه ای برای صحبت بیشتر درباره گنگ گویی و عدم پرداختن رمان به زوایای درونی شخصیت ها شد.
علی سلیمی گفت: داستان یک " انگار " است؛ یعنی می تواند مابه ازای آن رخ داده و یا رخ نداده باشد. بنابراین نباید درون اثر به دنبال منطق های بیرونی گشت و به این طریق جهان داستان را زیرسوال برد...
گزارش مشروح این نشست به زودی تقدیم خوانندگان می شود.
نظر شما