به گزارش خبرگزاري مهر : دراين نشست كه يكشنبه 31 فروردين با حضور شا عران و منتقد ين برگزارشد ابتدا عبدالهي به خوا ند ن شعر از كتاب"اين است كه نمي آيد" پرداخت سپس شمس لنگرودي بعنوان اولين منتقد گفت:عبدالهي متر جم وشاعر موفقي است اين مجموعه شعر او نشان مي دهد كه به جلو حركت كرده و در حال بهتر شد ن است وي ادامه داد به قول ريتسوس:آنچه هنرمند به آن نياز دارد صدا قت است و آقاي عبدالهي اين صداقت را دارد آن د سته از شعرهاي عبدالهي كه به زبان ساده گفته شده زيباتراست البته ساده گفتن با ساده لوحانه گفتن فرق مي كند مثلا سعدي ساده مي گو يد ومن سادگي را دوست دارم وبه پيچيدگي كلا م چندان علاقه مند نيستم.
سپس محمود معتقدي بعنوان دومين منتقد گفت: در ميان شاعران جوان عبدالهي از شاعران پر كار مي با شد فكر او فرا سرزميني وجهان بيني اش سيال وزبانش مدرن است او حس مشتر كي را بيان مي كند ونگاهش به اشياء نوعي نگاه كنجكاوانه وپرسشگراست زبان او داراي ريتم منظمي است . عبدالهي وقتي به فضاي بومي سفر مي كند زبان كمي بوي خشونت مي گيرد.او در شعرش يك باور همگاني را با زبان شعر مي گويد.
درادامه خانم فهيمه غني نژاد چنين اظهار نظر كرد: در شعر عبدالهي فلسفه نمود برجسته اي دارد، شعرهاي اوآميخته به رمزو راز است واين است كه شعر اورا ساده لوحانه نمي كند، شاعردرقرني ويران به نگاه نشسته واين نگاه را به خشم فرياد مي زند، شاعر گاهي بصورت طنزآميز ازدريافتهاي خود مخاطب را دچار فكر
ميكند، عبدالهي در رفتار با زبان موفق است او امكانات زبان را مي شناسد زبانش ساده ،لحنش صميمي و منسجم است.
عليرضا آويزبعنوان آخرين منتقد چنين اظهار نظر كرد: شعراواجق و جق نيست، كج ومعوج نيست، جدول كلمات نيست،زبان برايش زمين بازي نيست.مكان در شعراو جايگاه ويژه اي دارد،مي توان گفت شعر او نمادين است .عبدالهي شاعر روستايي به شهر آمده است اما از بيابان به خيا بان آمدن را دوست ندارد و فرياد مي كند كه شناسنامه روستايي اش دور نيا نداخته وهنوز بومي مي سرايد.
در پايان شاعران جوان به شعر خواني پرداختند.
در سي ونهمين نشست كانو ن ادبيات ايران كه در خانه هنرمندان برگزار شد يكي از منتقدين گفت:عبدالهي شاعر روستايي به شهرآمد ه است اما شناسنا مه اش را دور نيانداخته است .
کد خبر 521
نظر شما