" مصطفی مالک" که هم اکنون به عنوان روزنامه نگار و محقق در واشنگتن برای روزنامه های "واشنگتن تایمز"، "هارتفورد کورانت" ، " نیوز پست" و دیگر روزنامه های آمریکایی و آسیای جنوبی فعالیت می کند، در پاسخ به پرسش خبرنگار گروه انرژی هسته ای " مهر" درباره استانداردهای دوگانه آمریکا در قبال برنامه هسته ای ایران و دیگر کشورها و سکوت رژیم صهیونیستی گفت :" بله، سیاست آمریکا در برابر ایران منعکس کننده "استانداردهای دوگانه" است و این دو استاندارد به نظر من اولا منافع آمریکا و ثانیا منافع اسرائیل است."
وی که در مراکز مطالعاتی آمریکا نیز فعالیت کرده و تحقیقات میدانی را درآمریکای شمالی، اروپا ، خاورمیانه و شبه قاره هند به عنوان عضو دانشگاه " مرکز خاورمیانه شیکاگو" ، صندوق مارشال آلمان در ایالات متحده آمریکا و گروه استراتژی انجام داده، افزود:" من تبعیض هایی را می بینم نه تنها در موضع آمریکا در قبال برنامه های هسته ای ایران واسرائیل، بلکه در خود برنامه منع گسترش سلاحهای هسته ای سازمان ملل متحد و از این رو در حکم آژانس بین المللی انرژی اتمی. "
مالک تصریح کرد:" آمریکا آشکارا " داشته های" هسته ای را به عنوان حقی برای حفظ سلاحهای هسته ای خودش تایید می کند، اما " نداشته های" هسته ای را به عنوان حقی برای دستیابی به آنها رد می کند. با این وجود، این سیاست بر مبنای این فرضیه است که گسترش هرچه بیشتر سلاحهای هسته ای صلح و امنیت جهان را هر چه بیشتر به خطر می اندازد."
وی که درحوزه سیاست خارجی آمریکا بر محورفعالیت اقلیت های مسلمان درغرب ، احیای اسلام، بحران لیبرالیسم وناسیونالیسم هندی تخصص دارد وتحلیل هایی را در روزنامه های آمریکایی به رشته تحریر درآورده، خاطرنشان کرد: " مخالفت آمریکا با برنامه غنی سازی اورانیوم ایران و سکوت آن در برابر 200 کلاهک هسته ای در زرادخانه اسرائیل با دو هدف صورت می گیرد:1. برتری نظامی اسرائیل درغرب آسیا و 2. فشار آمریکا بر حیات نفتی خلیج فارس."
مالک که درهند متولد شده و پیش از این نویسنده سخنرانی های "نور الامین" معاون رئیس جمهور پاکستان بوده و همچنین ماموریت های دیپلماتیکی ازسوی دولت پاکستان درسازمان ملل متحد و چند کشوراروپایی و خاورمیانه ای داشته، اظهار داشت :" من با این ایده موافقم که توسعه انرژی هسته ای با اهداف صلح آمیز حق قانونی و اخلاقی ایران است."
وی تصریح کرد:" دیپلماسی همواره ابزار ایده آلی برای حل منازعات بین دولتها و از جمله برنامه هسته ای ایران است. دیپلماسی زمانی کارسازمی افتد که طرفها دنبال کردن آن را به نفع خودشان بدانند. هم اکنون من مشوق هایی را برای آمریکا و ایران می بینم که به ارزشهای دیپلماسی توجه کنند که از جمله آنها گرفتاری آمریکا درعراق و درک فزاینده مردم آمریکا از محدودیت های اقدام نظامی علیه ایران و نیاز تهران به دسترسی بیشتر به تجارت بین المللی، دانش مالی و فنی است."
نظر شما