مراسم بزرگداشت آنتونیونی امروز چهارشنبه در ساختمان شهرداری رم برگزار و پیکر او فردا در فرارا، شهر زادگاه او در شمال ایتالیا به خاک سپرده می شود. فرانچسکو روتلی، وزیر فرهنگ ایتالیا او را به عنوان "یک روشنفکر بسیار حساس" مورد تقدیر قرار داد و گفت: "آنتونیونی ناظر تیزبین بیماری های قرن بیستم بود. ناپدید شدن او به معنای پایان یک چرخه تاریخی سینمای ایتالیا است."
در آتن، تئو آنجلوپولوس، معروف ترین فیلمساز یونان به خبرگزاری فرانسه گفت، آنتونیونی و اینگمار برگمان، فیلمساز سوئدی که او هم روز دوشنبه درگذشت، "در زندگی و آثار خود به کمال رسیدند." این فیلمساز، آنتونیونی را یکی از اساتید شخصی خود خطاب کرد و گفت: "اولین بار او را در رم دیدم و بلیت "ماجرا" (1960) را که 13 بار دیده بودم نشان اش دادم. آنتونیونی لبخندی زد و بلیت "بازیگران سیار"، یکی از فیلم هایم را نشان داد، هر چند تصدیق کرد فقط دو بار آن را دیده است."
خوزه مانوئل باروسو، رئیس کمیسیون اروپا نیز به نمایندگی از این کمیسیون ضمن اعلام تاسف عمیق خود ازدرگذشت سینماگر ایتالیایی گفت: "او معیار سینمایی باشکوه خود را وقف ما کرد."
آنتونیونی در 1967 برای "آگراندیسمان" برنده جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن شد و در 1964 جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز برای فیلم "صحرای سرخ" به او تعلق گرفت. در سال 1983 نیز ونیز با اعطا یک جایزه شیر طلایی از فیلمسار نامدار تقدیر کرد.
او در 29 سپتامبر 1912 در فرارا به دنیا آمد و در دانشگاه بولونیا در رشته اقتصاد تحصیل کرد. آنتونیونی پیش از ثبت نام در مرکز سینمای تجربی در رم، مدتی منتقد فیلم بود. در 1942 در پاریس در فیلم "بازدیدکنندگان شب" دستیار مارسل کارنه بود و بعد با روبرتو روسلینی فیلمنامه "یک خلبان باز می گردد" را نوشت. سال بعد "مردم دره پو"، اولین فیلم مستند خود را ساخت و سپس در 1950 با "وقایع نگاری یک عشق" برای اولین بار کارگردانی را تجربه کرد.
"آگراندیسمان" داستان یک عکاس مد که تصور می کند در لندن شاهد یک قتل بوده، به موفقیت تجاری فراوان دست یافت و با استقبال منتقدان نیز مواجه شد. از دیگر فیلم های مطرح وی می توان به "شب"، "کسوف"، "صحرای سرخ"، "زابریسکی پوینت" و "حرفه: خبرنگار" اشاره کرد. در سال 2002 سینمای ایتالیا به مناسبت 90 سالگی آنتونیونی از وی تقدیر کرد.
نظر شما