مردم زنجان با اهداف دموکراتها به عنوان یک گروه سیاسی دست نشانده آشنا بودند

به گزارش خبرنگار مهر ، دکتر مسعود بیات استادیار گروه تاریخ دانشگاه ارومیه که ظهر امروز در همایش بررسی حوادث سیاسی آذربایجان بین سالهای 1320 تا 1325 در محل موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران با عنوان " زنجان ، همسویی اکثریتی با نیروهای ملی در بحران آذربایجان "  سخن می گفت ، اظهار داشت : گرچه استیلای علنی دموکراتها بر شهرستان زنجان در سال 1324 شمسی به وقوع پیوست اما مردم این شهر از حدود سه سال پیش از آن با اهداف و آرمانهای این گروه سیاسی دست نشانده آشنا بودند .

وی افزود : آنچه ذکر شد به این معنی است که در سال 1321 و با تاسیس اولین شعبه حزب توده در زنجان ، آنان به طرح مسائلی پرداختند که پس از گذشت سه سال تماما توسط فرقه ای ها مطرح شد .

استادیار گروه تاریخ دانشگاه ارومیه همچنین گفت : آنان در مورخه 12/6/1324 به چشم خود دیدند که چگونه به یکباره حزب توده در عرض یک ساعت عضو فرقه دموکرات آذربایجان گشته و برای مدتی نام حزب توده را فراموش کردند ؛ به این ترتیب که در روز مذکور خسرو دارایی ، رحمت الله جواهری و نصرت الله جهان شاهلو از رهبران حزب توده زنجان در چهارراه پهلوی در حضور 600 نفر از اعضای حزب توده میتینگی برگزار کرده و از تشکیل فرقه دموکرات آذربایجان و عضویت خود و هم مسلکانشان در آن خبر دادند .

وی همچنین گفت : طبقات مختلف مردم زنجان در طول این سالها هر کدام به نوعی از عملکرد طرفداران مرام اشتراکی ناراضی بودند و به طرف مجموعه دولت مرکزی کشیده شدند .

دکتر بیات افزود: نخستین گروه مخالف دموکراتها در زنجان طیف مالکین و زمین داران بودند که به طور عمده شامل خاندان های ذوالفقاری ، اعتماد امینی ، ضیایی ، افشارها و بیگ دلوها می شدند .

وی ادامه داد: عواملی که به این دشمنی منجر می شد به تحریکات توده ای ها و دموکراتها مبنی بر برخورداری زارعین از پرداخت بهره مالکانه و تقسیم زمین های این گروه در برخی روستاها بین کشاورزان توسط دموکراتها باز می گشت .

استادیار گروه تاریخ دانشگاه ارومیه همچنین گفت : روحانیون گروه مخالف دیگری بودند که از عقاید سکولار توده ای ها و برخی اقدامات آنها همچون عدم اعتقاد به مالکیت انتقاد داشته و در نتیجه از همان ابتدا در مقابل آنها قرار گرفتند .

وی کشاورزان و بازرگانان را از دیگر مخالفان این فرقه عنوان کرد و گفت : مردم از پذیرش مطلق تغییر اسامی فارسی اماکن به ترکی توسط دموکراتها خودداری کردند و به این ترتیب مردم عادی نیز از تسلط روس ها و عوامل آنان بر این نقاط کشور ناراضی بودند .