به گزارش خبرنگار مهر، یازدهمین جشن خانه سینما در هفته گذشته رکوردار اخبار، تحریم، اعتراض و ... بود. در حالی که انجمن تهیه کنندگان از ابتدا جشن را تحریم کرده، این ماجرا همچنان ادامه دارد. تا کنون فیلم های "محاکمه"، "پارک وی"، "مصائب دوشیزه"، "اخراجی ها"، "پابرهنه در بهشت"، "آدم"، "چند می گیری گریه کنی"، "اگه می تونی منو بگیر"، "کلاغ پر"، "مهمان"، "خاک سرد"، "کلاهی برای باران"، "گناه من"، "سه زن" و ... از شرکت در جشن انصراف داده اند و هر روز هم اسامی این فهرست حذف و اضافه می شود.
در حالی که اوضاع نه چندان آرامی حول جشن خانه سینما هر روز شدت می گیرد، دبیر جشن، مدیر عامل و سخنگوی خانه سینما در صبحت های خود به شدت سعی دارند اوضاع را آرام، شفاف و دوستانه جلوه دهند. پرویز پرستویی در جدیدترین اظهار نظر خود گفته " در جشن خانه سینما وحدت سینماگران متبلور می شود"، میرکریمی گفته "شاهد یکی از بهترین جشن های خانه سینما خواهیم بود" و علی معلم هم عنوان کرده "در جشن یازدهم دنبال شفافیت، همبستگی و تخصص بوده ایم."
جالب است که در این میان اعتراض منیژه حکمت برای بیرون کشیدن فیلم "سه زن" از این جشن به دلیل خط خوردن بی دلیل نامش از فهرست 10 نفره داوران اتحادیه تهیه کنندگان عنوان شده که پاسخی قابل قبول برای حذف خود دریافت نکرده و در ادامه شعار برگزارکنندگان این جشن را پوچ دانسته است. در این میان به نظر می آید اعتراضات صنوف مختلف سینمایی نوک پیکان را متوجه یک مورد خاص می کند که همان برخورد سلیقه ای با انتخاب داوران از سوی برگزارکنندگان و دخل و تصرف آنها در معرفی نمایندگان صنوف است.
انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی در اعتراض به برابر شدن با صنف هایی چون بدلکاران، دستیار کارگردانان و ... از جهت سهمیه مجاز داوران، قصد ارائه بیانیه ای داشت که قبل از این کار با اضافه شدن سه عضو جدید این انجمن به 110 داور رسمی جشن موافقت شد. اما آنچه در ادامه اتفاق افتاد از مجرای خانه سینما رسمیت پیدا نکرد و داوران جدید تنها در حد یک خبر باقی ماندند. این در حالی است که قبل از این برخورد هم ورود برخی اعضا از مجرایی غیر از انجمن صورت گرفته بود ... و اعتراضات پی در پی در خصوص همین مورد مشابه یکبار دیگر شعارهای برگزارکنندگان جشن را تحت الشعاع قرار داد.
* فیلمنامه تازه ترین فیلم مشترک شان پن و هریسن فورد با موضوع دخالت یک ایرانی در ماجرای "قتل ناموسی" با اعتراض ایرانیان مقیم آمریکا دستخوش تغییر و تحول شد. در صحنهای از فیلم سینمایی "Crossing Over" به نویسندگی و کارگردانی وین کریمر که مضمونی شبیه فیلم برنده اسکار "تصادف" ساخته پل هاگیس دارد، یکی از شخصیتهای ایرانی باید خواهرش را به دلایل ناموسی بکشد.
اما فردی ایرانیتبار که ظاهرا در این پروژه دخیل نبوده ولی از موضوع و داستان فیلم خبر داشته ماجرا را به شورای ملی ایرانی آمریکایی اطلاع میدهد. شورا هم بلافاصله با اعلام اینکه موضوع قتل ناموسی غیرواقعی و فتنهانگیز است، از کریمر کارگردان فیلم و بازیگر صحنه مورد نظر میخواهد هر طور شده این بخش از فیلمنامه را تغییر دهند. کارگردان، باب و هاروی واینستاین تهیهکنندگان فیلم پس از بحث و مذاکره با اعضا شورای ملی ایرانی آمریکایی در نهایت تصمیم میگیرند برای جلوگیری از هر نوع سوء تفاهم فیلمنامه را تغییر دهند و موضوع قتل ناموسی را از آن حذف کنند.
سخنگوی برادران واینستاین در این باره گفت : "در حالی که ما به شدت به آزادی بیان معتقدیم، اما از سوی دیگر به اهمیت گفتگوهای سازنده میان هنرمندان و جوامعی که قرار است در فیلمها به تصویر کشیده شوند نیز باور داریم." به نظر می آید این مورد از اتفاق های کم نظیری است که پایانی خوش برای کشورمان در ابعاد فرهنگی به دنبال داشته است. اطلاع سربزنگاه و ترتیب اثر دادن به اعتراض که به دنبال آن اتفاق افتاده مورد به شدت خاصی است. اما با توجه به متن خبر هم مشخص می شود که این پیگیری از سوی یک ایرانی (یک فرد غیرمسئول) صورت گرفته که به طور اتفاقی از این ماجرا مطلع شده و ... .
* حادثه از سر گذشته برای مصطفی کرمی همچنان خبرساز و واکنش برانگیز است. هفته گذشته مشاور رئیس جمهور در امور هنری از این فیلمبردار آسیب دیده عیادت کرد و خواستار رسیدگی دقیق و کامل به وضعیت وی از سوی نهادهای ذیربط، دولت و جامعه هنری شد. تشکیل ستاد حمایت از این فیلمبردار آسیبدیده با مسئولیت سعید شریفی در معاونت دانشجویی و فرهنگی موسسه آموزش عالی سوره، استخدام وی از سوی رئیس حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، اهداء تندیس خادم سینما با عنوان ایثار و شجاعت از سوی دبیرخانه نخستین جشنواره فیلمهای قرآنی به این فیلمبردار آسیب دیده و حمایت نهاد ریاست جمهوری از درمان وی برخی اخبار مرتبط با مصطفی کرمی هستند. در این میان زمزمه های کرمی هم به گوش می رسد که حمایت ها آن گونه که منعکس می شود، نیست و ... واقعاً حق با چه کسی است؟
* هفته گذشته بالاخره پیش بینی ها از سرنوشت مجری برنامه "کوله پشتی" به گونه ای رخ نمود. شنبه هفته گذشته به طور ناگهانی امیرحسین مدرس به عنوان مجری برنامه حاضر شد و اعلام کرد خودش هم یک ساعت و نیم قبل از آغاز برنامه نمی دانسته این جایگزینی انجام می شود. مدرس علت رفتن حسنی را بیماری وی و توصیه پزشک به استراحت عنوان و ابراز امیدواری کرد او به زودی از دام بیماری هایی که در اثر اجرای یک برنامه زنده متوجه اش شده، رها شود!
از روز بعد بازار شایعاتی که به این خبر دامن می زد، داغ و داغتر شد و هر کدام پر و بالی به این ماجرا دادند تا اینکه یک منبع آگاه در گفتگو با مهر به برخی از آنها پایان داد. وی عنوان کرد: "جابجایی فرزاد حسنی از برنامه "کوله پشتی" به برنامه های دیگر یک تصمیم صرفا مدیریتی و درون سازمانی بوده و هیچ ارتباطی با مباحث اخیر بعد از برنامه مربوط به حضور سردار رادان ندارد. صدا و سیما در نگاهی فراگیر و جستجوگر در تلاش است به مسئولیت های خود در قبال جامعه و نیز مسئولیت های حرفه ای وفادار باشد و در این زمینه البته رعایت انصاف و اخلاق در انعکاس شایسته خدمات بخش های مختلف را نیز جزو حقوق مردم می داند."
وی تأکید کرد که مدیریت صدا و سیما از وجود روحیه نقد سازنده در بدنه این سازمان دفاع می کند و آن را موجب ارتقا کیفی رسانه و نیز بهبود عملکردها در جهت رضایت مردم ارزیابی می کند. ولی نکته باقیمانده اینکه این تصمیم مدیریتی و درون سازمانی اگر قبل از آغاز سری جدید برنامه "کوله پشتی" انجام می شد، طبعاً این اتفاق را متوجه آن برنامه بخصوص "کوله پشتی" و حاشیه های پررنگ آن نمی کرد!
* پرونده ماجرای سفر سامی یوسف به ایران را هم باید در کنار سفر مرحوم آنتونی کویین، گابریل گارسیا مارکز، مایکل مور و ... قرار داد. چند وقتی است خبر سفر این خواننده ایرانی آذربایجانی الاصل از گوشه و کنار شنیده می شود بدون آنکه کاملاً قطعیت پیدا کند. هفته گذشته مدیر گروه اجتماعی شبک سوم سیما اعلام کرد: "به فکر دعوت از سامی یوسف بوده ایم ولی دعوت او برای عید فطر از سوی معاونت سیما انجام شده که هنوز قطعی نشده است."
وی ادامه داد: " اگر سامی یوسف به ایران سفر کرد ما هم از او برای حضور در برنامه هایمان دعوت خواهیم کرد." این در حالی است که مدیران موسسه "Awakening" (موسسه پشتیبان سامی یوسف) خبر سفر وی به ایران را غیرواقعی اعلام کردند. به نظر می آید این گونه اخبار بیش از هر چیز نوعی جوسازی خبری هستند که بیش از هر چیز برای مطبوعات طراحی شده تا پس از چند گردش خبری به بایگانی خبرهایی برود که بر مبنای اخبار سوخته گردش می کنند. اخباری که هیچ اعتباری نه برای مطبوعات و نه نهادهای مطروحه در پی ندارند.
نظر شما