دکتر ابراهیم دورانی در گفتگو با خبرنگار مهر، پیش نویس قانون ایمنی زیستی را قانونی کنترلی و بازدارنده برای رشد بیوتکنولوژی در کشور دانست و گفت: در این پیش نویس پیش بینی شده است که محصولات تراریخته تنها در زمانی می توانند در محیط رهاسازی شوند که بی خطر بودن آنها ثابت شده باشد.
وی اظهار داشت: به جای جلوگیری از تولید این محصولات باید تولید و استفاده این محصولات را با رعایت مدیریت خطر انجام داد.
این متخصص بیوتکنولوژی با اشاره به موضوع برچسب زنی بر روی محصولات تراریخته در پیش نویس قانون ایمنی زیستی اظهار داشت : الزام در برچسب زنی آن هم با ذکر جزییات بر روی محصولات تراریخته برای پژوهشگران نگران کننده است چرا که شرح جزئیات در مورد محصولات دست ورزی شده ژنتیکی برای مردم که دانشی در این زمینه ندارند مانع از استقبال می شود. در آمریکا هیچ کدام از محصولات تراریخته برچسب گذاری نمی شوند و در اروپا نیز تنها به عنوان تراریخته بودن بسنده می کنند.
وی اضافه کرد : بسیاری از داروهای شیمیایی و مواد خوراکی که روزانه مصرف می کنیم، برای سلامت انسان مضر هستند اما مضرات این داروها در هنگام تولید و فروش ذکر نمی شود. بدین ترتیب عنوان کردن جزئیات تراریخته و اینکه ممکن است در آینده مضر باشد ضرورتی ندارد.
دورانی اظهار داشت : از سوی دیگر ما دانه های روغنی را از خارج وارد کشور می کنیم و بدون برچسب زنی به فروش می رسانیم به طوری که 90 درصد دانه های روغنی مصرفی در کشور تراریخته هستند و از کشورهایی که این محصولات را تولید می کنند به داخل وارد می شوند و کنترلی بر روی واردات این محصول وجود ندارد.
وی به سند ملی زیست فناوری در کشور اشاره کرد و گفت: در سند ملی زیست فناوری کشور عنوان شده است که 2 دهم تا نیم درصد از سطح زیر کشت محصولات تراریخته، در ایران وجود داشته باشد اما با تدوین این پیش نویس، پژوهشگران حوزه بیوتکنولوژی برای تحقیق در این زمینه نا امید خواهند شد و دستیابی به اهداف سند نیز امکان پذیر نمی شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز با اشاره به یکی از تبصره های پیش نویس قانون ایمنی زیستی اظهار داشت: در این تبصره پژوهش را در صورتی که در مکانی محصور شده و آزمایشگاهی صورت گیرد، از شمول قانون خارج کرده است درحالی که تحقیقات بیوتکنولوژی در حوزه کشاورزی نمی تواند به طور کامل در آزمایشگاه انجام شود.
وی ادامه داد: در این تحقیقات که بخشی از آن باید در مزرعه صورت گیرد، حداقل 2 یا 3 سال زمان برای بررسی و مطالعه محصول در زمین کشاورزی لازم است.
دورانی با اشاره به دیدگاه جهانی درمورد محصولات تراریخته یا دست ورزی شده ژنتیکی گفت: منافع بیوتکنولوژی بسیار بیشتر از مضرات احتمالی آن است و اعتماد علمی در مورد محصولات تراریخته در دنیا به صورت موردی بررسی می شود.
وی اظهار داشت: در کشورهای اروپایی تولیدات با مصرف برابری می کنند بنابراین علاقه کمتری به تولید محصولات تراریخته دارند اما در آمریکا که مانند کشور ما سطح تولید محصولات با مصرف برابری نمی کند علاقه بیشتری نسبت به تولید و مصرف این محصولات وجود دارد.
نظر شما