قهرمانی که حاصل یک کار گروهی بود / افتخاری برای همه / تحلیل مهر از یک قهرمانی

از زمانیکه محمدرضا داورزنی تصدی امور فدراسیون والیبال را به دست گرفته 4 مدال نصیب این فدراسیون شده است. علاوه بر طلای آسیا و جهان نوجوانان، جوانان نیز موفق به کسب طلای آسیا و برترجهان شده اند و این درحالی است که محمدرضا یزدانی خرم رئیس پیشین فدراسیون والیبال بخشی از این موفقیت ها را مربوط به دوران فعالیت خود می داند:" موفقیت در رده های پایه نیازمند کار زیربنایی و برنامه درازمدت است یعنی آنچه من در دوران ریاست خود بر والیبال ، شروع کرده و مراکز استعدادیابی، کانون ها و تیم های مینی والیبال را ملزم به فعالیت مستمر کردم."

البته یزدانی خرم مدیریت داورزنی را هم یک فاکتورتعیین کننده می داند:" محمدرضا داورزنی با مدیریت مناسب و آگاهانه خود توانست به موقع از تمام فعالیت ها نتیجه گیری کند. طوری که اگر مدیریت داورزنی نبود شاید اصلا این موفقیت کسب نمی شد."

البته رئیس فعلی فدراسیون والیبال هم معتقد است که فعالیت های فدراسیون گذشته قابل تقدیراست اما آنچه تاکنون به دست آمده حاصل یک مدیریت متفاوت است. داورزنی در این مورد می گوید:" یزدانی خرم در دوران خود حرکت های جدیدی را شروع کرد که باعث شده کاری را از نو شروع نکنیم. در واقع ما در مسیری حرکت کردیم که یزدانی خرم هم آن را دنبال کرده بود اما با مدیریتی متفاوت آن هم از نوع علمی، چرا که معتقدم برای سکونشینی در مسابقات فراتر از قاره ای باید بر مبنای مدیریت علمی حرکت کنیم."

درهرحال ملی پوشان ایرانی با هدایت یوتسا ست کوویچ که بزرگترین موفقیتش در زمان یزدانی خرم پنجمی جوانان در جهان بود، توانستند دنیا را فتح کنند. هرچند که یزدانی خرم اعتقاد دارد که این مربی صربستانی باید همتاهای خود را در نتیجه کسب شده شریک بداند: " بازیکنانی که در اختیار ست کوویچ قرارگرفتند حاصل زحمات چندین ساله ایوان بوگانیگف و مربیان داخلی که در شهرستان ها مشغولند بود طوری که این مربیان به اندازه یوتسا و حتی شاید بیشتر در این موفقیت سهیم هستند."

البته ناصرشهنازی که همراه تیم ملی نوجوانان جهان در سال 2003 مدال برنز رقابت های جهانی را به دست آورد در این رابطه نظرجالبی دارد: " داورزنی در انتخاب مربیان و مکان به کارگیری آنها هوش و ذکاوت خاصی دارد. وی در یک اقدام تقریبا تعجب انگیز، ست کوویچ را که توسط فدراسیون گذشته کنار گذاشته شده بود دوباره فرا خواند و این بار وی را در رده نوجوانان به کار گماشت و توانست با آن بهترین نتیجه را به دست آورد. همان طورکه با کارخانه درجوانان موفق شد."

به هر حال نباید ازهمت و تلاش اعضای تیم ملی نوجوانان که درکنارانگیزه بالا مورد استفاده قرارگرفت به راحتی گذشت، گرچه آنها مقابل هند، آرژانتین و کوبا شکست را پذیرفتند اما نام های بزرگی چون پورتوریکو، لهستان، برزیل، فرانسه و چین را از پیش رو برداشتند تا به صدرجهان رسیدند. هرچند در این راه نوساناتی هم داشتند.

بازیکنان ایران که در دور مقدماتی با کمترین فاصله نسبت به همگروه های خود و کمی خوش اقبالی موفق به صعود شدند در مراحل بعد به تدریج اقتدار خود را افزایش دادند اما در هر بازی به لحاظ فنی قابل بررسی بودند. در حالیکه در والیبال سرویس نقش تعیین کننده برای هر تیمی دارد والیبالیست های ما نتوانستند از سرویس های یک ضرب امتیازات زیادی کسب کنند اما در مقابل خطای سرویس کمی داشتند در حالیکه چین و فرانسه به علت همین ضعف به ما باختنتد.

این نکته ازدید مصطفی کارخانه که 6 سال پیش نوجوانان را نائب قهرمان جهان کرده بود پنهان نمانده است: " بازیکنان ایران در دریافت های اول و توپ گیری داخل میدان بدون کمترین خطا عمل کردند ضمن اینکه در حمله نفر به نفر از حریفان خود برتر بودیم اما به دلیل ضعف در امتیازگیری ازسرویس، مربیان دفاع را بیشتر از هر چیز دیگری توصیه می کردند تا درهنگام حمله حریف امتیاز کمتری از دست بدهند این نکات ریز با تعویض های به جای سرمربی تیم بیشتر نمود پیدا می کرد."

البته آنچه به وضوح مشخص بود اینکه ایران در دو بازی آخر کمتر دچار نوسان شد که علت آن از نظر شهنازی کم شدن استرس بود: " وقتی بازیکنان از صعود خود به جمع 4 تیم برتر مطمئن شدند تا حد زیادی از استرس آنها کاسته شد و این مسئله در نوع بازی آنها مقابل فرانسه و چین هویدا بود به طوری که از سرعت خود بهره بیشتری گرفتند و توانستند آن را با تکنیک های فردی در هم آمیزند و به این موفقیت دست یابند."

در هر حال والیبال که سمبل ورزش های گروهی است با تلاش و همکاری اعضای آن و برنامه ریزی اصولی و دوراندیشی مسئولانش به مرز خودباوری یعنی جایی که در صحنه های بین المللی حرف های زیادی برای گفتن دارد رسیده است. پس اگر بخواهیم در موفقیت های اخیر والیبال و به خصوص قهرمانی نوجوانان در جهان دست روی فرد خاصی بگذاریم، اشتباهی بزرگ مرتکب شده ایم چرا که به نظر می رسد چنین نتایجی مرهون کار جمعی همه افراد و سازمان هایی است که از گذشته تا به امروز به نوعی با والیبال همکاری داشته اند و آنچه بیش از هر موضوع دیگری مهم به نظر می رسد این است که والیبال نیازمند حمایت درست سازمان تربیت بدنی است تا بتواند اقتدار خود را تا رده بزرگسالان ادامه دهد.