مینو بدیعی مدرس روزنامه نگاری در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن بیان این مطلب افزود: پیوستن ناروزنامه نگارانی که به دنبال اهداف سیاسی نادرست و کسب قدرت بودند به روزنامه ها موجب سوء استفاده از توان جوانان فعالی شد که می خواستند تنها کار روزنامه نگاری انجام دهند.
وی به سوءاستفاده از روزنامه نگاران جوان از سوی باندهای سیاسی اشاره کرد و گفت: از سال های اول انقلاب تا زمان جنگ هم با اینکه محدودیت درج اخبار وجود داشت مردم اعتمادشان را به مطبوعات از دست نداده بودند اما متاسفانه ما روزنامه نگاران به خاطر تندروی های بیش از اندازه غیر مطبوعاتی هایی که مدیریت روزنامه ها را هم در دست داشتند نتوانستیم آن اعتماد را حفظ کنیم.
این مدرس دانشکده خبر ادامه داد: زمان انقلاب تیراژ روزنامه کیهان به بیش از یک میلیون نسخه در روز افزایش یافت و در سال های بعد هم چون مردم اخبار مربوط به خودشان را در روزنامه ها می دیدند و دیگر مجبور به خواندن اخبار فرمایشی و دولتی نبودند حتی با وجود کمبود کاغذ در صف های طولانی می ایستادند تا روزنامه بخرند.
بدیعی تکثر و تنوع عقاید و نبود ممیزی را در افزایش شمارگان مطبوعات بعد از انقلاب موثر دانست و اظهار داشت: توقیف نشریات مسئله ای بود که به روزنامه نگاران مربوط نمی شد بلکه باندهای سیاسی با شیوه های نادرست شان در جامعه ای که هنوز آمادگی فعالیت های سیاسی را نداشت موجب افت کیفیت مطبوعات و در نتیجه کاهش توجه مردم به آنها شدند.
وی با اشاره به اینکه روزنامه نگاران موفق تنها روزنامه نگار بوده اند، افزود: تا وقتی باندهای سیاسی مطبوعات را رها نکنند و سردبیران و دبیران گروه های خبری بر اساس تخصص و سابقه کار انتخاب نشوند، مطبوعات به روزهای اوج باز نخواهد گشت.
بدیعی بی توجهی روزنامه ها را به اخبار تولیدی و دست اول و نیز استفاده نامناسب آنها از اخبار خبرگزاری ها، از دیگر دلایل کاهش مقبولیت آنها عنوان کرد و ادامه داد: مدیران ناموفق روزنامه ها حتی از هدایت روزنامه نگاران جوان و فعال هم ناتوان هستند. وقتی روابط سیاسی جای تخصص و تجربه را بگیرد و یک جوان بی تجربه با یک سال سابقه در جایگاه دبیری سرویس مطبوعه ای قرار گیرد که باید افکار عمومی را هدایت کند، نتیجه ای جز افت کیفیت و بی توجهی افکار عمومی نخواهد داشت.
این روزنامه نگار پیشکسوت در ادامه نقش صداوسیما را با ارائه گزارش های زننده درباره مطبوعات و استفاده از نیروهای غیرحرفه ای مطبوعاتی به عنوان گزارشگر، بسیار بد توصیف کرد و گفت: صدا و سیما با اینکه اعضای رسانه ای کشور را در دست دارد بازهم یک روزنامه تاسیس کرده که به نیازهای غیر تلویزیونی مردم پاسخ نمی دهد.
بدیعی به مدیران صداوسیما پیشنهاد کرد، علاوه بر ارائه گزارش های مستقل و انتقادی غیر توهین آمیز، از گزارش های تصویری به جای توصیفی استفاده کنند و انتقاد را که فاصله زیادی با تمسخر دارد از مطبوعات یاد بگیرند.
نظر شما