ماه رمضان از ماههایی است که باعث شده بر روی کار هنرمندانی که با دست و سنتی کار می کنند، تأثیر گذارد. هنرمندان تونسی که حرفه های قدیمی و صنایع سنتی را با دست انجام می دهند، بویژه در بخش نخ ریسی عادات و آداب و رسوم گذشته خود را حفظ کرده اند و نسل به نسل آن را انجام می دهند.
آنها در ماه مبارک رمضان ساعات کاری خود را تغییر می دهند، یعنی شبها به جای روزها کار می کنند و روز به خواب و استراحت و عبادت تا زمان افطار می پردازند . بیشتر روزه داران با شنیدن صدای افطار در خانه های خود دور سفره های افطاری جمع می شوند و سپس به دکانها و محل کار خود می روند و حدود 1 ساعت پس از افطار برای کار شبانه خود را آماده می کنند.
آنها برای همبستگی، انس و الفت بیشتر با یکدیگر به صورت دسته جمعی افطار می کنند. سپس برای انجام کارهای دستی یا بافندگی به محل کار خود می روند و تا قبل از سحر به کار مشغول می شوند، سپس به منزل آمده، سحری می خورند و در طول روز می خوابند و خود را برای کار در شب بعد آماده می کنند.
رئیس بافندگان یکی از کارگاههای بافندگی شهری در ساحل شرقی تونس گفت: این رسم قدیمی و سنتی رایج میان بافندگان است که از فشار روزه به آنها جلوگیری شود؛ چرا که این حرفه نیاز به تلاش فراوان و ساعت کاری زیاد دارد. از این رو تغییر زمان کاری آنها از عطش و ضعف بدنی روزه داران جلوگیری می کند. این بافندگان در شبهای ماه رمضان شروع به بافتن لباسهای سنتی برای زنان و مردان تونسی به مناسبت عید فطر می کنند.
بنابراین سنت کار کردن در شبهای ماه مبارک رمضان پدیده ای است که بافندگان سنتی ملزم به انجام آن هستند، به گونه ای که این حرفه در شهرها و روستاهای تونس دنبال می شود و با توجه به سنت رایج در شهر یا روستای خود به تولید لباسهای سنتی اقدام میکنند.
علاوه بر بافندگی برخی از صاحبان حرفه های دیگر مانند نجاری و آهنگری نیز طی سالهای اخیر به جای روزها در شب کار می کنند. چرا که آنها در ماه مبارک رمضان در تلاشند تا روزها به استراحت، دعا و قرآن خواندن بپردازند و شبها کار کنند که این امر نه تنها در تونس بلکه در بسیاری از کشورهای اسلامی نیز رواج دارد.
نظر شما