۲۵ مهر ۱۳۸۶، ۱۰:۴۵

سپهرزاد درگفتگو با مهر:

دوو میدانی نامادری ورزش شده است / برای مدال به ماکائو می روم

دوو میدانی نامادری ورزش شده است / برای مدال به ماکائو می روم

قهرمان دهگانه ایران و آسیا با بیان اینکه دو و میدانی در کشورمان مظلوم واقع شده اظهار داشت: با نگاهی که به این رشته ورزشی می شود باید گفت که دو و میدانی در کشورمان تبدیل به ورزش نامادری شده است.

هادی سپهرزاد قهرمان دهگانه ایران و آسیا در گفتگو با خبرنگار مهر، افزود: یک هفته ای است کارم را با دومین مربی خارجی ام ، بوریس ایوانف شروع کرده ام. او مربی خوبی است و سوابق زیادی در این رشته دارد. ایوانف خودش دارنده مدال برنز المپیک مونیخ است و یک شاگرد سومی هم در المپیک مسکو دارد . رکوردش هم بالای 8175 امتیاز است که این نشان دهنده تبحر وی در  این رشته است. مربی ام معتقد است می توانم سهمیه المپیک پکن را به دست آوردم و برای همین هم تلاش می کنم.

وی افزود: تنها 30 امتیاز با سهمیه المپیک فاصله داشتم که اگر خدا بخواهد این تفاوت امتیازدر مسابقات آینده قابل جبران خواهد بود. قصد دارم در رشته هفتگانه بازی های داخل سالنی آسیا در ماکائو شرکت کنم . مریضی سختی داشتم به همین دلیل برای تمرین وقت زیادی ندارم و باید از فرصت استفاده کنم. 

دارنده مدال طلای دهگانه آسیا، اظهار داشت : تلاش خودم را انجام می دهم تا بتوانم مدال نقره اولین دوره بازی های آسیایی داخل سالنی در تایلند را حفظ کرده وآن را تبدیل به طلا کنم.

سپهرزاد افزود: برای مدال به ماکائو می روم ،  کسی که مدال طلای آسیا را بدست آورده برای کسب مدال در چنین مسابقاتی تحت فشار است . در مواد پرتاب دیسک، دوهای 400 متر و 60 و 100  با مانع شرایطم نسبت به حریفان دیگر بهتر است. البته در همین مواد یک ورزشکار قزاقستانی سه دوره در هفتگانه قهرمان آسیا بوده و همین کار من را سخت تر خواهد کرد. چند حریف ازبکستانی، ژاپنی ، کره ای و هندی هم دارم اما اینها در پرتاب ها ضعیف تر از من هستند.

وی که هم اکنون در ایران حریفی نداشته و رکورد دار کشورمان است، بیان کرد : هر رشته ورزشی جایگاه خاص خود را دارد ولی در ایران ورزش های پایه ارزش پایینی دارند. مثلا جایزه دو و میدانی کاران کمتر از رشته های توپی و دیگر رشته ها است. این رشته درالمپیک جایگاه بسیار خوبی دارد ولی در ایران این ورزش که مادر همه ورزش ها است در ایران نامادری شده است.

وی تصریح کرد: در اکثر کشورهای صاحب نام دو و میدانی در کنار مدارس یک مدرسه دو و میدانی یا مکان تمرین آن وجود دارد ولی در کشور ما چنین نیست به طوری که ما در حیاط مدرسه تنها توپ فوتبال را می بینم و هرکسی هم بخواهد این رشته را دنبال کند باید خودش بخواهد. البته باید این را بگویم در این چند سال گذشته همه از رشد نسبی این رشته راضی هستند. وضعیت باشگاهی هم در دو و میدانی بهتر از قبل شده است.

کد خبر 569838

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha