به گزارش خبرگزاری مهر، به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ایران، انواع شکستگی های سر، دست، پاها، ضربات به سر، ضربات دستی مانند پرت کردن، داغ کردن و سوزاندن بدن به وسیله سیگار ، میخ، اتو، زدن با سیم الکتریکی، کمربند ، شلاق ، گازگرفتن و تهدید زبانی ، کوچک و حقیر شمردن کودک، فریاد زدن ، اعتراض و طعنه زدن به کودک، محرومیت عاطفی ، آزار غیر ارادی ، انجام دادن اعمال جنسی با کودک ، تعریف کردن داستانهای مبتذل برای کودک از جمله موارد کودک آزاری جسمانی و بدنی ، عاطفی و روانی و جنسی است.
گفتنی است اختلالات بینایی ، شنوایی ، پارگی و صدمات ارگان های داخلی، خونریزی داخلی ناشی از صدمات فیزیکی وارده به قفسه سینه و شکم، عقب ماندگی رشد عقلی و جسمی و نقص های نورولوژیک و معلولیت از پیامدهای بیولوژیکی کودک آزاری است.
از پیامدهای اجتماعی کودک آزاری می توان به مورادی چون خانه گریزی، فرار از مدرسه، خشونت درون و بیرون از محیط مدرسه ، اعتیاد به مواد مخدر، انحرافات جنسی، روسپی گری ، طلاق و خودکشی اشاره کرد.
همچنین اختلالات شناختی، شخصیتی ، اضطرابی، اشکالات کلامی (تاخیر در حرف زدن)، کاهش اعتماد به نفس، افسردگی و اضطراب و شب ادراری از پیامدهای روانی عاطفی کودک آزاری می باشد.
قابل ذکر است اصول درمان کودک آزاری شامل حمایت از کودک ، مراقبت و روان درمانی گروهی و خانواده درمانی می باشد.
نظر شما