به گزارش خبرگزاری مهر، بیل گرشتن مایر از مقامات ارشد ماموریت های فضایی ناسا گفت : اینکه با حضور یک شاتل در فضا (دیسکاوری) مهندسان ناسا شاتل دیگری (آتلانتیس) را برای پرتاب آماده می کنند نشان دهنده آموزش های ویژه ای است که آنها طی سالهای طولانی سپری کرده اند.
شاتل آتلانتیس در انتظار پرتاب به فضا
شاتل دیسکاوری طبق برنامه زمان بندی شده و با وجود شرایط نامساعد جوی ساعت 11:38 دقیقه صبح دیروز (19:28 به وقت کشورمان) از پایگاه کیپ کارناوال فلوردیدا به طرف ایستگاه فضایی بین المللی پرتاب شد.
این سفر 13 روز به طول می انجامد و هدف اصلی آن نصب دستگاه Nodo 2 (هارومونی) است. این دستگاه اولین وسیله ای است که آژانس فضایی اروپا برای تکمیل ایستگاه فضایی بین المللی ساخته است. این شاتل اولین فضاپیمایی است که یک زن فرماندهی آن را به عهده گرفته است.
مهندسان ناسا در حالی که نیم نگاهی به فضا و پیگیری لحظه به لحظه وضعیت شاتل دیسکاوری دارند، مراحل آماده سازی آتلانتیس را نیز سپری می کنند و تلاش می کنند مهمترین بخش از ماموریت هفته های آتی این شاتل یعنی مدل آزمایشگاهی "کلومبوس" را برای پرتاب همراه شاتل آماده کنند.
آتلانتیس یکی از مطمئن ترین شاتل های ناسا بوده است که نخستین ماموریت خود را در اکتبر 1985 میلادی آغاز کرد و تازه ترین ماموریت آن نیز به ژوئن 2007 باز می گردد.
آتلانتیس تجربه هفت بار ماموریت به ایستگاه فضایی منهدم شده "میر" را نیز در پرونده خود می بیند. این شاتل تاکنون 28 بار به فضا پرتاب شده و در این ماموریت ها 240 روز را در فضا سپری کرده است.
شاتل دیسکاوری در حال ترک زمین در ماموریت جدید خود
به گزارش مهر ، شاتل دیسکاوری که هم اکنون در آستانه پیوستن به ایستگاه فضایی بین المللی قرار دارد، قدیمی ترین و البته پرکارترین شاتل ناسا بوده است. نخستین ماموریت این شاتل به آگوست سال 1984 یعنی یک سال پیش از آغاز ماموریت های آتلانتیس باز می گردد.
این شاتل آخرین حضور خود در فضا پیش پرتاب روز گذشته اش را در دسامبر 2006 تجربه کرد. شاید بردن تلسکوپ فضایی هابل و استقرار آن در فضا یکی از تاریخی ترین ماموریت های آن باشد. همچنین دو ماموریت دیگر مربوط به هابل نیز که طی آن دستگاهها و سیستم های جدیدی به آن متصل شد به وسیله دیسکاوری انجام شد.
خدمه شاتل دیسکاوری که هم اکنون در فضا حضور دارند
به گزارش مهر، ضلع سوم این مثلث تاریخی با فعالیت شاتل "ایندیور" تکمیل شد. این شاتل کم سر و صداتر با هدف جایگزین شدن برای شاتل منهدم شده چالنجر ساخته شد. تازه ترین ماموریت این شاتل موسموم به STS-118 بود که در آن اهداف گوناگون کارشناسان ناسا برآورده شد. از آن جمله می توان نصب قسمت جداکننده آرایه خورشیدی به وزن تقریبی 2500 کیلوگرم در ایستگاه فضایی را برشمرد.
این شاتل که جوانترین عضو از سری شاتل هاست از سال 1992 تا 2007 در قالب 19 ماموریت فضایی 200 را در فضا سپری کرده و ماموریت بعدی آن نیز در فوریه 2008 انجام خواهد شد.
بر اساس تصمیمات قطعی مقامات ارشد ناسا، شاتل های فضایی در سال 2010 و برای همیشه بازنشسته شده و راهی موزه خواهند شد.
نظر شما