سینمایی که نمی‌آید؛ نگاهی به ترش و شیرین فرهنگ و هنر در هفته‌ای که گذشت

به گزارش خبرنگار مهر، پس از اظهارات یک قاچاقچی مواد مخدر که شخصیتی شبیه الیاس او را وادار به جاسازی مواد مخدر در کف کفش‌های خود و همسرش کرده بود، چشممان به موردی جدیدتر روشن شد. دختر 20 ساله دانشجوی ممتاز یکی از دانشگاههای معتبر خواهر هشت ماهه خود را از طبقه سوم ساختمان محل سکونتشان در غرب تهران به کوچه پرتاب کرد. در بازجویی‌های انجام شده مشخص شد این دختر با شخصیتی مانند الیاس ارتباط داشته و حکم قتل نوزاد را از او گرفته است. وی مدعی شده یکبار دیگر برای این کار اقدام کرده ولی پشیمان شده و با تفأل زدن به قرآن از وی خواسته شده حکم را اجرا کند. قاضی این پرونده هم با انتقاد از برخی مجموعه‌ها گفته نباید به افراد القا شود که هر کس به بهانه حضور یک الیاس در زندگی می‌تواند دست به اعمال خلاف و جنایتکارانه بزند. این هم از محاسن و معایب مجموعه‌های ماه رمضانی!

الیاس / فرزاد در حال فریب دختران جوان

* هفته فیلم مستند 6+25 به همت انجمن مستندسازان در خانه سینما برگزار می شود. قرار است 25 مستند برگزیده جشن خانه سینما و شش فیلم مستند از عباس کیارستمی، رخشان بنی اعتماد، مجید مجیدی و تهمینه میلانی در بخش ویژه به نمایش درآیند.اما نکته حاشیه ای این جشنواره نگاه حذف و اضافه‌ای برگزارکنندگان آن به اطلاع‌رسانی رسانه‌ای است. برگزارکنندگان روز گذشته ریز برنامه‌های جشنواره را بدون برگزار کردن نشست مطبوعاتی برای همه رسانه‌ها تنها در اختیار یک خبرگزاری گذاشتند. به این ترتیب همه مطبوعات هم این خبر را به نقل از خبرگزاری مزبور انتشار دادند. جالبتر اینکه صبح امروز نشست رسانه‌ای فرمایشی این هفته فیلم در حالی در خانه سینما برگزار شد که برگزارکنندگان بدون کوچکترین عذرخواهی به خاطر لو رفتن نشست مطبوعاتی خود یکروز جلوتر از برگزاری، اصرار داشتند خبرها از جایی جز خانه سینما به خبرگزاری مذکور نشت کرده است! شما اگر بودید چه فکری می کردید؟

* بازیگر جوان مجموعه ماه رمضانی تلویزیون اظهارات جالبی درباره بازی و بازیگری در سینما و تلویزیون ایران عنوان کرده که حاشیه جالب این هفته را به خود اختصاص داده است. این بازیگر جوان که بازی اش در مجموعه مورد انتقاد بازیگر پیشکسوت مقابلش قرار گرفته، گفته: "اکنون بازیگران خوبی که امکان حضور در تلویزیون و سینما را پیدا نکرده اند، کم هستند. البته بازیگران به ویژه جوانان نسبت به حضور افراد جدید موضع می گیرند و این اتفاق را بارها به چشم دیده ام. در این شرایط حتی بازیگر دختر به پسر یا پسر به دختر موضعگیری می کند. این در حالی ست که امکان ندارد نقش یک دختر را به من بدهند!" وی در ادامه عنوان کرده که برخی بازیگران پسر از بازی مقابل بازیگر تازه کار دختر امتناع می کنند و نقطه نظر نهایی خود را درباره بازی با هنرپیشگان خارجی طرح کرده: "ترجیح می دهم با همتایان ایرانی خود کار کنم." باید این بخش از نظرات این بازیگر را تأیید کرد که بازیگر خوبی که امکان حضور پیدا نکرده کم است. چون حضور خود وی نشانگر این است که این حیطه به تسخیر بازیگران تازه‌کار ناموفق درآمده است! در خصوص ترجیح این بازیگر جوان به بازی مقابل همتایان ایرانی بی‌اختیار یک مثل قدیمی درباره گربه و گوشت در ذهن تداعی می‌شود.

* هفته گذشته افشین صادقی از توقیف فیلم‌های سینمایی "فرود در غربت" ساخته سعید اسدی و "مقلد شیطان" ساخته خودش خبر داد. وی گفت : "پس از مدت‌ها که تقاضای پروانه نمایش داده بودیم به ما اعلام کردند فیلم اسدی به خاطر اشاعه ناهنجاری‌ها در جامعه و فیلم خودم نیز به خاطر استفاده سطحی از فرایض اجازه اکران ندارد و برای آن پروانه نمایش عمومی صادر نمی‌شود."

صادقی ادامه داده: "پس از اعلام نظر شورای صدور پروانه نمایش من نامه‌ای اعتراض‌آمیز به شورای نظارت و ارزشیابی نوشتم و خواستار پیگیری این مسئله از سوی آنها شدم. آنها هم اعلام کردند که یکجا فیلم‌ها را به آنها ارائه کنم تا مجددا مورد بازبینی قرار دهند. این آثار با مشارکت ناجی هنر تولید شده‌اند و نمی‌دانم چرا بدون دلیل قانع‌کننده درباره آنها این طور قضاوت می‌کنند. من امیدوارم این سوء برداشت‌ها هر چه سریع تر مرتفع شود و دوستان با دیدی بازتر فیلم‌ها را ببینند."

به فاصله چند ساعت بعد یک منبع آگاه در معاونت سینمایی از تولید بدون مجوز اداره کل ارزشیابی و نظارت معاونت سینمایی وزارت ارشاد خبر داد که تا رفع این مشکل مجوز نمایش نمی‌گیرند. این منبع آگاه ادامه داد: "افشین صادقی برای گرفتن مجوز ساخت و کارگردانی نخستین فیلم بلند سینمایی باید چند نمونه از فیلم‌های کوتاه خود را به اداره کل ارزشیابی و نظارت سینمای حرفه‌ای ارائه می‌داد که این اتفاق نیفتاده و "مقلد شیطان" بدون اخذ مجوز تولید در ناجی هنر ساخته شده است."

وی در بخش دیگری از حرف‌هایش آورده: "فیلم سینمایی "فرود در غربت" هم که به کارگردانی سعید اسدی تولید شده، مجوز تولید ندارد و طبیعی است که این دو فیلم در مرحله گرفتن مجوز نمایش دچار مشکل شوند. ضمن اینکه مدیران معاونت سینمایی وزارت ارشاد با حسن نیت در حال رایزنی با ناجی هنر برای رفع این مشکل هستند."

اما روایت دیگری هم در این خصوص وجود دارد که در دومین دوره برگزاری جشنواره فیلم پلیس، برگزارکنندگان سفارش ساخت فیلم‌های 35 میلیمتری دادند که "مخمصه" محمدعلی سجادی، "چهارانگشتی" سعید سهیلی، "احضارشدگان" آرش معیریان، "کارناوال مرگ" رضا اعظمیان، "مقلد شیطان" افشین صادقی (سازنده فیلم‌های آموزشی داستانی ناجی هنر) و "فرود در غربت" سعید اسدی محصول این سفارش هستند. در واقع شرکت ناجی هنر مسئولیت حمایت از این آثار را به عهده گرفته تا همه مراحل ساخت و تولید به گونه قانونی طی شود. ولی در میانه راه ناجی هنر کنار کشیده و فیلم‌ها بدون متولی رها شده‌اند.

* مسعود کیمیایی کارگردان پیشکسوت سینمای ایران در اظهار نظری جدید عنوان کرده رغبتی به ساخت فیلم ندارد. جملات کلیدی این فیلمساز هم مانند دیالوگ‌های فیلمش خاص و نامتعارف هستند: "امسال سینمایم نمی‌آید و رغبتی برای ساخت فیلم ندارم. به قول دوستی دل خوش سیری چند؟ باید دنبال دل خوش بود."

امسال سینمایم نمی‌آید!

امیدواریم این کارگردان به حرف دلش گوش و صبر کند تا زمانش برسد و حرفی تازه برای گفتن داشته باشد. اما نکته دوم اینکه دوستی که کیمیایی به نقل از او جمله قصار "دل خوش سیری چند؟" را نقل کرده مرحوم سهراب سپهری است که در شعر "صدای پای آب" می گوید: "پدرم وقتی مُرد / مادرم بیخبر از خواب پرید / خواهرم زیبا شد / پدرم وقتی مُرد / پاسبان‌ها همه شاعر بودند / مرد بقال از من پرسید: چند من خربزه می‌خواهی؟ / من از او پرسیدم: دل خوش سیری چند؟"

* رضا خطیبی کارگردان فیلم "در شهر خبری نیست، هست" درباره اولین فیلم خود گفته: "فیلمنامه این فیلم را هادی حسین‌نژاد نوشته و من آن را بازنویسی کرده‌ام، البته به نوعی با هم کار کردیم. هدف من در ساخت این فیلم استفاده از سبک کارهای برادران کوئن بود. یعنی به نوعی با سبک آنها کار و سعی کردم این سبک را با داستان ایرانی تعریف کنم و مانند بیشتر فیلم‌ها یک خطی کار را ادامه ندهیم. به همین دلیل از آدم‌های حاشیه‌ای در قصه استفاده کردیم."

وی ادامه داد: "هیچ فیلمسازی نمی‌تواند بگوید من به ایده‌آل رسیده‌ام. اما فکر می‌کنم تا حدود خیلی کمی توانستم سبک فیلم برادران کوئن را در این فیلم پیاده کنم. مثلا اگر از ایتن و جوئل کوئن بپرسند در "ای بردار کجایی" به ایده‌آل رسیده‌اند، می گویند نه!" جالب اینکه خطیبی خود به قدری ایده‌آلیست است که با ساخت یک فیلم در مقام قیاس خود با برادران کوئن برآمده و "نه" آنها را با "نه" خودش در یک کفه ترازو قرار داده است.