به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره دنیاله هولمز همچنان به درخشش نور خیره کننده خود در صورت فلکی "پرساووش" که با چشم غیر مسلح نیز قابل رویت است، ادامه می دهد.
عنوان این ستاره دنباله دارد برگرفته از نام " ادوین هولمز" ستاره شناسی است که در سال 1892 آن را کشف کرد. به مدت دهها سال این ستاره دنباله دار به عنوان یک توپ یخی و سنگی به قطر سه کیلومتر شناخته می شد که هر شش سال یکبار بین مدارهای مریخ و مشتری یک دور کامل به دور خورشید می چرخد.
اما 23 اکتبر گذشته هولمز ناگهان پدیده ای را از خود نشان داد که تاکنون در هسته این قطعه یخی کیهانی مشاهده نشده بود.
براساس گزارش آسوشیتدپرس، به گفته ستاره شناسان این نور خیره کنند، می تواند به علت باز شدن حفره ها و دهانه هایی در سطح این دنباله دار باشد که موجب شده است هسته این ستاره دنباله دار حجم وسیعی گاز را خارج کند و چون درحال حاضر در مسیر عبور از کنار سیاره مشتری قرار دارد، اتمسفر هولمز می تواند اشعه های بیشتری از خورشید را منعکس کند و به همین علت بیش از هر زمان دیگری می درخشد.
23 اکتبر گذشته در مدت چند ساعت نور این ستاره دنباله دار از شدت 8/16+ به شدت 5/3+ رسید و بنابراین به راحتی با چشم غیرمسلح قابل رویت شد.
درحال حاضر دنباله دار هولمز با درخشش بیشتری نورافشانی می کند، بطوریکه نور آن به شدت 5/2+ کاهش یافته است.
شدت (magnitude) یک مقیاس لگاریتمی است که هرچه از نظر عددی کوچکتر شود، از نظر قدرت بیشتر می شود.
بسیاری از ستاره های دنباله دار درحال عبور از کنار خورشید به دلیل تبخیر یخ با چشم غیر مسلح قابل رویت می شوند، اما در مورد هولمز باید گفت که این ستاره ماه می گذشته حداکثر نزدیکی با خورشید را داشت و بنابراین باید در آنزمان بیشترین میزان درخشش را از خود نشان می داد.
این درحالی است که درآنزمان هیچ فعالیت به خصوصی از خود بروز نداد و بطرف مناطق سردتر فضای بین سیاره ای حرکت کرد.
برای مشاهده این ستاره دنباله دار می توان با نگاه کردن به جهت شمال و با استفاده از یک کاغذ ستاره ای، صورت فلکی ذات الکرسی را پیدا کرد. این صورت فلکی به سادگی قابل تشخیص بوده و به شکل حرف W است. کمی پایین تر از ذات الکرسی، صورت فلکی "پرساووش" قرار دارد. دنباله دار هولمز همانند یک توپ درخشان در منطق چپ ستاره " مرفق الثریا" واقع شده است.
نظر شما