به گزارش خبرگزاری مهر، این کتاب مجموعه مقالات فلسفی است که نگارنده طی 5/1 سال گذشته درباره فلسفه ویتگنشتاین نوشته است. در این مقالات کوشش شده تا محوری ترین مفاهیم و آموزه های دو دوران فلسفی ویتگنشتاین با رهیافت تحلیلی مورد بررسی واقع شود.
مؤلف در بخشی از مقدمه خود آورده است: در فضای فلسفی کشور ما، عموماً تصور می‌شود ویتگنشتاین در دوران دوم فلسفی خویش، برخلاف دوران نخست، به سبک رایج فیلسوفان تحلیلی نمی فلسفد و مؤلفه‌هایی نظیر صدق، استدلال‌ورزی و توجیه را در معنایی که مدنظر فیلسوفان تحلیلی است به کناری نهاده است و به شیوه فیلسوفان قاره‌ای می‌اندیشد.
به ویژه وجود مفاهیمی نظیر بازی زبانی، نحوه زیست مؤید این مدعاست. مطابق با این نگاه، وی به مانند فیلسوفان پست مدرن، منکر فراروایت هاست و از چگونگی تکون معرفتی سخن می گوید که تخته بند جامعه، فرهنگ، تاریخ و زبان است؛ معرفتی که کاملاً وابسته به سیاق است و نمی توان درباره آن احکام کلی و جهانشمول صادر کرد. بدون اینکه منکر وجود چنین قرائتی از ویتگنشتاین متأخر شوم.
مؤلف در این کتاب کوشیده محوری ترین آموزه های دوران دوم فلسفی ویتگنشتاین نظیر بازی زبانی، شباهت خانوادگی، استدلال تبعیت از قاعده و استدلال زبان خصوصی را مطابق شیوه فیلسوفان تحلیلی مورد بحث قرار دهد.
نظر شما