می خواستم در "لوطی و آتش" قهرمانان دفاع مقدس را قهرمانانه به تصویر دربیاورم

به گزارش خبرگزاری مهر، در ابتدای این نشست علی سلیمی - منتقد و مجری نشست - گفت: رحیم مخدومی متولد 1345 شاغل در آموزش و پرورش شهرستان ورامین و دبیر دینی و قرآن دبیرستان است که از سال 1368 کار خود را در حوزه ادبیات دفاع مقدس آغاز کرد و تاکنون 30 عنوان کتاب به چاپ رسانده است. زندگی نامه داستانی شهید حسن باقری از جمله زندگی نامه های سرداران شهید است که به قلم توانای وی نوشته شده است.

سپس محسن فرجی - نویسنده و منتقد - در مورد لزوم انتشار کتابهای دفاع مقدس گفت: نسل کنونی چندان که باید جنگ را درک نکرده و مستنداتی هم که از جنگ باقی مانده، در قالب هنر نبوده بلکه در قالب فیلم یا صدا یا خاطراتی است که بعدها مکتوب شده است. کتابهایی چون لوطی و آتش بخشی از ماجرای جنگ را در خلال زندگی یک سردار بازگو می کند که می تواند برای نسل آینده بسیار مفید و تاثیرگذار باشد.

وی در ادامه گفت: نکته مهمی که در مورد این کتاب به نظر می رسد این است که لوطی و آتش از معدود کتابهایی است که در قالب داستان به زندگی یک شخصیت پرداخته است و در این گونه کاملا موفق بوده و در واقع این ابتکار نویسنده داستان است. مخدومی در این مجموعه با برشهایی که لازم دانسته و انتخاب کرده به شرح زندگی یکی از سرداران و قهرمانان جنگ پرداخته است. هرچند که از آفت سیاه و سفیدبینی ادبیات دفاع مقدس دور نمانده است.

فرجی خاطرنشان کرد: می توان این نوع نگارش و شیوه را سرآغاز یک نوع  تازه از زندگی نامه سرداران جنگ و شهدا دانست. نویسنده این مجموعه از سابقه خاطره نویسی که داشته است کمک گرفته و به گونه ای خاطره را با داستان آمیخته است که خواننده مرز میان واقعیت و تخیل را درهم می آمیزد. ابتکار دیگر نویسنده این است که فصلهایی را در ابتدای کتاب آورده و آن را تحت عنوان کوچه بیان کرده است.

این نویسنده آثار جنگی ادامه داد: مخدومی از ادبیات کلاسیک بهره گرفته تا به شیوه داستان نویسی ایرانی برسد. در واقع بیان این کوچه ها به نوعی یادآور مثنوی است و نویسنده به شیوه مثنوی رفته است.

وی ادامه داد: در مورد اینکه آیا این گونه داستانها می توانند به تنهایی استقلال داشته باشند یا خیر، باید گفت هر مجموعه این امکان و توانایی را دارد که به صورت داستان مستقل باشد. حتی در یکی از داستانها نویسنده کتاب از منظر شخصیت اصلی به روایت نپرداخته است. البته خواننده در پایان داستان متوجه حضور قهرمانان اصلی داستان می شود. حتی می توان داستانهای این مجموعه را در کتابهایی که به عنوان داستانهای برگزیده دفاع مقدس - که از چندین نویسنده چند داستان را می آورند - نیز استفاده کرد اما مشکل اصلی که پیش می آید همان کوچه های مطرح شده در مجموعه است. در واقع این پیوستگی کوچه ها در اینجا کمی مشکل ساز می شود و به دلیل همین پیوستگی، یک داستان معنی نمی دهد؛ اگر هم بخواهند مثلا یک داستان از این مجموعه را در یک مجموعه کلی بیاورند باید کوچه ها حذف شوند.

سپس رحیم مخدومی در مورد کتابش گفت: با توجه به اینکه یک زمان جنگ مهمترین دغدغه مردم بود و مردم به نوعی درگیر جنگ بودند و جنگ بر تمام مسائل از جمله مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و... تاثیر گذاشته بود، وظیفه ادبیات و هنر بیان همین دغدغه های مردم است.

وی تصریح کرد: ادبیات انسانها را آماده می کند و آمادگی ملت را بیمه می کند. من خوشحالم که امروز کار کم اهمیتی را انتخاب نکرده ام. تمام انسانها به نوعی مشتاق پهلوانان و قهرمانان هستند و من در ادبیات دفاع مقدس وظیفه و کارم این است که قهرمانان را پیدا کنم و از آنها بنویسم و تمام تلاشم این بوده که این قهرمانان را دوست داشتنی و دست یافتنی جلوه دهم. البته شاید بحث سیاه و سفید در داستان هم از این مسئله نشات می گیرد. در واقع محبوب نشان دادن قهرمان داستان باعث به وجود آمدن شخصیت سیاه و سفید در داستان می شود. ناگفته نماند که اگر تا حدی منطقی باشد به شرطی که غیرقابل باور نشود، قابل پذیرش است. من سعی کرده ام در این مجموعه اغراق نکنم و نه سیاه سیاه نشان دهم و نه سفید سفید، تا به این طریق به یک تعادل در معرفی شخصیت به خواننده برسم.

این نویسنده در ادامه گفت: در این داستان ردپای خاطره دیده می شود. باید گفت بین خاطره و زندگی واقعی رابطه نزدیکی است چون خاطره به وضع موجود می پردازد.

مخدومی اضافه کرد: یکی از انگیزه هایی که باعث نوشتن از سوی من می شود، جرقه هایی است که از زندگی یک شهید یا سردار جنگ سوسو می زند و خودش را نشان می دهد. شاید مکان تحقیق و پژوهش در مورد زندگی یک سردار شهید در تهران نباشد اما همین جرقه ها من نویسنده را به طرف خود می کشاند. شاید کار پژوهش و تحقیق هفته ها به طول بینجامد.

وی در پاسخ به حاضران در نشست گفت: برای نسل جوان که علاقمند به کار نویسندگی هستند توصیه می کنم از خاطره نویسی شروع کنند که این خود بهترین آغاز برای نویسندگی است. آنها باید به مطالعه بپردازند و همین مطالعه می تواند انگیزه را بالا ببرد و لازمه انگیزه هم این است که زندگی را ارزشمند ببینیم. کسانی می توانند نویسنده شوند که لحظات زندگی برایشان مهم باشد. نگاه به زندگی یکی از نکات مهم محتوای نوشته است که ارزش و جذابیت نوشته را مهم جلوه بدهد.

این نشست توسط معاونت اجتماعی شهرداری منطقه 15 و با همکاری انجمن پژواک نو برگزار شد.