مجید درخشانی به یاد "حصار"سنج می زند

به گزارش خبرنگار مهر، آخرین ساعات تمرین گروه موسیقی "خورشید" به سرپرستی مجید درخشانی عصر دیروز با حضور حسین علیزاده در تالار وحدت برگزار شد.

ساعت از 6 عصر گذشته بود و مسئولان حاضر در سالن همچنان مشغول نصب کردن مکروفون ها برای ضبط اجرا بودند و مجید درخشانی با حالی آشفته و نگران از دست دادن وقت تمرین مدام به پشت صحنه می رفت و تعجیل در کار را گوشزد می کرد؛ اعضای گروه هم دو به دو کنار هم نشسته بودند و برخی از قطعات را با یکدیگر تمرین می کردند.

صحنه آماده شد و هریک از اعضای گروه موسیقی "خورشید" بر جای خود مستقر شدند و به پیشنهاد درخشانی تا قبل از آمدن حسین عیلزاده مجموع قطعات که ازساخته های سرپرست گروه بود با توصیه های درخشانی اجرا شد. 

در فاصله کوتاهی که گروه منتظرمهیا بودن شرایط بودند، مجید درخشانی درخصوص سازبندی گروه موسیقی خورشید و چگونگی اجرای آثار حسین علیزاده گفت : سازبندی گروه به دلیل اجرای آثار استاد علیزاده دستخوش تغیراتی شد به این معنا که برای اجرای قطعات "سواران دشت امید " و "حصار" باید از سه تنبک استفاده می کردیم و این درحالی است که گروه موسیقی خورشید تنها یک تنبک دارد به همین منظور در این اجرا از سه تنبک همراه با یک تنبک زورخانه ای و همچنین از دف استفاده کردیم .

وی در ادامه به روند تمرینات گروه موسیقی خورشید اشاره کرد و گفت : طبق برنامه ریزی انجام شده از چهارماه گذشته تمرینها را با "سواران دشت امید" به دلیل آماده بودن نت نوشته های این قطعه آغاز کردیم ولی قطعه "حصار" به دلیل تغییراتی که استاد علیزاده در پارتیتور انجام داده بود کمی دیرتر به دست اعضا رسید و وقتی پارتیتور آماده شد فرصت زیادی دراختیار نداشتیم منتها در همین فاصله گروه وقت را از دست نداد و با کاست هایی که در اختیار داشت "حصار" را تمرین کرد و در یک هفته آخر هم خود استاد در کنار گروه حاضر شد و همین حضور مایه دلگرمی و طراوت در اعضای گروه موسیقی "خورشید " شد و کل کار به بهترین شکل ممکن به سرانجام رسید.   

حضور علیزاده مایه دلگرمی بود

این نوازنده تار درباره حس و حال حضور حسین علیزاده سر تمرین این گروه موسیقی گفت : مجموع تمرینها و کل کار به خاطرحضور استاد علیزاده حس و حال خوبی داشت درواقع با این حضور جزئیات این دو قطعه برای اعضا مشخص شد و با توضیحات ایشان نوازنده ها با حسی که در روایت وجود دارد آشنا شدند به همین دلیل حضور این استاد در گروه را مایه دلگرمی و مغتنم می دانم.

درخشانی در توضیح مجموع قطعات گفت : بخش نخست قطعاتی را به شکل گروه نوازی در دستگاه شور ونوا اجرا می کنم و در بخش دوم هم قطعات "حصار"و "سواران دشت امید" را پس از سی سال بار دیگر اجرا می کنیم و این حضور دوباره برای من بسیار لذت بخش است چراکه در نخستین اجرای این دو قطعه در کنار علیزاده و سایر اعضا حضور داشتم و خاطره خوبی از آن دوران برای من باقی مانده به همین دلیل همیشه آروز داشتم که روزی از راه برسد تا بتوانم این دو قطعه را باردیگر اجرا کنم و خوشبختانه با همیاری گروه موسیقی "خورشید" این امکان فراهم شد.             

سرپرست گروه موسیقی خورشید درباره چگونگی حضور خود در اجرای قطعات "حصار" و "سواران دشت امید" گفت : آثای علیزاده برای این قطعه سنج نوشته بود و کسی نبود که سنج بزند و من داوطلبانه خواستم که سنج بزنم و جالب اینکه بریا یادآوری آن دوران پس از سی سال دراین اجرا هم سنج می زنم. 

درخشانی درپاسخ به این سئوال که چه انگیزه ای موجب شد تا بار دیگر این دو قطعه را اجرا کند گفت : پس از سال های دوری از کشورم زمانی که به ایران بازگشتم با حسین عیلزاده دیدار کردم و متوجه شدم که پس از گذشت سی سال هنوز رفتار خوب ،نیک سیرتی و بزرگ منشی ایشان تغییر نکرده و با انرژی و انگیزه فراوان مانند گذشته در جهت ارتقاء موسیقی ایران فعالیت می کند و همین شور و هیجان باعث شد تا به پاس تلاش های ایشان بار دیگر خاطرات خوب "حصار" را زنده کنم.     

صحبت های درخشانی تازه به پایان رسیده بود که حسین علیزاده از در تالار وحدت وارد شد و پس از سلام و احوالپرسی سراغ تمرین قطعات "حصار" و سواران دشت امید "رفت.  

پس از پایان تمرین ، آهنگساز "حصار" و سواران دشت امید" از روند اجرای گروه موسیقی "خورشید" گفت : تنها مسئله ای که به نوازنده های جوان گروه موسیقی "خورشید" کمک می کند عشق ، علاقه و صداقتی است که در وجودشان نهفته است و خوشبختانه همین حس هنگام اجرا نمود عینی پیدا می کند ضمن اینکه "حصار" و "سواران دشت امید" از جمله قطعات سخت و مشکل است و برای اجرای آنها تبحر و تکنیک بالایی لازم است ولی با این اوصاف اجرای خوبی داشتند و با حضور تماشاگران حاضر در سالن حس اجرا بیشتر خواهد شد.

"حصار" یادآور روزهای سخت ایران است  

حسین علیزاده درپاسخ به این سئوال که پس از سی سال چه احساسی از اجرا دوباره این قطعات دارد گفت : من به عنوان یک آهنگساز به تداوم درهنر بسیار اعتقاد دارم و به نظرم آن چیزی که به هنر اصالت می دهد و هنرمند را در جامعه پایدار نگه می دارد حفظ و تداوم رابطه اش با جامعه است ازهمین رو این قطعات برای من یادآور روزهای سخت و چگونگی تداوم در جامعه است بنابراین زنده شدن حس زندگی و پویایی ما درآن دوره از تاریخ برای من و همه هم دوره ها بسیار لذت بخش و با شکوه است. 

وی در پایان درباره بازنویسی مجدد این دوقطعه گفت : پس از گذشت این همه سال هنوز خودم را به این دو قطعه و البته قطعه "نینوا" وابسته می دانم و معتقدم که جا برای بازنویسی مجدد و اجراهای متعدد دارد چراکه این سه قطعه باعث رشد و بزرگ شدن من درعرصه موسیقی شد به همین دلیل در نظردارم این دو قطعه را برای ارکستر بزرگ با سازهای ترکیبی موسیقی ایرانی و موسیقی کلاسیک و اجرا با ارکستر بزرگ بازنویسی و آماده کنم چراکه معتقدم  این دوقطعه باید برای نسلهای بعد به یادگار باقی بماند.