به گزارش خبرنگار مهر، سخن از اینجا آغاز می شود که بیش از 40 سال از اشغال فلسطین می گذرد، کدام نهاد و سازمان بین المللی باید رسیدگی کند، هیچ مشخص نیست و هر کدام کار را به دیگری می سپارد و مسجدالاقصی میان تبادلهای نهادهای اسلامی و بین المللی سرگردان شده است.
روزی سازمان کنفرانس اسلامی از یونسکو توقع کمک دارد، روز دیگر اتحادیه عرب دست یاری از سازمان ملل متحد می خواهد!
هر روز که می گذرد، پرده از یک بازسازی و فعالیت غیرقانونی رژیم اشغالگر اسرائیل برداشته می شود، اگر چه کشورهای اسلامی و سازمانهای بین المللی چند ماه یک بار دور هم جمع شده ، بنای حمایت از مسجدلاقصی را گذاشته و بیانیه هایی هم صادر می کنند، اما تنها به حرف و چند خط نوشته ختم شده و از عمل هیچ خبری نیست. چندی پیش با برگزاری یک نشست اضطراری در مالزی پیشنهاد قطع ارتباط دیپلماسی با رژیم اسرائیل مطرح شد، اما تنها پیشنهاد بود و به مرحله عمل نرسید .
اگر مسلمانان با هم اتحاد داشته باشند، می توانند بنای فعالیتهای اشغالگران را از هم بپاشانند. اما آنقدر گامها آهسته و آرام پیش می رود که هیچ تأثیری در روند فعالیتها نمی گذارد. محکومیتها و اعزامها از سوی مجامع بین المللی تنها باعث مخفی کاری می شود و بس . چرا که فعالیتها و حفاریهای روزانه را شبانه کرده و یا با نصب پرده های پلاستیکی در محل حفاری از دید عمومی مخفی می کند.
اگر چه فعالیتهایی چون تحصن خانواده های فلسطینی، برگزاری انجمن، نشست، همایش، نمایشگاه، امضای سند حمایت از مسجدالاقصی انجام شد، اما اطراف مسجدالاقصی تبدیل به پارک شد، کنیسه یهودیان نزدیک مسجدالاقصی افتتاح شد، شورای عالی اسلامی قدس تخریب گردید، مسلمانان و فرهیختگان فلسطین هجرت کردند، اموال فلسطینیان مصادره و خانه ها و قبرستانهای آنها تخریب شد.
نظر شما