به گزارش خبرگزاری مهر، وزیر علوم در پیامی به مناسبت روز دانشجو آورده است: 16 آذر یادآور روزی است که خون سرخ دانشجویان پوینده حقیقت و عدالت بر سنگ‌فرش‌های دانشگاه تهران ریخته شد. پاک باختگانی از خیل طالبان شهادت و آزادگانی از مکتب سیدالشهداء (ع) که رسوایی امپریالیسم جهانی و دیکتاتوری پهلوی را فریاد کردند. حماسه آفرینی جوانان غیور این مرز و بوم پرگهر در شرایط و زمانی شکل گرفت و نفس حیات بخش آنان در گرمگاه سینه سرد شد که اتحاد استکبار و دیکتاتوری در خانه علم و محیط فضل و دانش تجدید عهد می‌شد. کوس رسوایی این اتحاد شوم و نامبارک از گلوی جوانان دانشجوی مسلمان ایران، مبارزه‌ای آگاهانه با استکبار و استعمار را در جهان طنین‌افکن شد.
16 آذر نقطه عطفی در مبارزات ملت ایران و نشانی از شناخت صحیح مقتضیات عصر و حکایتی از درک صحیح مردمی داشت که دشمنان خود و کشور خویش را به درستی می‌شناختند. پیوند جنبش دانشجویی با نهضت حق‌طلبانه استقلال‌خواهانه و اسلام‌گرای مردم ایران و نقش پیشروانه و فعال دانشجویان و همسویی و همدلی آنان با مردم، ضامن جاوانگی، پیروزی و محبوبیت این جنبش بود. جنبشی که هیچگاه از مردم فاصله نگرفت و مطالبات به حق مردم کشور را مطالبه داشت و برای نیل به آن مبارزه و تلاش کرد.
جنبش دانشجویی را براساس مقاطع زمانی مختلف، تنوع گرایش‌های گروه‌های دانشجویی و نوع مبارزه می‌توان دسته‌بندی کرد. آنچه مسلم است آن بخش از جریان دانشجویی که در وفاق با مردم و هم پیمان با آرمان‌ها و همسو با خواسته‌های مردم ایران بوده، از اصالت، عمق و محبوبیت بیشتری برخوردار بوده است. این جریان دانشجویی به عنوان پیش آهنگان نهضت اسلامی مردم ایران با اتکا بر ارزش‌ها و باورهای دینی در مسیر مبارزه با استعمار و استبداد حاکم بر کشور از استقلال و تعهد برخوردار بودند. جنبش دانشجویی اصیل ایران در موضع‌گیری‌های سیاسی اجتماعی خود با سایر جنبش‌های ضد استعماری و ضد امپریالیستی در اقصی نقاط جهان همدلی‌هایی داشته است ولی همواره استقلال و خود اتکایی خود را در نظر و عمل حفظ کرده است.
به دنبال استقرار نظام سوسیالیستی در شوروی و از دهه دوم قرن بیستم میلادی به بعد اندیشه‌های سوسیالیستی و مارکسیستی که عناصری از مساوات طلبی را در خود داشت؛ برخی گروه ها و احزاب متأثر از این اندیشه‌ها در بین عده ای قلیل از ایرانیان نیز شکل گرفت. اما نقطه ضعف عمده این جریان در غفلت و فاصله گرفتن از خواسته‌ها و آرمان‌ها و ارزش‌های مردم ایران بود.
غفلتی که در نهایت به جدایی آنان از توده‌های مردم با ایمان و باورمند انجامید. ضمن آنکه وابستگی‌ها و تعلقات ایدئولوژیک و جزمی اندیشی‌ای که ویژگی این جریان ایدئولوژیک و گروندگان به آن بود؛ مانع از کشف حقیقت و واقعیت و تن دادن بدان شد. اینان به حمایت از امپریالیسم و استکبار جدیدی پرداختند که در لوای شعارهای مساوات طلبانه و آزادی‌بخش، قصد بلعیدن بخش‌های دیگری از جهان و ظلم از نوع دیگر آن را داشت.
جریان اسلام گرای جنبش دانشجویی با واقع نگری و با تکیه بر اعتقادات مستحکم دینی و مذهبی توده‌های مردم ایران مرعوب و فریفته این شعارهای دلفریب تهی از حقیقت و واقعیت نشد و هیچگاه به مردم، کشور و دین خود خیانت نکرد و برای نیل به هدف و آرمان مبارزه با امپریالیسم و استکبار جهانی تنها و تنها در چارچوب بینش های اعتقادی اسلام ناب عمل نموده و می نماید.
بنیان‌گذاران این مبارزه و شهدای دانشجوی آن در هنگامه‌ای که کشور ما در کشاکش جنبش ملی نفت، پیروزی علیه استعمار پیر را تجربه کرده بود و با کودتای آمریکایی 28 مرداد به سوی وابستگی مضاعف به امپریالیسم به پیش رانده می‌شد؛ در 16 آذر 1332 فارغ از اندیشه‌های وارداتی و با اتکا بر آموزه‌های دین مقدس اسلام، به طلایه‌داران جنبش عظیم قرن و استواری بنیادهای اندیشه، نظام و حکومت اسلامی در ایران بدل گشتند. یادشان گرامی باد.
نظر شما