نقش مسیحیت در موسیقی مذهبی

به گزارش خبرنگار مهر، نخستین مسیحیان در واقع یهودیانی بودند که مدتها در معبد بزرگ و در کنیسه ها به شیوه قدیمی خود عبادت می‌کردند. مسیحیان صدر ( نامی که نخستین بار در انطاکیه سوریه، سومین شهر امپراطوری روم، به پیروان حضرت مسیح دادند) نیازی به اختراع موسیقی نوین برای آئین جدید خود نداشتند. در پایان " شام آخر " عیسی مسیح (ع) همراه با  پیروانش آواز خوانده که سنت مسیحیت، آن را گزیده ای از" هلل" یهودیان (مزامیر 113 تا 118 عهد عتیق) می‌داند که یهودیان آن را در جشنهای عمده خود می‌خواندند.

پولس حواری مؤمنان را تشویق می‌کرد  که "مزمور، ثنا و آوازهای مذهبی " را به پیشگاه خداوند تقدیم کنند و در نامه اول خود به قرنطیان می‌نویسد"...هنگامی که نزد یکدیگر جمع می‌شوید، هر کدام سهمی ادا کنید، آوازی در نیایش، درسی، مکاشفه ای و یا تفسیری فراهم آورید...".

با گذشت زمان، بر پا شدن مجتمعهای عظیم کلیسایی در بیت المقدس، رم در انطاکیه، اسکندریه و در جاهای دیگر با ابعاد کوچک و بزرگ این امکان را فراهم آورد که هنرها در خدمت مسیحیت قرار داده شوند ، اشکال مختلف آن به سرعت تکامل یابند و زبور خوانی متعالی و هنرمندانه در سراسر جهان به اوج خود رسد.

اوزه بیوس اسقف قیصریه تصویر زنده ای از نتایج این تحول ارائه می‌دهد: "...فرمان زبور سرایی بوسیله خداوند در هر جا، به وسیله هر کس اطاعت شد. فرمان خواندن مزامیر برای همه کلیساهای موجود در همه ممالک نه فقط برای یونانیان بلکه برای بربرها نیز معتبر است... در همه جهان، در شهرها، روستاها و  نیز در مزارع و جالیزها و خلاصه در تمام کلیساهای اتباع مسیح که از همه ممالک گرد می آیند، بخوانند..." این در واقع شاهد نهایی است که در نوشته های بعدی دیگران نیز مورد تائید قرار گرفته و نشان می‌دهد همه مسیحیان از زن و مرد باید بخوانند.

تنها یک اسقف آریایی نژاد ،"سیریل" اسقف بیت المقدس در قرن چهارم، صدای بلند زنان را در سرایش عبادی ممنوع کرد و در عوض در قرن پنجم، اسقف دیگری به این دلیل که آهسته خواندن زنان به ایشان فرصت می‌دهد در موقع مراسم پچ پچ کنند، فتوای قدیمی را لغو و زنان را ملزم به شرکت در مزمور خوانی با صدای بلند کرد.

اینک باید نقشی را که پاپها در ایجاد چیزی که سنتهای دیرینه آن را نوا خوانی گریگوریایی می‌شناسند، مورد مطالعه قرار داد و در این مورد نقش خود قدیس پاپ گریگوری اول (604 - 540 و از 590 در مقام پاپی) در تجدید نظر نواهای موجود در زمان خودش و افزون بر آنها اهمیت زیادی دارد.

رومن رولان در مورد پاپ گریگوری می گوید:"هنری که پاپ گریگوری به وجود آورد هنری است که از اعماق بربریت و توحش خارج شده و چیزی شبیه به توحش در بر ندارد". پاپ گریگوری آهنگها و آوازها را مورد مطالعه قرار داد و جنبه های ماده پرستی، لذات و شهوات پست حیوانی را حذف کرد و ملودیها و آوازهایی به وجود آورد که حتی در عصر حاضر نیز در موسیقی درام مورد استفاده قرار می‌گیرند.

فعالیت و دقت گریگوری نه تنها محصور در جمع آوری تصانیف، آوازها و تطهیر آنها از ماده پرستی است بلکه در گامها نیز تغییراتی داد. یعنی کاری را  پیش گرفت که موسیقیدانهای قدیم نیز دست به کار آن زده بودند. همچنین در مورد ثبت و تحریر نت هم تغییراتی ایجاد کرد.

به طور کلی، دین مسیحی و پاپها ( به خصوص پاپ گریگوری اول) نقش فوق العاده مهمی در تکامل موسیقی مذهبی در طول تاریخ داشته اند. موسیقی علمی و کلاسیک اروپا، شکل گیری و پیدایش خود را مدیون اقدامات انجام شده در دوران مسیحیت می‌داند.