حجت الاسلام علیرضا اعرافی رئیس مرکز جهانی علوم اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه مقام معظم رهبری طی سالهای اخیر چندین نظریه چون تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، نهضت نرم‌افزاری و بازسای تمدن اسلامی را مطرح کردند، اظهار داشت: ایشان اخیرا مسئله " مهندسی فرهنگی" را مطرح کردند که حلقه مکمل نظریه‌های فوق است که همه اینها در یک منظومه واحد قرار می‌گیرند.
وی با تأکید بر اینکه مهندسی فرهنگی هم به شناخت و آگاهی‌یافتن از مشکلات و آسیبها می‌پردازد و هم با تدابیر مناسب، جامع و مهندسی سعی در رفع آنها دارد، یادآور شد: بنابراین مهندسی فرهنگی ناظر بر هر دو مسئله مذکور است که جزء مکمل نیز به شمار می‌رود.
حجت الاسلام اعرافی در ادامه گفت: درباره این مسئله که آیا مهندسی فرهنگی امکان دارد یا نه دیدگاههای مختلفی وجود دارد، برخی می گویند که فرهنگ را باید به حال خود رها کرد، اما فرهنگ مانند سایر امور و شؤون زندگی بشر قابلیت مهندسی دارد و نیازمند مدیریت است که هر چند مدیریت آن سخت، مشکل، دیریاب و زمان بر است، اما باید به آن پرداخت.
وی با تأکید بر اینکه راهکار این مسئله نیز یک راهکار تعریف شده است که طی این سیستم باید آسیبها، ضعفها و مشکلات را شناخت و از سوی دیگر باید قوتها و تواناییها را نیز دریافت و از آنها بهره مند شد، تصریح کرد: وظیفه نهادهای مختلف نیز در این راستا این است که با نگاهی جامع این ضعفها را شناسایی کنند. به‌طور مثال سالانه در حوزه اخلاق عمومی روی چند محور کار کنند و رسانه‌ها نیز به این مسائل بپردازند و مهمترین نهاد نیز در این خصوص آموزش و پرورش و سپس دانشگاهها هستند.
رئیس مرکز جهانی علوم اسلامی افزود: از آنجایی که مهمترین هدف مهندسی فرهنگی تثبیت و نهادینه‌سازی ارزشهای دینی و معنوی در جامعه است، بنابراین مهندسی فرهنگی یعنی اینکه نقشه جامعی داشته باشیم و با در اختیار داشتن امکانات، اخلاق دینی را توسعه و ترویج دهیم. اگر ضعفها را بشناسیم و امکانات را نیز شناسایی کنیم، می‌توان مشکلات و ناهماهنگی‌های موجود را برطرف کرد.
وی در ادامه گفت: مهندسی فرهنگی یعنی اینکه نگاه ما جامع است و موردی اقدام نمی‌کنیم، امکانات و فرصتها را دیده و با هماهنگی و با طرح و تدبیر حرکت می‌کنیم و در حوزه مباحث دینی نیز با این حرکات منسجم و سامان‌یافته رو به جلو می‌رویم.
حجت الاسلام علیرضا اعرافی با اشاره به اینکه در یک جامعه بزرگ نمی‌توان گفت که یک هماهنگی مکانیکی و دستوری ایجاد می‌شود، اما می توان زمینه‌سازی کرد تا به هماهنگی خودجوش و درون جوش رسید، اظهار داشت: در این راستا دستگاههای دولتی، رسمی و دستگاههای غیر دولتی بسیار مؤثرند. بنابراین باید طرح جامع تهیه شود تا دانشگاهها و حوزه‌های علمیه با گفتگوی مناسب به توافق برسند که برای این مسئله باید سرمایه‌گذاری کرد.
نظر شما