به گزارش خبرنگار مهر، در نشست خبری هفتمین دوره جشنواره ادبی "شهید حبیب غنی پور" که صبح دیروز در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی برگزار شد، امیرحسین فردی با اشاره به پیشینه ساختمانی که اکنون حوزه هنری در آن واقع است، گفت: این ساختمان قبل از انقلاب "حذیره القدس" نام داشت که مرکز ستاد فرماندهی بهائیان ایران بود که زیرمجموعه صهیونیسم جهانی است و در واقع سیاست ایران در دست این فرقه بود و مملکت از همین ساختمان اداره می شد. اما از معجزات انقلاب اسلامی یکی هم این است که امسال جایزه ادبی متعلق به یک شهید (حبیب غنی پور) در این مکان و در جایی که یکی از منحرف ترین فرقه های تاریخ ایران فعالیت داشته، برگزار می شود.
وی دلیل اصلی انتقال این جایزه را از مسجد جواد الائمه به حوزه هنری - پس از 9 سال برپایی آن در مسجد - درخواست مادر شهید غنی پور اعلام کرد و افزود: هر سال که این جشنواره در مسجد جواد الائمه (ع) برگزار می شد، مادر این شهید که خانه اش جنب این مسجد است داغش زنده و روحش آزرده می شد چرا که به هر حال اسم فرزندش در آن مکان برده می شد و در خلال برنامه های جشنواره از او یاد می شد. بنابراین به درخواست وی این جایزه از آن مکان به حوزه هنری منتقل شد. البته علاوه بر این حرف و حدیثهایی هم از طرف کسانی که اطلاع موثقی از این جایزه نداشتند در محله آنها می پیچید.
نباید آثاری را انتخاب کنیم که روح شهید آزرده شود
فردی اضافه کرد: برخی از آنها فکر می کردند که از خانواده غنی پور تقدیر می شود و سکه هایی رد و بدل می شود. اما با وجود اینکه هیچ کدام از این حرف و حدیثها درست نبود، انعکاس نامطلوبی داشت و با توجه به اینکه به هر حال ما هم نمی خواستیم این مادر بزرگوار از ما یا کسانی دیگر رنجیده شود و به نوعی اسباب اذیت او شویم، ترجیح دادیم جشنواره را به حوزه هنری منتقل کنیم. علاوه بر این دورافتادگی مسجد جواد الائمه (ع) و اینکه مهمانان ما به سختی می توانستند به آنجا بیایند در این اقدام موثر بود.
دبیر جایزه ادبی شهید غنی پور در عین حال تاکید کرد: با وجود تمام این حرفها و اینکه به هر حال حوزه هنری، مسجد جواد الائمه (ع) نمی شود، به نظر من هیچ جدایی بین این دو نیست و اتفاقاً ارتباط وثیقی با هم دارند.
وی با بیان اینکه حبیب غنی پور نویسنده و قصه نویس در زمان شهادتش جوانی 22 یا 23 ساله بوده، خاطرنشان کرد: آن زمان بحث نویسندگی حداقل در بین جوانان ایرانی جای خود را باز نکرده بود ضمن اینکه ما در حال جنگ با کشور دیگری بودیم و با مشکلات ناشی از آن دست و پنجه نرم می کردیم. اما فضایی وجود داشت که هر کس هنری داشت ارائه می کرد و غنی پور هم جزو همین جوانان بود و هر وقت از جبهه برمی گشت با کوله باری از خاطره می آمد.
فردی با اشاره به اینکه جایزه ادبی شهید غنی پور از 9 سال پیش کارش را آغاز کرده، اضافه کرد: ما تنها دو سال - آن هم به دلیل مشکلات مالی - نتوانستیم جایزه را برگزار کنیم. نهایت سعی ما این است که جشنواره ای سالم و بدون هیچ حرف و حدیث و در عین حال در فضایی کاملاً مردمی، رفاقتی و دوستانه برگزار کنیم. بهترین و عادلانه ترین داوریها را انجام خواهیم داد چرا که معتقدیم شهید (غنی پور) ناظر اعمال ماست.
دبیر جایزه گفت: چارچوبهایی هم برای کارمان داریم که همانا توجه به ادبیاتی سالم و اصیل است که مبتنی بر فرهنگ دینی، ملی و انقلابی مردم ماست. بنابراین نباید آثاری را انتخاب کنیم که روح شهید آزرده شود، در عین اینکه جامعه هم به ما خُرده نگیرد که مثلاً "چه ربطی میان شهید غنی پور با فلان جایزه است؟" و امثال این حرفها. البته این نکته به معنی این نیست که ما کارهای ضعیف را انتخاب می کنیم و با توجه به اینکه داوران جایزه از میان شناخته شده ترین داوران انتخاب شده اند، مسلماً این اتفاق نخواهد افتاد.
حتما برنده خواهیم داشت
وی با اعلام زمان برگزاری این جایزه ادبی گفت: هفتمین دوره جشنواره کتاب سال شهید غنی پور روز 6 اسفند برگزار می شود و با وجود شایعاتی در این خصوص که ممکن است این جایزه هم مانند برخی جوایز دیگر برگزیده نهایی نداشته باشد، به طور قطع کتاب برگزیده و نویسنده برگزیده خواهد داشت و این امر را به داوران الزام می کنیم.
فردی افزود: چند سال پیش رسم بود که داورها هیچ کتابی را انتخاب نمی کردند و یا تعدادی اندک را به عنوان برنده معرفی می کردند و در عوض در بیانیه نهایی شان نویسندگان را مورد سرزنش، شماتت و تحقیر قرار می دادند که "متاسفانه امسال اثر خوبی نداریم" و یا اینکه "نویسندگان ما کار نکرده اند" و امثالهم. اما هنر داوری در این است که از بین همین کتابهایی هم که ارسال شده، بهترینها را به عنوان کتابهای سال انتخاب کند نه اینکه هیچ کتابی را انتخاب نکند. به هر حال ما به هیچ وجه نمی گذاریم رونق جشنواره پائین بیاید.
دبیر جایزه ادبی شهید غنی پور با تاکید بر غیردولتی بودن این جایزه، گفت: ما از جاهای مختلف کمک می گیریم اما تابع هیچ جایی نیستیم چرا که وقتی نام یک شهید و در واقع افتخار ملی ما در میان است، تمام جامعه دست به کار می شود و همین طوری هم هست. این جایزه سکوی پرتاب هیچ کس نیست بلکه محل خدمت به ادبیات و هنر در راستای اصالت های ملی و فرهنگی ماست.
به تقسیم بندی جوایز به دولتی و غیر دولتی اعتقاد ندارم
وی با انتقاد از برخی برگزارکنندگان جوایز ادبی غیردولتی که به گفته او "دولتهای گذشته از آنها حمایت مالی می کردند" افزود: جماعتی که دم از جدایی دولتی و غیردولتی جوایز ادبی می زنند 7، 8 سال پیش از طرف ارشاد حمایت می شدند و از طرف دیگر می گفتند ما دولتی نیستیم. به نظر من استقلال یک جایزه ادبی بسیار مهم است که جایزه غنی پور این گونه است. ضمن اینکه من در این باره به تقسیم بندی دولتی و غیر دولتی اعتقاد ندارم. اگر دولت ما غیر منتخب بود، می شد این حرف را زد اما زمانی که دولت از دل مردم بیرون آمده دیگر جای این حرفها نیست.
امیرحسین فردی در ادامه با بیان اینکه مبلغ جایزه ادبی شهید غنی پور در سال گذشته 5 سکه بهار آزادی بوده، گفت: این جایزه امسال احتمالاً دو برابر می شود و بسیار امیدوارم که این اتفاق بیفتد با این وجود همه چیز بستگی به مشخص شدن نتایج داوریها دارد که 90 درصد آنها انجام شده و تنها چند کتاب دیگر مانده که بررسی شود.
دبیر هفتمین دوره جشنواره ادبی شهید حبیب غنی پور از تعداد کتب جمع آوری شده برای این جایزه اظهار بی اطلاعی کرد و گفت: نکته قطعی این است که جایزه غنی پور امسال برنده خواهد داشت ضمن اینکه ما در کنار برگزاری این جشنواره و همانند سال گذشته از شخصیتی فرهنگی و هنری تقدیر خواهیم کرد. جایزه غنی پور در رشته های ادبیات داستانی بزرگسال با موضوع آزاد، ادبیات داستانی بزرگسال با موضوع دفاع مقدس، زندگی نامه داستانی و ادبیات داستانی نوجوان برگزار خواهد شد.
نظر شما