۲۳ دی ۱۳۸۶، ۱۷:۲۴

ترجمه شهیدی از نهج البلاغه؛

آنچه ویران گردد خانه خوبى نیست و به کار نیاید

آنچه ویران گردد خانه خوبى نیست و به کار نیاید

خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و ادب: ترجمه مرحوم استاد جعفر شهیدی از نهج البلاغه از شیواترین و ماندگار ترین آثار اوست. در این بخش فرازی از خطبه 112 امیرالمومنین (ع) که در نکوهش دنیاست از نظر می گذرد.

شما را از این دنیا مى پرهیزانم که منزلگاهى است ناپایدار، نه خانه ماندن و نه جایگاه قرار. خود را آراسته و به آرایش خویش شیفته است و دیگران را به زینت خویشتن فریفته.

خانه اى نزد خداوند آن خوار- و متاعى بى مقدار-. حلال آن را به حرامش معجون داشته است و خوبى آن را به بدى اش مقرون و زندگانى اش را به مرگ آمیخته است و در کاسه شهدش، شرنگ ریخته است. خداوند تعالى آن را براى دوستانش نگزید و در دادن آن به دشمنانش بخل نورزید. خیر آن اندک است و شر آن آماده، فراهم آن پریشان و ملک آن ربوده و آبادان آن رو به ویرانى نهاده.

آنچه ویران گردد خانه خوبى نیست و به کار نیاید و عمرى که چون توشه پایان پذیرد، زندگانى به شمار نیاید. و روزگارى که چون پیمودن راه به سرآید، دیر نپاید. آنچه را خدا بر شما واجب کرده مطلوب خود شمارید و توفیق گزاردن حقى را که از شما خواسته هم از او چشم دارید و پیش از آنکه مرگ شما را فرا خواند، گوش به دعوتش بدارید.

آنان که خواهان دنیا نیستند دلهاشان گریان است، هر چند بخندند و اندوهشان فراوان است، هر چند شادمان گردند و با نفس خود در دشمنى بسیار به سر برند، هر چند دیگران بدانچه نصیب آنان شده، غبطه خورند.

یاد مرگ از دلهاى شما رفته است و آرزوهاى فریبنده جاى آن را گرفته. دنیا بیش از آخرت مالکتان گردیده و این جهان، آن جهان را از یادتان برده. همانا شما برادران دینى یکدیگرید، چیزى شما را از هم جدا نکرده، جز درون پلید و نهاد بد که با آن به سر مى برید. نه هم را یارى مى کنید نه خیرخواه همید نه به یکدیگر چیزى مى بخشید و نه با هم دوستى مى ورزید.

شما را چه مى شود که به اندک دنیا که به دست مى آورید، شاد مى شوید و از بسیار آخرت که از دستتان مى رود، اندوهناک نمى گردید؟ و اندک دنیا را که از دست مى دهید ناآرامتان مى گرداند، چندان که این ناآرامى در چهره هاتان آشکار مى شود و ناشکیبا بودن از آنچه بدان نرسیده اید، پدیدار. گویى که دنیا شما را خانه اقامت و قرار است و کالا و سود آن همیشه براى شما پایدار. چیزى شما را باز نمى دارد از آنکه عیب برادر- دینى- خود را - که از آن بیم دارد - رویاروى او بگویید، جز آنکه مى ترسید، او همچنان عیب را - که در شماست - به رختان آرد. در واگذاشتن آخرت و دوستى دنیا با هم یک دلید و هر یک از شما دین را بر سر زبان دارید. چنان از این کار خشنودید که کارگرى کار خود را به پایان آورده و دوستى خداوند خویش را حاصل کرده.

کد خبر 620713

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha