در چنين روزي در سال 61 ه ق ( پنجشنبه ) عمر بن سعد به سوى امام حسين (ع) رفت .از طرفى شمر نيز بيامد و نزديك ياران حسين (ع) ايستاد و فرياد كرد: كجايند پسران خواهر ما يعنى عباس و جعفر و عبد الله و عثمان فرزندان على (ع) ؟ پس حسين ع به آنان گفت: وى را پاسخ گوييد .هر چند مردى فاسق است، اما با شما نسبت خويشاوندى دارد.به اين معنى كه مادر آنها ام البنين از قبيله بنى كلاب و شمر نيز از همان طايفه بود. پس برادران امام پيش شمر آمدند و گفتند: چه كار دارى و چه مىخواهى؟ شمر گفت: اى پسران خواهر من شما در امانيد.جان خود را در خطر ميندازيد و به خاطر برادرتان حسين خود را بكشتن مدهيد، و خود را فرمانبردار يزيد سازيد.برادران بدو گفتند: خدايت لعنت كند.امانت را نيز لعنت كند.آيا رواست كه ما را امان دهى، در حالى كه فرزند رسول الله (ص) امان ندارد؟ در اين موقع عباس بن امير المؤمنين (ع ) بانگ برآورد كه دستهاى تو بريده باد اى دشمن خدا و لعنت بر امانى كه تو براى ما آورده اى . تو ما را امر مىكنى كه دست از برادر و مولاى خود حسين فرزند فاطمه ع برداريم و سر به اطاعت افراد نفرين شدهاى كه از فرزندان نفرين شده هستند درآوريم؟ ! شمر در خشم و غضب شد و به سوى سپاه بازگشت و اين در حالى بود كه خاله زاده آنها كه نامش عبد الله بن ابى محمل بن حرام و برخى جرير بن عبد الله بن مخلد كلابى را نام بردهاند سوى ابن زياد رفته و براى اين چهار برادر امان گرفته بود و ابن زياد اين امان نامه را به وسيله يكى از غلامان خود براى آنان به كربلا فرستاده بود. پيش از اين نيز اشاره شد كه مادر اين چهار تن ام البنين همسر على ( ع ) عمه عبد الله بود .پس با مشاهده امان نامه يكصدا گفتند: ما هرگز به امان گرفتن از پسر سميه نيازى نداريم .بهترين امان از جانب خداوند است.
سپس عمر بن سعد فرمان حمله را چنين صادر كرد، اى سپاه خدا، سوار شويد و به بهشت مژده گيريد.پس لشگر سوار شده تا هنگام غروب به حسين و يارانش يورش بردند.حسين ع بر در خيمه نشسته بود و به شمشير خويش تكيه داشت و به خواب رفته بود.زينب خواهر آن حضرت صدا را شنيد و به برادر خود نزديك شد و گفت: برادر صداها را كه هر آن نزديكتر مىشود نمىشنوى؟ حسين ( ع ) سر را بلند كرده گفت: پيامبر خدا را به خواب ديدم كه به من گفت، امشب پيش ما مىآيى .زينب به صورت خويش زد و گفت: واى بر من . حسين ع گفت: خواهرم واى از تو دور.آرام باش.رحمت خدا بر تو باد.بنا بر روايت ديگر، حسين ( ع ) نشسته بود كه اندكى خواب بر او چيره شد.همين كه سر برداشت، به خواهر خويش گفت: هم اكنون جد خود محمد ص و پدرم على ( ع ) و مادرم فاطمه (س ) و برادرم حسن ( ع ) را ديدم، در حالى كه مىگفتند: به زودى نزد ما خواهى آمد.
در اين هنگام عباس بن على پيش آمده گفت: برادر، قوم آمدند.حضرت برخاسته به عباس گفت: برادر، نزد ايشان برو و بگو، چكار داريد و مقصودتان چيست و بپرس براى چه آمدهاند؟ عباس پيش آنها رفت و با عدهاى در حدود بيست سوار كه در ميان آنها زهير بن قين و حبيب بن مظاهر نيز بودند، روبرو شد و گفت: چه انديشيدهايد و چه مىخواهيد؟ آنها گفتند: دستور از امير رسيده كه به شما بگوييم به حكم او تسليم شويد، يا با شما جنگ مىكنيم.عباس گفت: پس شتاب مكنيد تا به نزد ابو عبد الله بروم و آنچه را گفتيد به عرض آن حضرت برسانم.آنها باز ايستاده گفتند: او را ببين و اين پيام را با وى بگوى.آنگاه با پيام وى نزد ما بيا.عباس نزد حسين ع بازگشت تا خبر را به او بگويد.در اين موقع ياران وى ايستاده بودند و با آنان سخن مىگفتند و دشمن را پند و اندرز مىدادند، و از جنگ با حسين ع بازشان مىداشتند.عباس به نزد حسين ع آمد و پيام آنان را به اطلاع حضرت رساند.امام گفت: اگر مىتوانى جنگ را تا فردا به تأخير بينداز و امشب آنان را از ما بازگردان، تا نماز بخوانيم و دعا كنيم و از حضرتش آمرزش بجوييم.خدا مىداند كه من نماز و تلاوت كتابش قرآن و دعاى بسيار و استغفار را دوست دارم. ازطرفى مقصود امام در اين موقعيت اين بود كه دستور خويش را با كسان خود بگويد و با آنان وصيت كند.همين كه عباس اين ماجرا را از آنان جويا شد ابن سعد پاسخى نگفت و ايستاد .پس عمرو بن حجاج زبيدى رو كرد به آنان و گفت: سبحان الله.به خدا سوگند، چنانچه اينان از مردمان ترك يا ديلم بودند و چنين خواستهاى از ما داشتند، بدون ترديد مىپذيرفتيم .پس چگونه رواست كه به خاندان محمد ص مهلت ندهيم.قيس بن اشعث در پاسخ گفت: آنچه را خواستهاند بپذير.اما من يقين دارم كه فردا با تو جنگ خواهند كرد.( منبع : سيد محسن امين ، ترجمه علي حجتي كرماني ، سيره معصومان، ج 4 )
تاسوعاي حسيني :
از دير باز روز تاسوعا به نام حضرت عباس ابن علي ( ع ) گرامي داشته مي شد . اگر چه آن حضرت نيز در روز عاشر از ماه محرم به در جه شهادت نايل آمدند اما همه ساله چنين روزي به نام آن حضرت از سوي شيعيان در بزرگداشت مقام ايثار و جانبازي گرامي داشته مي شود .
حضرت عباس (ع) در سال 26 هجري قمري ديده به جهان گشود . پدر بزرگوارش امام علي ابن ابي طالب ع و مادر گراميش فاطمه، دخت حزام بن خالد بن ربيعه بن عامر كلبي و كنيه اش ام البنين بود. حضرت عباس (ع) در خانه اي زاده شد كه جايگاه دانش و حكمت بود. آن حضرت از محضر اميرمومنان (ع) بهره فراوان علمي برد و از خاندان عصمت و طهارت علوم و اسرارازلي و ابدي را آموخت و كرامات اخلاقي را از مهبط وحي و تنزيل فرا گرفت . زبان دروصف شان و مرتبت حضرت ابوالفضل العباس قاصر است چراكه او مخزن علم و سخا و اخلاق مروت است و همه اينها در بخش هاي مختلف زندگي آن حضرت به گونه هاي مختلف متجلي شده است . بسياري از روايات ماثوره به ايثار و فداكاري آن حضرت در راه امام خويش تصريح كرده اند و اين امر به وضوح ، فضيلت و مقام آن بزرگوار را آشكار مي سازد . اوج ايثار و مردانگي آن حضرت در روز پر حادثه عاشورا آشكار مي شود . واقعه آب آوردن آن حضرت براي فرزندان و خاندان حضرت حسين ابن علي ع نشانه و گوياي اوج ايثار و جانبازي آن حضرت است . حضرت ابوالفضل ع پس از آنكه نتوانست از ميان خيل دشمنان آب را به خيمه هاي تشنگان انتقال دهد
مرقد مطهر حضرت عباس ع نزديك محل شهادتش كنار شريعه فرات است و سن ايشان لحظه شهادت 34 سال بوده است .
ورود نظاميان انگليسي به ايران :
درچنين روزي در سال1294هجري شمسي نظاميان انگليسي با ورود به جنوب ايران ( كرمان ) پليس جنوب ايران را تشكيل دادند . ژنرال سايكس رهبر اين گروه نظامي بود . اين گروه بعد ازاجراي مفاد قرارداد 1907 تشكيل شد . قرار داد ياد شده ايران را به سه منطقه تحت نفوذ دولتهاي انگليس و روسيه تبديل مي كرد .
ترك خاك ايران :
درچنين روزي در سال1324هجري شمسي ،و پس از جنگ جهاني دوم نيروهاي انگليسي ايران را ترك گفتند. در اين ميان نيروهاي روس همچنان بخش هايي از ايران را در تصرف خود داشتند .
شهادت شيخ فضل الله نوري :
در چنين روزي در سال 1327 ه ق شيخ فضل الله نوري ازعلماي بر جسته و فعالان مشروطيت به شهادت رسيد . فضل الله در سال 1259 ه ق در روستاي لاشك در منطقه كجور مازندران ديده به جهان گشود . وي پس از طي مقدمات علوم به فراگيري علوم اسلامي روي آورد و به تهران آمد و در تهران تحصيلات علمي خود را ادامه داد .وي پس از آن به نجف رفت و تحت ارشادات استادان بزرگي چون ميرزا حبيب الله رشتي ، شيخ راضي و ميرزاي شيرازي قرار گرفت . ايشان در سال 1303 ق. دوباره به تهران آمد و در تهران به تدريس علوم اسلامي مشغول شد . آن عالم رباني در حوزه ، يكي از فرهيخته ترين استادان به شمار مي رفتند و از بر جسته ترين آنها ، چنانكه پس از وقايع مشروطيت دوست و دشمن و تمام كساني كه با ايشان در وقايع مشروطيت سر خوشي نداشتند از بر جستگي مقام علمي ايشان لحظه اي فروگذار نكردند .حسنعلي برهان در باره شيخ در شماره چهاردهم مجله وحيد نوشته است : «شيخ مردى بود، اولا احتياجى به گرفتن مال از ديگران، به سبب آن كه در مازندران علاقه ملكى و درآمد منظم داشت، نداشت . ثانيا، خوب درس خوانده بود و تا زمانى كه زن و فرزند هم داشت، در عتبات درس مىخواند و خيلى خوب مراتب اجتهاد را گذرانده بود . ثالثا، با هوش و حضور ذهن بود و اغلب در موقع ترسيم مهرش به اوراق قبل از آن كه به ثبتهاى خود رجوع كند، از خاطرهاش كمك مىگرفت و حاصل خاطراتش در اين امور با آنچه ثبتشده بود، مطابقت داشت . رابعا، به سبب اين كه متعين زندگى مىكرد و با سواد و مجتهد جامع الشرايط شناخته شده بود، تمام رجال و اولياى امور و پادشاهان و اقران و امثالش به او با نظر اعزاز و احترام نگاه مىكردند . اين اوصاف او را فردى ممتاز و لازم الاحترام نموده بود . اين صفت را هم بايد اضافه نمايم كه بسيار در ابراز عقايدش شجاع و بىباك بود . . . و ملاحظه قدرت روز را نمىنمود .»
آن عالم رباني علاوه بر تربيت شاگردان بر جسته در طول دوره كاري خويش ، كتب مختلفي به رشته تحرير در آوردند . رساله منظوم فقهي «الدرر التنظيم» ، رساله فقهي في قاعدة ضمان اليد ، رسالة في المشتق ، صحيفة قائميه ، حاشيه بر كتاب شواهد الرُّبوبيه ملاصدرا و حاشيه بر كتاب فرائد الاصول شيخ انصاري از جمله آثار ايشان است . نام شيخ شهيد در تاريخ ايران بيشتر در حوزه مسايل سياسي مشهور گشته است . از اين رو براي شناخت شخصيت ايشان بهتر است وقايع پس از مشرطيت بيشتر مورد بررسي قرار گيرند . پس از انقلاب مشروطه بزرگان مشروطه در مجلس به تدوين قانون اساسي روي آوردند . در اين ميان دو ديدگاه مطرح بود ، يكي ديدگاه شيخ شهيد كه معتقد بود مشروطه بايد بر مبناي احكام شرع انور قرار گيرد و به نقلي ديگر مشروطه مشروعه مد نظر وي بود . اما طيف ديگري نيز در مجلس بودند كه مشروطه را بدون نگرش به پايه هاي ايماني مردم ايران در نظر مي گرفتند و آن را تنها نهادي برگرفته از دموكراسي غربي مي دانستند . در ميان اين گروه افرادي چون حاج امين الضرب، حاج سيد نصرالله سادات اخوي، سيد نصر الله تقوي و تقي زاده ديده مي شدند . در هر حال با تلاش شيخ و حمايت عالمان نجف اصل نظارت فقها با تغييراتي به عنوان اصل دوم متمم قانون اساسي تصويب شد. پس از مرگ مظفر الدن شاه ، محمد علي شاه به سلطنت رسيد. وي مجلس را به توپ بست و استبداد را دوباره در اين كشور بسط داد . اما اين امر طولي نكشيد و تهران به دست مشروطه خواهان فتح شد و محمد علي شاه به سفارت روسيه پناهده شد. فاتحان تهران مجلسي با عنوان مجلس عالي در بهارستان تشكيل دادند. اين مجلس محمد علي شاه را از سلطنت خلع و احمد شاه را به پادشاهي برگزيد.
اين گروه ، ديگر هيچ گونه اعتقادي به مباني مطروحه از سوي شيخ شهيد نداشتند . پيشنهادهاي مختلفي به شيخ فضل الله رسيد تا به جايي پناهنده شود. سعدالدوله براي او پيام فرستاد كه با وزير مختار روس و انگليس گفتگو كرده است تا در سفارت به وي پناهندگي دهند .شيخ شهيد در پاسخ گفت :آيا رواست كه من پس از هفتاد سال كه محاسنم را براي اسلام سفيد كرده‌ام حالا بيايم و زير پرچم بيگانه بروم!سرانجام مشروطه طلبان براي انتقام از شيخ فضل الله به منزل وي حمله كردند واو را به شهرباني بردند. شيخ فضل الله چند روزي در شهرباني بود و در روز سيزدهم رجب وي را به عمارت گلستان انتقال دادند و پس از چند جلسه دادرسي فرمايشي ايشان را اعدام كردند .
تظاهرات گسترده در تهران :
در چنين روزي در سال 1357 ه ش راهپيمايى هاي گسترده اي در شهر هاي مختلف كشور عليه رژيم پهلوي برگزار شد .در اين روز دهها هزار تن در راهپيمائى هاي خود در خيابانهاى تهران در مسير ميدان آزادى به اعتراض عليه رژيم پهلوي پرداختند .گفته مي شود در تظاهرات روز تاسوعا بيش از نيم ميليون تن شركت كرده بودند.آيت الله سيد محمود طالقانى، كه بتازگى از زندان آزاد شده بود و رهبران جبهه ملى و نهضت آزادى آن را رهبرى كردند. آنتونى پارسونز، كه شاهد تظاهرات و راهپيمايىتاسوعا بود، مشاهدات خود را اين گونه نوشته است : «...هر دو روز - تاسوعا و عاشورا - از ساعت نه صبح تا ظهر، من در پشت پنجره اطاقم، صفوف راهپيمايانى را كه از خيابان فردوسى عبور مىكردند، نظاره مىكردم.طى سه تا چهار ساعت، عرض اين خيابان و پيادهروهاى آن، مملو از جمعيتى بود كه براى پيوستن به صفوف ديگر راهپيمايان در حركتبودند، تا جايى كه چشم كارمىكرد، جمعيت موج مىزد من رقم يك ميليون، تا يك ميليون و نيم تن را كه روزنامهها درباره تعداد شركت كنندگان تخمين زده بودند، اغراقآميز نمىدانم در خيابانها، يك سرباز، يا پليس ديده نمىشد و نظم جمعيت، فوق العاده و بىنظير بود....»
تولد مرتضي حنانه :
در چنين روزي در سل 1301 ه ش مرتضي حنانه بزرگ موسيقيدان ايراني در تهران ديده به جهان گشود . وي از بدو كودكي به فراگيري فنون موسيقي مشغول شد و پس از پايان دوره دبستان در هنرستان موسيقي مشغول به تحصيل شد . او در هنرستان
ساز هورن را به عنوان ساز تخصصي خود برگزيد . حنانه در همين دوره هنرستان به دليل هوش سرشار خود توانست كريست اول اركستر سمفونيك هنرستان عالي تهران شود.حنانه در سال 1321 ه ش پس از دريافت ديپلم رهبري اركستر سمفونيك هنرستان را به عهده گرفت . او سپس با گروهي ازهنرمندان، اركسترسمفونيك تهران را پايه گذاري كرد. وي پس از آن به ايتاليا رفت و مدتي دراين كشور به تحصيل موسيقي پرداخت و پس ازبازگشت عضو شوراي عالي موسيقي راديو شد. او علاوه بر رهبري اركستر سمفونيك تهران ، به تدريس موسيقي مشغول بود و در اين مسير شاگرداني چند همچون علي برلياني و امير علي حنانه تربيت كرد . وي علاوه بر اين عضو شوراهاي مختلف موسيقي ، مؤسس اركستر فارابي ، تنظيم كننده واجراگر آثار آهنگسازان ايراني بااركستر فارابي بود. روندو كاپريچيوزا ، صبر و ظفر ، فرار از تله و ... هزار دستان (برگرفته از آهنگ مرتضي ني داود ) از جمله مهمترين آثار اويند . اوهمچنين براي فيلمهاي عروس دجله ، بهلول ، ساحل انتظار ، لذت گناه ، عروس دريا ، الماس 33 ، پل ، كاكو ، پهلوان مفرد ، سه قاب ، فرار از تله ، بابا شمل ، راز درخت سنجد ، قصاص ، صمد و فولاد زره ديو ، جهنم به اضافه ي من ، قلندر ، خونبارش ، سند زنده ، تشريفات ، مردي كه موش شد ، تيرباران و جعفر خان از فرنگ برگشته آهنگ ساخته است. مرتضي حنانه سرانجام در اثر سكته ي قلبي در گذشت.
انتشار روزنامه سياست :
در چنين روزي در سال 1320 ه ش ، عباس اسكندري از كمونيستهاي بر جسته ايران در اسفند 1320 روزنامه « سيا ست » را منتشر كرد . اين روزنامه ارگان حزب توده در ايران بود و در ايران دست به فعاليت هاي گسترده اي در جهت بيان انديشه هاي كمونيست ها زد .
استقلال مراكش :
در چنين روزي در سال 1956 ميلادي كشور مغرب ( مراكش ) استقلال خود را از فرانسه اعلام داشت.مغرب در شمال غربي آفريقا در ساحل در ياي مديترانه و اقيانوس اطلس در غرب الجزاير قرار دارد و تنگه جبل الطارق آن را از كشور اسپانيا جدا
مي سازد . نژاد مردم اين كشور سفيد (سامي و حامي ) است . زبان مردم در حال حاضر عربى است كه در كنار آن زبانهاى بومى و اروپائى هم رواج دارد. از 85 ميليون سكنه مغرب بيش از 95% پيرو آئين اسلامى مىباشند.
استقلال بوسني و هرزگوين :
در چنين روزي در سال 1992ميلادي كشور بوسني و هرز گويت به استقلال دست يافت . اين كشور در شرق كرواسي و غرب صربستان واقع شده كه توسط دالان كوچكي به درياي آدرياتيك پيوسته است . بيش از چهل در صد مردم اين كشور اسلاو مسلمان و سي و يك در صد از آنان صرب ، و هفده در صد نيز كروات اند . غالب مردم اين كشور به زبان بوسنيايي صحبت مي كنند . اكثر مردم اين كشور از دين اسلام پيروي مي كنند و بقيه نيز تابع مذاهب كاتوليك ارتدوكس هستند . حكومت اين كشور اروپايي جمهوري است .
تولد ميخاييل گورباچف :
در چنين روزي در سال 1931 ميلادي ميخاييل گورباچف رييس جمهورشوروي سابق به دنيا آمد . گورباچف ابتدا در رشته
حقوق تحصيل كرد . وي بعدها به سوي سياست كشيده شد و در اين مسير با فعاليت در حزب كمونيست تا دبير اولي اين حزب صعود كرد . او با انجام رفرم هاي سياسي و اقتصادي خود به نوعي در تاريخ غرب موثر شد . پرسترويكاي او كه بيشتر در حوزه اقتصادي رخ مي نمايد درروند سياست داخلي و خارجي كشور هاي مختلف تاثيرات مختلفي به جاي نهاده است . همچنين او براي دست يابي به اين فرآيند دست به اصلاحاتي در سياست داخلي و خارجي شوروي زد كه اولي به گلاسنوست و دومي به تفكر نوين شهرت يافته است .
خلع ناپلئون سوم از قدرت :
درچنين روزي در سال1871ميلادي مجلس ملي فرانسه ناپلئون سوم و خانواده وي را ازسلطنت دراين كشور خلع نمود . با خلع ناپلئون سوم از قدرت و تقريبا يكسال پس از انقلاب كبير فرانسه بساط سلطنت از اين كشور برچيده شد و جمهوريت در اين كشور رخ نمود .
تولد پو جيويي :
در چنين روزي در سال 772 ميلادي پو جيويي شاعر مشهور چيني به دنيا آمد . او همچنين فرمانرواي هان توجو در اين كشور بود .
در گذشت جرج هربرت :
در چنين روزي در سال 1633 ميلادي جرج هربرت شاعر مشهور انگليسي در سن 35 سالگي دار فاني را وداع گفت .
در گذشت آلفونس ام ال پي دو لامارتين :
در چنين روزي در سال 1869 ميلادي دولامارتين شاعر فرانسوي ديده از جهان فروبست .«تاريخ ژيروندون ها » عنوان مهمترين اثر اوست . وي درسن هفتاد هشت سالگي در گذشت . آلفونس دولامارتين شاعر ، نويسنده ، و سياستمدار بزرگ فرانسوي در شهر ماكون فرانسه چشم به جهان گشود . لامارتين را به لحاظ عظمت اثار و روح بزرگ وي به عنوان بزرگترين شاعر فرانسه مي شناسند . او قطعات مختلف كتاب « تفكرات شاعرانه » را در حدود بيست و شش سالگي سرود . انتشار اين كتاب آغاز فصل تازه اي در تاريخ شعر فرانسوي به حساب مي آمد . وي در مكتب رمانتيك ها با انتشار اين شعر به ارج واعتبار فوق العاده اي دست يافت . چندين اثر ديگر از او نيز در افواه عموم فرانسويان قرار دارد. لامارتين در چهل سالگي عضو آكادمي فرانسه و در چهل و چهار سلگي نماينده پارلمان شد . وي در سال 1848 ميلادي حكومت موقتي فرانسه را به عهده گرفت اما در انتخابات رياست جمهوري در برابر ناپلئون سوم شكست خورد . لامارتين ازآن پس تنها به فعاليت هاي ادبي مشغول شد . مرگ سقراط ، حكومت عقلي ، سقوط يك فرشته ، زندگي اسكندر كبير ، زندگي ميكل آنژ ، مردان بزرگ خاور ، تاريخ روسيه و رازهاي جديد عناوين مهمترين آثار اويند .
شعري را از او مي خوانيم :
بر گورم ، قطعه سنگي كه از كوه غلتيده باشد ، بگذاريد ،
تخته سنگي كه چكش و تيشه بر آن نخورده باشد ،
بگذاريد غبار ايام آن را بپوشاند
بر آن بنگاريد : زماني در زير اين آسمان ،
روي اين تپه ماهورهاي تيره ،
گهواره ي اين خفته نوسان داشت .
بگذاريد خاكستر من با خاكي كه مرا دوست مي داشت
در آميزد ...
باشد تا صبحدم ابديت ، بار ديگر
ديدگانم را به روي همين مكان ها بگشايم .
در گذشت ياكوب اچ فان هوف :
در چنين روزي در سال 1911 ميلادي فان هوف شيميدان و فيزيكدان آلماني در گذشت . وي در سال 1901 ميلادي به دليل فعاليت هاي گسترده علمي خود جايزه نوبل را در يافت داشت .
تولد ميشل دو مونتانيي :
در چنين روزي در سال 1533 ميلادي مونتانيي فيلسوف و نويسنده دوران رنسانس فرانسه به دنيا آمد . وي در سال 1592 درگذشت .
ورود نخستين سفينه فضايي :
درچنين روزي در سال1966هجري ميلادي ، نخستين سفينه فضايي بشربرسطح سياره زهره فرود آمد. سفينه ونوس 3 را شوروي سابق به فضا پرتاب كرده بود.
آغاز تاريخ نويسي ژوليان :
در چنين روزي در سال يك ميلادي تاريخ نويسي ژوليان در روم باستان آغاز شد .
تسخير دمشق :
در چنين روزي در سال 1260 ميلادي هلاكو خان نوه چنگيز مغول دمشق را به تصر ف خود در آورد .
پذيرش قانون جزاي فرانسه :
در چنين روزي در سال 1811 ميلادي هلندي ها قانون جزاي فرانسه در قلعه هاي قاهره به اجرا گذاشتند .
تاسيس نخستين پارك جهان :
در چنين روزي در سال 1872 ميلادي نخستين پارك جهان تاسيس شد . پارك يلو استون كه در ايالات متحده آمريكا واقع شده است يكي از قديميترين پارك هاي جهان و آمريكاست .
جنگ آدوا :
در چنين روزي در سال 1895 ميلادي جنگ آدوا در گرفت . در اين جنگ بيش از هشتاد هزار اتيوپيايي با بيست هزار ايتاليايي مهاجم به اين كشور ، وارد جنگ شدند كه در پايان ايتاليايي ها شكست خوردند .
آغاز جنبش هاي استقلال طلبانه كره :
در چنين روزي در سال 1919 ميلادي جنبش هاي استقلال طلبانه كره از ژاپن آغاز شد .
استقلال رواندا از انگلستان :
در چنين روزي در سال 1921 ميلادي رواندا از انگلستان اعلام استقلال كرد .
حمله به بلغارستان :
در چنين روزي در سال 1941ميلادي نيروهاي آلماني بلغارستان را مورد تهاجم خود قرار دادند .
اشغال فرودگاه در اندونزي :
در چنين روزي در سال 1942 ميلادي نيروهاي ژاپني فرودگاه كاليجاتي جاوه اندونزي را به تسخير خويش در آوردند .
روز قانون اساسي در پاناما :
در چنين روزي در سال 1946 ميلادي پاناما داراي قانون اساسي شد . به همين جهت اين روز در اين كشور به نام قانون اساسي نامگذاري شده است .
كناره گيري پاشا از قدرت :
در چنين روزي در سال 1952 ميلادي دولت علي ماهر پاشا از قدرت كناره گيري كرد .
كشتار در غزه :
در چنين روزي در سال 1955 ميلادي رژيم صهيونيستي با حمله به غزه چهل و هشت نفر را در اين كشور كشت .
شورش معدنكاران در فرانسه :
در چنين روزي در سال 1963 ميلادي بيش از دويست هزار نفر از كارگران معدن فرانسه دست به اعتصابي گسترده در اين كشور زدند .
نظر شما