به گزارش خبرگزاری مهر در بیانیه کانون عالی گسترش فضای سبز و حفظ محیط زیست ایران آمده است: تالابها، زیستگاه های ارزشمند و با اهمیتی هستند که به لحاظ معیارهای علمی، اقتصادی و اکولوژیک از جایگاه خاصی در چرخه طبیعی برخوردار بوده، به گونه ای که ارزش اقتصادی و اکولوژیک حاصل از کارکرد واحد سطح این مناطق را بیش از ارزش میزان مشابه اراضی مستعد زراعی و جنگلی برآورد می نمایند، که این موارد ضرورت توجه، حفاظت و بهسازی اکوسیستم های تالابی را بیش از پیش متذکر می گرداند.
نقطه عطف آنکه، افتخار اولین کنوانسیون و پروتکل جهانی صیانت از تالابهای جهان به نام مقدس ایران و شهر زیبای رامسر مزین گردیده و نقطه تاریک نیز اینکه علی رغم ثبت این افتخار جهانی اینک و به دلیل عدم لحاظ ملاحظات زیست محیطی و نقض مکرر قوانین واضعه در جهت پیشبرد توسعه ناپایدار، کشورمان پیشگام ارائه نام تالابهای خود جهت درج در فهرست تالابهای در معرض انقراض جهان (مونترو) نیز می باشد، مسئله ای که بیش از هر چیز در تعارض با روح و ماهیت افتخار پیمان بین المللی رامسر و بی تردید سندی خواهد بود بر بی تدبیری مدیریت زیست محیطی و توسعه مداری در کشورمان.
عدم شناخت و پایبندی مدیران اجرایی به اصول مندرج در برنامه های توسعه سوم و چهارم، سند چشم انداز و طرح آمایش سرزمین و حرکت در مسیر توسعه ناپایدار امری نگران کننده بوده که شرایط بغرنج حاکم بر عمده تالابهای ایران نیز از این اوضاع مثتثنی نبوده و نیست.
خروج فله ای تالابهای مهم کشور توسط دبیرخانه کنوانسیون رامسر و الحاق آنها به فهرست تالابهای در معرض خطر جهان مبین ضرورت توجه جدی مدیریت کلان کشور به اوضاع آشفته محیط زیست بوده و در این راستا کانون عالی گسترش فضای سبز و حفظ محیط زیست ایران وظیفه خود می داند ضمن یاد آوری موارد و مشکلات حاد تهدید کننده تالابهای کشور، راهکارهای پیشنهادی خود را جهت ارتقا وضعیت فعلی، یاد آوری نماید.
الف- معضلات:
ورود بی رویه پساب های شهری و صنعتی، برداشت بی رویه آبهای زیر زمینی، هجوم سازه های آبی و عملیاتی عمرانی مخرب در جوار تالابها، ورود گونه های مهاجم، آلودگی های نفتی و شیمیایی، دخل و تصرف و تغییر وضعیت اکولوژیک به جهت تغییر کارکردهای محیطی توسط افراد و یا دستگاه های موازی.
ب- راهکارها:
ضرورت تدوین راهبرد واحد جهت اداره تالابهای کشور، ضرورت تثبیت مدیریت واحد و وضع قوانین پیشرفته و الگو برداری از نمونه های مشابه در کشورهای توسعه یافته.
آنچه در سالیان گذشته به وضعیت مبهم مدیریت تالابهای ایران دامن زده، اقدامات و تولی گری موازی وزارتخانه ها و دستگاه های متعدد بوده به گونه ای که وزارت خانه های جهاد کشاورزی، راه و ترابری، نیرو، سازمان حفاظت محیط زیست، شهرداری ها و ... هر یک به نحوی سعی در بهره برداری و تعریف از کارآیی حوزه های تالابی کشور به نفع خود داشته و این مهم سهم عمده ای در ایجاد وضعیت فعلی و شیب قهقرایی ایفا نموده که بی شک زیبنده نام و سابقه ایران و ایرانی نبوده و نیست.
کانون وظیفه خود می داند تا در آستانه این روز تاریخی (13 بهمن) بار دیگر توجه عموم هم میهنان و دولت محترم را به وضعیت تالابهای انزلی، ارومیه، شادگان، میقان، الاگل، هامون، میانکاله، بختگان و ... جلب نموده و در جهت حفظ دستاورد بزرگ کنوانسیون رامسر و سربلندی تاریخی درخواست کمک نماید.
نظر شما