به گزارش خبرنگار مهر، در ابتدای این مراسم بهروز شلیله مجری طرح پیام آوران صلح و دوستی در سخنانی برگزاری این جشنواره را حرکتی جهانی توصیف کرد و گفت: ما فارغ از مرزبندی های نژادی، سیاسی، جغرافیایی و ایدئولوژیک و به شکلی نمادین به زودی از ساحل خلیج فارس با هدف ارسال پیام صلح و دوستی مردم ایران به مردم جهان حرکت خواهیم کرد. معرفی آداب، رسوم، سنتی فرهنگ ایرانی و میراث فرهنگی مان و همچنین ارائه پیام صلح با طبیعت، صلح با محیط زندگی، صلح با دگراندیشان و صلح با خدا از اهداف جشنواره است.
پیام صلح ایرانیان را به جهان منتقل می کنیم
وی افزود: این حرکت با اتومبیل از ایران آغاز می شود و دستاورد آن هزاران قطعه عکس، صدها حلقه فیلم، برگزاری کنسرتهای موسیقی و اجرای نمایشنامه های متعدد در طول جشنواره است و در سفرنامه ای که بعداً منتشر خواهد شد در معرض دید عموم قرار می گیرد. ما با مردم جهان زندگی خواهیم کرد و پیام مان را به آنها خواهیم رساند و از آنها دعوت می کنیم به ایران بیایند. به عقیده من ثمره این کار بیداری مردم خواهد بود با این امید که ما در جهان تنها نیستیم و می توانیم در کنار یکدیگر زندگی مسالمت آمیزی داشته باشیم.
سعید طباطبایی دبیر علمی جشنواره نیز گفت: مدت زمان ارسال آثار برای رشته های چهارگانه جشنواره چهار ماه بود که در این مدت حدود 400 اثر به دبیرخانه ارسال شد که با توجه به این نکته که شرکت کنندگان مجاز نبودند بیش از دو اثر بفرستند، رقم نهایی قابل توجه است.
وی با بیان اینکه جشنواره صلح و دوستی در آغاز راه به سر می برد، افزود: ما شروع نکرده ایم که آخرین سالمان باشد و امیدواریم بتوانیم این روند را ادامه دهیم و از همکاری بیشتر تمام افراد استقبال می کنیم.
طباطبایی همچنین از چاپ آثار این دوره از جشنواره در یک کتاب دو زبانه (فارسی و انگلیسی) و رونمایی آن در اواخر اردیبهشت 87 خبر داد.
فکر و ذکر شعر چیزی جز دفاع از صلح نیست
در ادامه علی باباچاهی سرداور بخش شعر جشنواره در گفتاری به اهمیت مفهوم صلح در شعر پرداخت و گفت: فکر و ذکر شعر و هنر چیزی جز دفاع از صلح و دوستی و عدالت و آزادی نیست و از این نظر به خوانشی جدید نیاز داریم و شعر در این دوباره خوانی و بازمیرایی زبان تازه خود را نشان خواهد داد.
بابک احمدی مدرس فلسفه هنر نیز در این مراسم با اشاره به ناملایمات روزگار و جهان واقعی گفت: اینکه در چنین شرایطی عده ای از هموطنان من بیایند و صدای صلح و دوستی را بلند و جشنواره ای برای آن برپا کنند حادثه بسیار مهمی است.
وی افزود : متاسفانه در جهانی زندگی می کنیم که کسانی که خیلی خوب از صلح صحبت می کنند جنگ طلب اند و مستبدترین آدمها کسانی اند که به خوبی برای صلح حرف می زنند.
آرامش و صلح را تنها در هنر می توان یافت
احمدی با نقل قولی از اسپینوزا به این مضمون که "صلح نبودن جنگ نیست، صلح آرامش درون آدمی است" ادامه داد : از زمان کنفرانس وین در سال 1815 تا امروز آدمهای پیروز و فاتحان همیشه دور هم جمع شده اند و "صلح جاودانی" را پایه گذاشته اند اما اینها بیشتر به مسخره و مضحکه شبیه است. آنها جامعه بین الملل را ساختند اما از درون تضادهای آن نازیسم و گولاک سر برآورد. به عقیده من آن آرامش مورد نظر اسپینوزا فقط در هنر یافت می شود.
بهمن جلالی - عکاس - نیز با اشاره به روایت جهان پرحادثه امروز از طریق عکاسی مستند، گفت : فکر نمی کنم هیچ کس در جهان مخالف صلح باشد اما در همین جهان صلح بسیار بعید و دست نیافتنی است ولی چون همین جنگها هستند ما ناچاریم از صلح حرف بزنیم.
با عکس گرفتن از مناظر گل و بلبل صلح پا نمی گیرد
وی با انتقاد از پرداختن مفرط رسانه ها به خشونت رایج در جهان، افزود : رسانه ها آن قدر این خشونت را تکرار کرده اند که ما منتظر خاتمه اش نیستیم و انگار به این خشونتها عادت کرده ایم. اما اینکه آیا عکس می تواند از میزان این خشونت بکاهد؟ به عقیده من لااقل در مورد جنگ ویتنام اینگونه بود. اما امروزه جنگ از طریق رسانه ها کانالیزه می شود و اجازه داده نمی شود که عکسهای مستند منتشر شود. مانند عکسهایی که از زندان ابوغریب بیرون آمد و آمریکا و انگلیس را مجبور به محاکمه سربازان کرد.
این عکاس گفت : پا گرفتن صلح با گرفتن و نشان دادن عکسهایی از مناظر گل و بلبل و شمع و پروانه میسر نیست. دنیای رمانتیک را باید کنار گذاشت و واقع گرایانه باید به آن نگاه کرد و اگر چنین شد آن زمان عکس می تواند کاری بکند.
مدیا کاشیگر مترجم و منتقد ادبی در سخنانی درباره رابطه کاریکاتور با صلح، گفت : تا اواخر قرن 19 هدف کاریکاتور انبساط خاطر از طریق قربانی قرار دادن یک سویه از واقعیت زندگی ما بود. اما از آن زمان به بعد کاریکاتور دیگر جنبه انبساط خاطر ندارد و این وجه دیگر از بین رفته است.
در نخستین جشنواره پیام آوران صلح و دوستی که چهره هایی چون محمود دولت آبادی، جواد مجابی، توکا نیستانی، رضا سید حسینی، رضا بنفشه خواه و... حضور داشتند پانتومیمی با عنوان "کنتراست" توسط گروه سربازان صلح اجرا شد که مورد توجه حاضران قرار گرفت. همچنین دختری 9 ساله با نام "پریا" با استفاده از ساز فلوت قطعه ای از بتهوون (ترانه شادی) ترانه ای محلی و ایرانی و قطعه ای از یک هنرمند ایرلندی را نواخت که با استقبال تماشاچیان روبرو شد.
نظر شما