هدف قطعنامه صرفا فشار روانی است / آمریکا و اروپا در جهت ناکارآمدی آژانس قدم برمی دارند

مهدی فتحی کارشناس مسائل استراتژیک در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان این مطلب اظهار داشت: آمریکا و سه کشور اروپایی با صدور این قطعنامه به دنبال این بودند که همچنان نشان دهند که یک اجماع نسبی برعیله برنامه هسته ای ایران وجود دارد و هنوز این کشورها وجود دارند و از پا نیفتاده اند.

وی با بیان اینکه مفاد قطعنامه 1803 همان قطعنامه 1737 است، افزود: سه کشور اروپایی به همراه آمریکا با صدور قطعنامه جدید  خواسته اند نشان دهند که آژانس به تنهایی قابلیت این را ندارد که بتواند موضوع هسته ای ایران را خاتمه یافته شده اعلام کند .

این استاد دانشگاه افزود : آنها خواسته اند  نشان دهند که به دلیل دارا بودن قدرت و نفوذ شان در شورای حکام آژانس و همچنین شورای امنیت سازمان ملل می توانند علیه برنامه های ایران هر کاری انجام دهند، حتی قطعنامه صادر کنند که ما این اعمال نفوذ آنها را از صفحه 5 به بعد گزارش آقای البرادعی نیز می بینیم، ولی با این حال این کار آنها با مفاد و قوانین آژانس  بین المللی انرژی اتمی مغایر است.

این کارشناس مسائل استراتژیک ادامه داد: دشمن در تلاش است تا با صدورچنین قطعنامه هایی نگذارد جمهوری اسلامی ایران به فناوری هسته ای دست پیدا کند.

وی خاطرنشان کرد: ما در این قطعنامه می بینیم که صادر کنندگان آن از کلماتی مانند "مراقبت"، "هوشیاری" و "در اختیار نداشتن ابزاری که کاربرد دوگانه دارند" استفاده کرده اند که این کلمات به معنای آن نیست که جمهوری اسلامی ایران نمی تواند با سایر کشورهای جهان تجارت داشته باشد. 

 فتحی همچنین گفت: اگر چه در این قطعنامه ما تبلیغات وسیعی را شاهدیم اما متن آن نشان می دهد غربیها دیگر استراتژی خاصی علیه ایران ندارند، چون در متن قطعنامه 1803 ما می بینیم که از سولانا خواسته شده است تا با مسئولان جمهوری اسلامی ایران گفتگو کند.

این کارشناس مسائل استراتژیک در پایان با بیان اینکه قطعنامه 1803 دو پیامد برای جمهوری اسلامی ایران در بر خواهد داشت خاطرنشان کرد: با صدور این قطعنامه مانند گذشته ما اولا می توانیم شاهد سرعت بخشیدن به برنامه های  صلح آمیز در کشور مان ضمن همکاری با آژانس باشیم  و دوم اینکه غرب بعد از مدتها چرخیدن به دور خود همکاری نوینی را با جمهوری اسلامی ایران را در پیش بگیرد.