به گزارش خبرنگار مهر، هالیوود ریپورتر اعلام کرد سوزان بلنچارد همسر ویدمارک از ارائه جزئیات بیماری او خودداری کرد و گفت مراسم تدفین بازیگر فقید به طور خصوصی برگزار می‌شود.
ویدمارک که عموما در نقش شخصیت‌های متلاطم ظاهر می‌شد، سال 1948 برای بازی در نقش یک قاتل روانی در فیلم "بوسه مرگ" به کارگردانی هنری هاتاوی که اولین نقش‌آفرینی او در سینما بود نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او در این فیلم با ویکتور ماتیور همبازی بود و بخاطر حضور در این فیلم جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر آینده‌دار آن سال را برد.
ویدمارک که تماشاگران سینما او را بیشتر با نقش‌های منفی به یاد می آورند، سال 1948 نیز در فیلم نوآر "رستوران بین راه" به کارگردانی ژان نگولسکو بار دیگر نقش شخصیتی آشفته را بازی کرد، اما با حضور در نقش قهرمان بدبین فیلم "جیب‌بر خیابان جنوب" (1953، ساموئل فولر) بود که نام خود را به عنوان بازیگری مطرح سر زبان‌ها انداخت.
پرسونای تلخ ویدمارک به خوبی با فیلم‌های وسترن سازگار بود که نمونه آن دو فیلم مطرح "دو نفر با هم تاختند" (1961، جان فورد) و "پاییز قبیله شاین" (1964، ج. فورد) بود. او در فیلم پلیسی "مدیگان" (1968، دان سیگل) که داستان آن در محله هارلم منهتن روی می‌داد، نقش کارآگاه دانیل مدیگان را بازی کرد.
ویدمارک 26 دسامبر 1914 در سانرایز ایالت مینه‌سوتا به دنیا آمد و در شهر پرینستن در ایالت ایلینویز بزرگ شد. او بعدها در کالج لیک فورست در شمال شیکاگو ثبت‌نام کرد و در آنجا بود که به بازیگری علاقه‌مند شد. ویدمارک سال 1938 دانش‌آموخته شد و سپس شروع به فراگیری دروس بازیگری کرد.
او پس از مدتی در یک نمایش رادیوی به نام "داستان‌های واقعی عمه جنی" در نیویورک شغلی به دست آورد و پنج سال بعد و در 1943 با نمایش "بگو" برای اولین بار در برادوی ظاهر شد. ویدمارک به خاطر پارگی پرده گوش از خدمت سربازی معاف شد که همزمان با جنگ جهانی دوم بود.
ویدمارک چهار سال بعد و در 1947 با بازی در نقش تامی اودو، جانی روانی فیلم "بوسه مرگ" پا به هالیوود گذاشت و به دنبال موفقیت این فیلم با کمپانی فاکس قرن بیستم قراردادی هفت ساله امضاء کرد. او پس از بازی در نقش منفی فیلم "رستوران بین راه"، در فیلم "بن بست" (1950، جوزف ال. منکه ویتس) نیز بار دیگر نقشی منفی و این بار نقش یک نژادپرست کثیف را ایفاء کرد که برای پزشکی سیاه‌پوست و جوان با بازی سیدنی پواتیه مشکل ایجاد می‌کرد.
او استاد بازی در نقش شخصیت‌های فولادین بود و در ژانرهای مختلف به تناوب در چنین نقش‌هایی ظاهر شد که نمونه آن فیلم جنگی "تالارهای مونته‌زوما" (1951، لوییس مایلستون)، کمدی رومانتیک "تونل عشق" (1958، جین کلی) و دو فیلم وسترن "آسمان زرد" (1948، ویلیام ای. ولمن) و "نیزه شکسته" (1954، ادوارد دمیتریک) بود.
ریچارد ویدمارک در صحنه‌ای از فیلم "جیب‌بر خیابان جنوب"
ویدمارک در دهه 1950 با تاسیس کمپانی هیث پروداکشنز به تهیه‌کنندگی روی آورد که درام دادگاهی "محدوده زمانی" 1957 و تریلر جاسوسی "شیوه‌های مخفیانه" 1961 حاصل این دوره هستند. او در همان سال‌ها در فیلم‌هایی چون "محاکمه در نورمبرگ" (1961، استنلی کریمر) و "حادثه بدفورد" (1965، جیمز بی. هریس) نقش‌آفرینی کرد.
موقعیت کاری ویدمارک در دهه 1970 دچار افت شد، هرچند او در این سال‌ها نیز در مجموعه تلویزیونی "مدیگان" 73-1972 که بر مبنای فیلم سینمایی تحسین‌شده با حضور خود وی ساخته شد و فیلم‌هایی مانند "جنایت در قطار سریع‌السیر شرق" (1974، سیدنی لومت) و "رولر کوستر" (1977، جیمز گلدستن) نقش‌هایی مهم به عهده داشت.
ویدمارک سال‌های آخر عمر خود به طور پراکنده در سینما و تلویزیون نفش‌آفرینی می کرد. او در 1987 به مجله پارید گفت: "پیری باعث شده کل روند ساخت یک فیلم برای من به نظر آزارنده بیاید. دیگر تحمل ندارم. چند سال دیگر بیشتر زنده نیستم. دیگر نمی‌خواهم برای دو دقیقه فیلم، 12 ساعت سر صحنه فیلمبرداری باشم."
ویدمارک مواقع بیکاری را کنار همسرش در یک مزرعه پرورش اسب در هیدن ولی در کالیفرنیا یا مزرعه‌ای در کانکتیکات می‌گذراند. او با فیلم "رنگ‌های واقعی" (1991، هربرت راس) با بازی جان کیوساک و جیمز اسپیدر برای همیشه با دنیای سینما خداحافظی کرد.
نظر شما