دولت امویان

به گزارش خبرگزاری مهر، در این کتاب که به همت پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و در 280 صفحه منتشر شده، مهم ترین مسائل مربوط به دولت امویان در هشت فصل مورد بررسی و موشکافی قرار گرفته است.

مولف دولت امویان، در مقدمه خود با اشاره به اهمیت دوران حکومت امویان در تاریخ اسلام، آورده است: بر این باوریم که حکومت اموی، از تاسیس تا انقراض، برای مورخان بزرگ گذشته و معاصر به طور نسبی، معمای سربسته ای را ساخته که در نوشته های ایشان آن را با رنگهای تیره وصف کرده اند اما به طور کلی تاریخ اموی به عللی تاریخ مبهمی است و آن چنانکه باید به آن پرداخته نشده است.

طقوش به عنوان مولف این کتاب در خصوص اهمیت اثر خود می افزاید: طبیعی است که محاسن و معایب هر حکومتی به نام آن حکومت ثبت می شود ولی کاستی های موجود در بررسی تاریخی دوره اموی، آنگونه که درست و نادرست و افراط و تفریط را به هم درآمیخت، بیانگر این است که مطالعات تاریخی این دوره، نیازمند پژوهشی علمی - تخصصی است که تاریخ خلافت امویان را آنگونه که بوده، مورد بررسی قرار دهد.

هشت فصل این کتاب عبارتند از: «معاویه ابن ابی سفیان»، «یزیدبن معاویه، معاویه دوم و مروان بن حکم»، «عبدالملک مروان»،«ولیدبن عبدالملک»،«سلیمان بن عبدالملک، عمربن عبدالعزیز و یزید دوم»،«هشام بن عبدالملک»،«ولید دوم، یزید سوم و مروان دوم» و نهایتا «علل سقوط حکومت امویان».

"دولت امویان" در پایان با ارائه یک موخره، منابع و ماخذ (عربی، لاتین و بخش های الحاقی) و نمایه اشخاص و اماکن پایان می یابد.

در بخشی از یادداشت پشت جلد کتاب آمده است: « امویان از ابتدا در برابر دعوت اسلامی ایستادند، با رسول خدا(ص) جنگیدند اما پس از فتح مکه به اجبار مسلمان شدند. با رحلت پیامبر اکرم(ص) و تجدید تدریجی اشرافیت عرب، به مرور وارد عرصه سیاسی شدند و پس از قتل عثمان با امام علی(ع) درافتادند و با زور و تزویر برای نخستین بار خلافت را از آن خود کردند.

دولت اموی با تغییر ساختار سیاسی و انتقال از نظام شورایی به نظام پادشاهی موروثی ادامه یافت و به دو شاخه سفیانی و مروانی تقسیم شد و در مجموع 91 سال( 132- 41) حکومت کرد.

سهل انگاری دینی، فساد اخلاقی حاکمان، عرب سالاری، احیای ارزش های جاهلی، مبارزه با خاندان رسول خدا(ص)، حادثه خونین کربلا و حمله به شهرهای مقدس مکه و مدینه سیاه شدن کارنامه این خاندان را در پی داشته است.»