امکان پیگیری حقوقی مصدومان شیمیایی جنگ تحمیلی از طریق سازمان های بین المللی

دکتر شهریار خاطری که به همراه هیأتی از نمایندگان ایران در دومین کنفرانس بازنگری کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیایی به شهر لاهه کشور هلند سفر کرده است در گفتگو با خبرنگار مهر در این خصوص گفت: در دومین کنفرانس بازنگری کنوانسیون منع به کارگیری سلاحهای شیمیایی که هر 5 سال یک بار بر پا می شود تمام کشورهای عضو و نمایندگان سازمان ملل و دیگر نمایندگان سازمان های بین المللی گرد هم می آیند و در مورد انهدام سلاحهای شیمیایی و منع به کارگیری آن صحبت می کنند.

وی با اشاره به اینکه کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی(OPCW) درسال 1997 لازم الاجرا شد و هم اکنون 183 کشور عضو این کنوانسیون هستند، افزود: ایران یکی از اعضای این کنوانسیون است که به دلیل سابقه کاربرد این سلاحها علیه ایران در جنگ تحمیلی در آن شرکت کرده و 26 سازمان غیر دولتی دنیا(NGO) به عنوان ناظر در این کنفرانس حضور دارند.

دکتر خاطری انجمن حمایت از قربانیان سلاحهای شیمیایی، انجمن صلح سبز و انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت را از جمله این 26 سازمان غیر دولتی شرکت کننده در کنفرانس برشمرد و افزود: این هیأت ایرانی به همراه تعدادی از جانبازان شیمیایی نمایشگاه هایی را بر پا کرده اند که مورد استقبال و بازدید هیأت های کشورهای مختلف قرار گرفته است.

مدیر روابط عمومی انجمن حمایت از قربانیان سلاح های شیمیایی، بر تبادل نظر با دیگر سازمان های غیر دولتی شرکت کننده در این کنفرانس در موضوع احقاق حقوق مصدومین شیمیایی تأکید کرد و افزود: با اطلاع رسانی بین المللی می توان یک شبکه جهانی تشکیل داد تا صدای مظلومیت خود را به گوش دنیا برسانیم.

وی در خصوص بر پایی نمایشگاه نمایندگان ایران در شهر لاهه و دیگر شهرهای اروپایی نیز گفت: این نمایشگاه ها تا 2 روز دیگر درمحل کنفرانس دایرخواهد بود و پس از آن در اماکن مختلف  شهرلاهه و آمستردام برپا خواهد شد. پس از آن این نمایشگاه ها به بروکسل در بلژیک انتقال پیدا می کند و در مقابل مقر اتحادیه اروپا و در شهر ایپر بلژیک (محل وقوع اولین حمله شیمیایی در جنگ اول جهانی) در موزه شهر در معرض دید علاقمندان قرار خواهد گرفت.

دکتر خاطری در مورد هدف اصلی شرکت سازمان های غیر دولتی ایران در این کنفرانس خاطر نشان کرد: نمایندگان ایرانی در نظر دارند که جامعه جهانی را بیشتر با پیامدهای به کار گیری سلاحهای  شیمیایی علیه ایران با گذشت 20 سال از پایان جنگ مطلع کنند واینکه ما چگونه می توانیم با کمک سایرسازمان های غیر دولتی درکشورهای عضو از تکرار چنین فجایعی جلوگیری کنیم.

وی ایراد سخنرانی یکی از اعضای انجمن حمایت از قربانیان سلاح های شیمیایی در مورد وضعیت فعلی مصدومین شیمیایی در ایران ومیزان آسیب هایی که افراد نظامی وغیرنظامی دراثر کاربرد سلاحهای شیمیایی درجنگ تحمیلی متحمل شداند و همچنین  برپایی جلسات متعدد با دیگر نمایندگان سازمان های غیر دولتی در خصوص ایجاد شبکه بین المللی یاری رسانی به قربانیان سلاحهای شیمیایی را از جمله برنامه های امروز هیأت ایرانی اعلام کرد.

شهریار خاطری در خصوص بازتاب حضور نمایندگان ایران در این کنفرانس گفت: متأسفانه به دلایل سیاسی و به دلیل اینکه برخی از کشورهای غربی در زمان جنگ در تجهیز صدام به سلاحهای شیمیایی دست داشته اند از نظر رسانه ای و سیاسی سعی شده که این موضوع مسکوت بماند و تعداد کمی از فجایعی که بر مردم ایران رفته مطلع هستند.

مدیر روابط عمومی انجمن حمایت از قربانیان سلاح های شیمیایی بر اطلاع رسانی جهانی تأکید کرد و افزود: برپایی نمایشگاه تعجب بازدید کنندگان را به همراه داشت چراکه اظهار می داشتند که از این موضوع بی اطلاع بودند اما با روشهای مختلف مثل فیلم، ارائه مقاله، کتاب و بر پایی نمایشگاه در نقاط مختلف دنیا می توان این موضوع را برای جهان روشن کرد.

بر اساس این گزارش، دومین کنفرانس بازنگری کنوانسیون منع به کارگیری سلاحهای شیمیایی از 18 تا 23 فروردین ماه 1387 در شهرلاهه هلند برپاست. درحاشیه این کنفرانس بین‌المللی که نمایندگان سیاسی و حقوقی از 183 کشور دنیا در آن حضور دارند نمایشگاهی از اسناد و تصاویر کاربرد سلاح‌های شیمیایی علیه ایران، پیامدهای آن از دیدگاه پزشکی و سلامت، محیط زیست و اجتماعی- روانی و نیز ابعاد حقوقی موضوع، درمحل سالن برگزاری کنفرانس برپا می‌ باشد.

دومین کنفرانس بازنگری (Review Conference) به منظوربررسی نحوه اجرای مفاد این کنوانسیون و بررسی نواقص احتمالی آن از جمله موضوع انهدام کامل زرادخانه‌های شیمیایی در جهان و مسئله جهان شمولی کنوانسیون، هر 5 سال یکبار در مقر سازمان منع سلاح‌های شیمیایی در لاهه برگزار می‌گردد و در آن علاوه بر هیات‌های سیاسی از کشورهای عضو، نمایندگان سازمانهای غیر دولتی مرتبط با این موضوع نیز مییتوانند شرکت کنند.

در طول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، رژیم صدام با به کار بردن بیش از 2میلیون و 500 هزار کیلوگرم مواد شیمیایی کشنده و ناتوان کننده یکی از بزرگترین جنایات جنگی تاریخ را مرتکب شد اما متاسفانه این جنایت به دلایل سیاسی با سکوت و حتی حمایت مجامع بین المللی مواجه شد. در حال حاضر با گذشت بیش از دو دهه از حملات شیمیایی رژیم صدام، هنوز دهها هزار نفر از رزمندگان و مردم غیر نظامی درایران از عوارض و بیماریهای دیررس ناشی از سلاح‌های شیمیایی رنج می‌برند.