به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ABCNEWS، هاروکی موراکامی با بیان این مطلب گفت: داستانها زبان مشترک جهانی هستند و داستانهای جذاب را همه انسانها می خوانند. مثلا داستانهای چارلز دیکنز جذاب اند و همه آنها را می خوانند. سبک نوشتاری خود من وابسته به ویژگی های زبان ژاپنی است بنابراین به گمان من آنچه در فرایند ترجمه گم می شود، بسیار ناچیز است.
وی ادامه داد: داستانهای نوشته شده مخاطب را به عمق روح و روانش می برد. دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم دنیایی تاریک است که زندگی و مرگ در آن نامعلوم و نامشخص است. جهان ما دنیایی است که در آن زبان و معیاری برای درست و نادرست وجود ندارد. در عالم خارج هر اقلیمی زبان، محیط و فرهنگ خودش را دارد.
نویسنده مشهور ژاپنی خاطرنشان کرد: داستان باعث می شود تا در این دنیا زبان و فرهنگ همدیگر را بفهمیم. البته داستان در عین حال که خیلی مفید است به همان میزان هم می تواند خطرناک باشد. برخی تحولات و کشمکشها از خواندن داستانهای زیبا نشات می گیرد و به همین دلیل بعضی از دولتها نسبت به داستان نویسان حساسیت زیادی نشان می دهند.
وی ادامه داد: نسل ما به دنبال این است که با اندیشه های آرمانگرایانه خود بهترین چیزها را انتخاب کند. آنها حتی بدون اینکه به یک جنبش باور و ایمان داشته باشند وارد کشمکش انقلابی می شوند.
نویسنده "کافکا در ساحل" گفت: امروز فرزندان ما به محض اینکه درس خود را تمام می کنند به دنبال پول در آوردن می روند. آنها مثل سربازان شرکتها هستند تا اقتصاد را رونق بدهند. اینها هیچ وقت عمیقا به وجود و هستی خود نمی اندیشند و به رنگهای مختلف در می آیند تا خود را با شرایط گوناگون وفق دهند.
وی به افول اقتصادی ژاپن در اوایل دهه 90 میلادی اشاره کرد و گفت: در آن زمان همه دنیا به صلح فکر می کرد ولی چیزی جز نابسامانی جهانی حاصل نشد. بویژه از 11 سپتامبر 2001 به بعد ما در دنیایی زندگی می کنیم که همه در دلهره به سر می برند و می ترسند که هر لحظه اتفاق جدیدی بیفتد. می توان گفت مردم خودشان درون داستان زندگی می کنند و ماجراهای زیادی در اطراف آنها رخ می دهد که پایان آنها معلوم نیست.
نظر شما