این کارگردان و طراح صحنه تئاتر درباره عملکرد خانه تئاتر به خبرنگار مهر گفت: نفس بودن خانه تئاتر به عنوان نهادی صنفی برای هویت بخشیدن به هنرمندان تئاتر اتفاق خوبی است. خانه تئاتر اهدافی کلی داشت که بخشی از آنها نظیر بیمه هنرمندان محقق شد و به نظر من اقدام کمی نیست.
پورآذری یادآور شد: همچنین تلاشهایی نیز برای خانهدار شدن هنرمندان تئاتر انجام شده است. زمانی صحبت از این بود که قرارداد تیپ هنرمندان تئاتر بسته و مشخص شود تا تئاتریها به لحاظ مالی دغدغههایی کمتر داشته باشند. اما متأسفانه خانه تئاتر با وجود سعی و تلاش بسیار در نهایت موفق نشد.
وی با اشاره به اینکه یک ایراد خانه تئاتر وابستگی مالی آن به بودجه دولتی است گفت: هزینههای خانه تئاتر با حق عضویت اعضا تأمین نمیشوند و به نظر من خانه تئاتر باید دنبال راهی باشد که از بودجه دولتی بینیاز شود و اگر هم بودجه میگیرد اقتدار خود را حفظ کند. دیده میشود خانه تئاتر به دلیل این وابستگی مالی در بسیاری مواقع ملاحظه و عقبنشینی میکند.
کارگردان "غلتشنها" تصریح کرد: خانه تئاتر باید استقلال کلی خود را حفظ کند تا بتواند اعتراض صنفی انجام دهد. مالیاتی که از هنرمندان تئاتر کسر میشود ناحق است و خانه تئاتر باید در این موقعیت متولی اعتراضی محکم باشد. این حداقل توقعی است که یک هنرمند از صنف خود میتواند داشته باشد، ولی متأسفانه این اعتراض در خانه تئاتر کمرنگ است.
پورآذری افزود: خانه تئاتر باید نسبت به پرداخت دستمزد هنرمندان تئاتر اعتراض کند. نیمی از اجراهای نمایش ما انجام شده ولی هنوز قراردادم به دستم نرسیده یا هستند دوستانی که اجرای خود را به پایان برده و پول قرارداد را نگرفتهاند. ما به تنهایی راه به جایی نمیبریم و این وظیفه نهاد صنفی ماست که از حقوق ما دفاع کند.
وی خانه تئاتر را عاملی دانست که به هنرمندان تئاتر هویت میدهد و این درد دلها دلیلی بر نفی آن نیست. پورآذری در پایان گفت: من اعتقادی به اینکه باید از هر انجمن یک نماینده در هیئت مدیره خانه تئاتر باشد ندارم. اعضا هیئت مدیره باید تجربه حضور در سیستم مدیریتی داشته باشند و بحث اصلی این است که حقی به نفع هنرمندان صنوف مختلف تئاتر گرفته شود.
نظر شما