آويني مبلغ و مروج ميل به عبوديت گمشده بود

جهانگير الماسي - بازيگر سينما و تلويزيون - در حاشيه مراسم بزرگداشت شهيد آويني طي گفت و گو با گروه دفاع مقدس خبر گزاري مهر در خصوص تفكرات شهيد آويني گفت :  با نظريات شهيد آويني تا حدودي آشنا هستم ودر نكاتي هم در گذشته باهم بحث داشتيم . البته راي و نظرم نسبت به موضع  قبلي كمي فرق كرده است .

وي افزود :  به خاطر دارم  كه در سمينار بررسي  مسائل سينماي ايران شهيد آويني اصرار بر نقش رسانه اي هنر و به خصوص سينما  داشت - اين برداشت من است ، شهيد آويني به اين صراحت نمي گفت -. از آنجاكه  هنر سينما بايستي عهده دار وظيفه  توزيع اطلاعات وجوانب مهمي براي  ساخت جامعه  باشد- نه سينماي دولتي و سينماي متعهد. منظور از توزيع اطلاعات لزوما از مجراي مديران دولتي نيست -  در آن موقع من  بيشتربه  خواستگاه و پايگاه هنري  سينما و بخش هنر در سينما در كنار ارج  نهادن به رسانه و صنعت سينما  توجه داشتم  ،ولي امروز با چالشي كه  در جامعه   پبش آمده من فكر مي كنم آن روز حق با آويني بود .   مسئولين سينما و مديران دولتي  ما بايستي به اين نظرآويني احترام مي گذاشتند  و دركش مي كردند كه او مرادش از تعهد هنر و تعهد در هنر و تعهد در سينماي ايران چيست . منظورم گرفتن استقلال فردي سينما گران نيست. منظورم درك تعهد تاريخي و اجتماعي  توسط سينما گر است.

الماسي در مورد مخالفت گذشته  اش  با نظريات  آويني گفت :   آن موقع ها در عين حاليكه  من  معتقد به هنر متعهد و هنر مقاومت بودم و هستم  ، به جهت سلامت در سينماي ايران و به جهت برخي مواضع مديريت سينماي ايران با  نظرات آويني مخالف بودم.   باهمم بحث كرديم . يادم مي آيد يك مسافتي را بعد از سمينار بررسي مشكلات سينماي ايران  راه رفتيم  . در جائي يك نكاتي را من كوتاه مي آمدم و در جاي ديگر يك  نكاتي را او و در جائي هم با هم تعارف مي كرديم. بحث به جائي رسيد كه ديگر  تعارفات را كنار گذاشيم و بحث جدي شد .  يادم مي آيد كه آويني  قرار بود  يك سفر برود  به آسياي ميانه . درنتيجهبحثمان ناقص ماند . شماره تلفن منزلش را داد و گفت كه زنگ بزنم  تا باهم حرف بزنيم . منظورش اين بود كه  روشن و آگاهم كند . خيلي به او احترام  مي گذاشتم. بخاطر فرو تني وبخاطر تجلي هويت همين بچه هاي شهيد گمنام  در وجود شهيد آويني . اين مهمترين وجه اوست يعني  روايت گري بچه هاي  ارجمند ، دلاور ، رشيد و گمنام اين سرزمين .

جهنگير الماسي در مورد برداشت خود از نظريات آويني  افزود : به اعتقاد من  نظر آويني كاركرد اجتماعي هنر بود .  او نقش ويژه و جدي  براي كاركرد اجتماعي هنرهاي سمعي بصري قائل بود . مثل سينما و تلويزيون. او معتقد بود از اين طريق مي شود حقيقت  ناب را درجهان بشريت  سامان دهي  كرد.   شهيد آويني معتقد بود نه به  گريز و نه به  مواجهه كه بعضي ها به آن  معتقدند ،  بلكه  معتقد بود به  كنار گذاشتن عقلانيت صرف و شهود و دل ،  به  موضوع حاكميت دل . 

وي خاطر نشان كرد  : ما بايد اول جايگاه انسان امروز را در جهان معاصر تعريف كنيم ،  تا بتوانيم  به معنايي كه شهيد آويني منظورش بود برسيم . انسان امروز  در جوامعي مثل ما مصرف كننده  خوراك هاي فكري و فرهنگي  غرب هست . و در يك حالت معلق قرار دارد.  دراين زمان  آن چيزي كه متفكرين روز دنيا ، متفكرين آزاده دنيا كه به سعادت بشر مي انديشند توصيه مي كنند عبوديت گمشده است .  آويني هم حرفش همين بود  . در واقع به نظرم آويني مبلغ و مروج  ميل به عبوديت گمشده بود . يعني حاكميت روحاني در آثار فرهنگي به جهت مرتبه و رسالتي كه  هنر قائل  است  . او معتقد بود كه در هر ديداري  از طرف تماشاچي با يك رسانه نمايشي  اتفاقي در درون او مي آفتد . يا ميل مارا به سمت تاريكي و ظلمت زياد مي كند يا به سمت نور بشارت مي دهد . فكر مي كنم آويني فارغ از  بحث هاي گوناگون يك مسلمان مومن بود كه راه سعادت و نيك بختي را فهميده بود . حرف هايي كه شهيد آويني مي گفت موضوع عرفان ، موضوع تصوف و موضوع دين ماست كه فقط اورا ببين و بس.

الماسي در خصوص برگزاري  بزرگداشت  شهيد آويني گفت :  به اعتقاد من بايد بيشتر به نظريات  آويني بپردازيم. بيشتر از اينكه به خودش توجه  كنيم بايد  به انديشه هايش بپردازيم . انديشه اي كه فقط در آويني نيست . آويني هم اين را در جاي ديگري جسته بود. آنهارا از طليعه انقلاب و رهبري امام آموخته بود . آن تفكربايد زنده نگه داشته شود  . عواملي مثل ما بايد بدانند كه  نبايد بزرگداشت براي خود آويني بگيرند بلكه براي انديشه آويني بگيرند كه البته براي خود آويني هم نيست، از آن  حكمت اسلامي است . متعلق به تفكرات فرهنگ ايراني است . تمام خوشبختي و سعادت آويني اين بود كه   توانسته  براي لحظه اي  عطر فرهنگ ايراني و حكمت اسلامي را استشمام كند .

جهانگير الماسي در باره  نظريات آويني بعد از شهادتش گفت  : من اعتقاد ندارم كه نظريات آويني بعد از شهادتش  ابتر مانده است، شايد  كمرنگ شده باشد و لي ابتر نمانده است . اصلا من  اعتقاد ندارم كه  آويني يكي بود اگر يكي بو د نتوانسته است رسالت تاريخيش  را انجام دهد . بايستي كثير شده باشد ، كه در بچه هاي خودشان تكثير شده است . من فكر مي كنم تمام عزت  كار آويني اين بود كه تكثير شده است  در اين آدم هايي كه برايش بزرگداشت مي گيرند .