به گزارش خبرنگار مهر، دکتر فرهاد خسرو خاور در نشست "تأثیر مراودات علمی در بسط پژوهشهای علمی " که دیروز در مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور برگزار شد با اشاره به اینکه مسائلی که مطرح می‌کند عمدتاً مبتنی بر تجربیات شخصی‌اش در کشورهای غربی است، گفت: اکنون ارائه تولیدات علمی به اندازه خود تولید مهم است و تفکیک این دو و اینکه گفته شود کار محقق صرفاً تولید علم است و ارائه آن خود به خود انجام می‌شود صحیح نیست. کسی که علمی را تولید می‌کند خودش بهترین گزینه برای ارائه آن است در غیر این صورت تولیدات علمی با خلا مواجه می‌شوند.
وی در ادامه افزود: در حال حاضر مراجع تحقیقاتی خصوصی در سطح بین‌المللی نقش اساسی بازی می‌کنند و در کشورهایی مثل انگلیس و امریکا به‌جز چند دانشگاه بقیه دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی به صورت خصوصی و مستقل از دولت اداره می‌شوند. اما در ایران مراکز خصوصی در حاشیه قرار دارند و نقششان بسیار جزئی است.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور خاطر نشان کرد: تفاوت علوم انسانی و طبیعی در این است که علوم انسانی و اجتماعی در چند دهه اخیر شدیداً وابسته به ارتباطات اجتماعی و مطبوعاتی شده‌اند و رسانه‌ها در این زمینه نقشی جدی ایفا می‌کنند و ما می‌بینیم که فعالان این رشته‌ها در عرصه مطبوعات حضور جدی دارند. مطرح شدن در عرصه رسانه‌ها در زمینه بالا بردن جایگاه علمی بسیار نقش دارد و بسیاری از نهادهای مطالعاتی غرب از طریق مطرح کردن مطبوعاتی تحقیقات و یافته‌های جدید خویش برای فعالیتهای بعدی خود سرمایه‌گذار جذب می‌کنند.
خسرو خاور گفت: در امریکا نهادهایی وجود دارند که در زمینه علوم انسانی فعالیت می‌کنند و کار ویژه آنها سوق دادن افکار است. این نهادها در بسیاری از دانشگاهها با ارتباطات وسیع حضور دارند. به عنوان مثال نهاد هوور در دانشگاه استنفورد است که به لحاظ سیاسی دست راستی افراطی است و این نهاد با بودجه فراوان مطالعات گسترده‌ای را در زمینه‌های مختلف انجام می‌دهد.عملکرد این نهادها اشاعه نوعی تفکر سیاسی و اجتماعی منطبق با تفکر محافظه کاران است. ما باید عملکرد اینها را بررسی کنیم و از مدل کاری‌شان به شکل مثبت نه آنگونه که اینها استفاده می‌کنند استفاده کنیم.
این پژوهشگر مطالعات اجتماعی افزود: در سطح بین‌المللی برای مراودات علمی مشاهده می کنیم که استیلای زبان انگلیسی وجود دارد. در گذشته زبانهای فرانسه و آلمانی هم در سطح بین المللی مطرح بودند اما طی سی سال گذشته زبان انکلیسی کاملاً برتری مطلق پیدا کرد. مثلاً متفکرانی چون فوکو و دریدا به واسطه ترجمه انگلیسی آثارشان در سطح بین المللی مطرح شدند. بنابراین ما باید در زمینه آموزش زبان انگلیسی سرمایه‌گذاری جدی انجام بدهیم. یکی از راههای ایجاد ارتباط بین المللی پیدایش نهادهایی است که به طور تخصصی آثار مهم را در زمینه‌های مختلف به زبان انگلیسی ترجمه کنند و آنها را عرضه نمایند.
نظر شما