فرحناز صابری در گفتگو با خبرنگار مهر در کرج اظهار داشت: مددکاری اجتماعی نه تنها در ایران بلکه در جهان نیز به عنوان یک رشته علمی - کاربردی و حرفه ای انسانی - اجتماعی جدید مطرح است و به رغم نوپا بودن، توسعه چشمگیری داشته است.
وی افزود: جامعه مددکاران کشور نیازمند ایجاد نظام جامع مددکاری است، ایجاد فضای مناسب برای مدیریت مددکاران، تخصصی شدن حرفه مددکاری و عضویت مددکاران ایرانی در گروه های مددکاری جهانی از مطالبات این قشر زحمتکش می باشد.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: مددکاری یک حرفه آشنا و مورد نیاز در بخشهای مختلف جامعه است و شاغلین در این حرفه مسئولیتهایی متنوع و گسترده بر عهده دارند و در مجموع خدمات اجتماعی و حمایت ازمحرومان دارای پیشینه ای به اندازه تشکیل نخستین اجتماعات بشری است و در ایران سابقه ای 50 ساله دارد.
صابری خاطرنشان کرد: مددکاران اجتماعی می کوشند تا توان بالقوه موجود در اجتماع را با شرکت دادن افراد و اقشار جامعه به فعلیت در آورند و در واقع مددکار اجتماعی به افراد، گروه ها و جوامع کمک می کند تا بهترین راه را برای پیشرفت رضایت بخش خویش به دست آورده و با محیط سازگار و هماهنگ شوند و از زندگی خویش لذت ببرند بدون آنکه به اجبار تسلیم محیط شوند.
وی تاکید کرد: هم اکنون با توجه به پیچیدگیهای جامعه امروز باید برای هر نوع آسیب و مشکل شکل خاصی ازمددکاری تخصصی تصویر شود تا بتوان پاسخگوی نیاز جامعه در این مورد باشد و نبود آن می تواند اختلالاتی را برای جامعه و مردم پدید آورد.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: نگاه متولیان امور مددکاری نیز باید در راستای جلوگیری از اشاعه مشکلات و آسیبهای اجتماعی به بحث پیشگیری معطوف شود.
وی ادامه داد: مددکاری بحثی است که در راهبری برنامه های توسعه تاثیر به سزایی دارد و در این حرفه باور به عنوان رکن اصلی مددکاری محسوب می شود.
صابری خاطرنشان کرد: در شرایط کنونی به دلیل ورود مشکلات جدید به واسطه پیچیدگی و مشاغل جدید نیاز به برنامه ریزی روانی به یکی از جدی ترین نیازهای جامعه تبدیل شده است که این امر باعث پررنگ تر شدن نقش مددکار در جامعه می شود.
نظر شما