روسیه در آستانه بیگانگی با غرب

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از شبکه خبری دویچه وله ، دیگر جای شک نیست که حمله نظامی گرجستان به اوستیای جنوبی عملاً به جنگ میان روسیه و گرجستان منجر شده است .

در حالی‌ که وضعیت نظامی در حال حاضر مبهم است یک کارزار رسانه ‌ای و اطلاعاتی نیز بین گرجستان و روسیه، که به ‌طور سنتی از اوستیای جنوبی حمایت می ‌کند، آغاز شده کارزاری که یافتن راهکاری سیاسی برای این درگیری را ساده نمی‌ کند .

این گمان وجود دارد که این کشمکش، حتی بیگانگی موجود بین روسیه و غرب را، همچنان شدت بخشد.

" میخائیل ساکاشویلی " رئیس‌جمهور گرجستان معتقد است که حمله نظامی این کشور به اوستیای جنوبی، بر طبق قانون صورت گرفته است.

دویچه وله در ادامه نوشت :  از نظر حقوقی این موضع بی ارتباط نیست ، زیرا ظاهراً اوستیای جنوبی که هنوز از سوی جامعه بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده، به گرجستان تعلق دارد، هرچند که تفلیس بیش از 15 سال است که عملاً کنترلی بر این منطقه ندارد و تقریباً تمام ساکنان آن، روسی هستند .

نکته جالب اینجاست که ساکاشویلی برای توجیه حمله نظامی خود به اوستیای جنوبی همان دلایلی را مطرح کرده که روسیه هنگام حمله به چچن عنوان کرد : " برقراری نظم مبتنی بر قانون اساسی" در گرجستان.

از نظر رئیس جمهوری گرجستان حمله روسیه به اوستیای جنوبی، اعلام جنگ علیه گرجستان و دخالت در امور داخلی کشور مستقل همسایه این کشور است ، کشوری که امید دارد از سوی غرب، به خصوص از سوی آمریکا علیه روسیه حمایت شود.

روسیه هم با همین استدلال سیاست خود را توجیه می ‌کند : به پیروی از منطق استدلال‌‌های غربی در حمله نظامی ناتو علیه صربستان به‌ خاطر حمایت از کوزوو ، روسیه نیز حمله نظامی خود را به عنوان "مداخله  انساندوستانه" مطرح می ‌کند : مسکو باید از "جان روس‌ها" دفاع کند و به همین ‌منظور باید " گروه‌های صلح خود " را تقویت کند .

بر اساس این طرح حملات هوایی برای نابود کردن شهرها و تأسیسات شهری گرجستان همان‌ کاری که ناتو در صربستان کرد ،  توجیه می‌‌شود.

در ادامه این مطلب می خوانیم : در راستای سناریوی ‌طراحی شده غرب در مورد کوزوو ،  اگر حمله‌ نظامی به اوستیای جنوبی با موفقیت به پایان برسد، می ‌توان استقلال اوستیای جنوبی و الحاق بعدی آن را به روسیه هم مستدل کرد.

به علت وجود فضای میهن ‌پرستانه "هوراکش" در روسیه، چنین سناریویی در جامعه روسیه با استقبال روبرو خواهد شد، جامعه‌ ای که هنوز در کابوس فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بسر می‌برد.