حق مانيست كه در خيابان هاي پاريس اجرا داشته باشيم!

"وحيد لك" نايب رئيس و سخنگوي انجمن نمايشگران خياباني با اعلام مطلب فوق به خبرنگار هنري "مهر"گفت: ما نمايشگران خياباني براي راه اندازي و حيات اين تئاتر در ايران بسيار زحمت كشيديم ، تك وتنها شروع كرديم بدون هيچ حمايتي سر چها رراه ها ، پارك ها و خيابان ها براي مردم نمايش اجرا كرديم و موفق شديم حركتي را به عنوان حركت خياباني آغاز كنيم تا اين كه با اجرا در بخش جنبي يك جشنواره رسميت پيدا كرديم .
وي در ادامه افزود: اكنون يكي از پايه هاي محكم جشنواره ها، همايش ها ، سوگواره هاو مراسم مختلف ، تئاتر خياباني است. به طوري كه اگرتئاتر خياباني در جشنواره اي نباشد جاي آن خالي به نظر مي رسد.همچنين با تلاش فراوان و زحمات اساتيد اين هنر با همكاري خانه هنرمندان ايران توانستيم پايگاهي به عنوان صنف در خانه تئاتر براي خود ايجاد كنيم. همه بچه هاي جوان كنار هم جمع شديم تجربه كردن را شروع كرديم صبر و حوصله به خرج داديم و به اينجا رسيدم. اما اكنون همواره مورد نا مهرباني مسوولين قرار مي گيريم. مسوولين نمايشي ما را ناديده مي گيرند و در شرايط نشان داده اند كه نسبت به ما بي توجه هستند.
لك متذكر شد: به گونه اي با ما رفتار شده كه ديگر دل و رمق كار كردن را نداريم . به تعبيري ديگر نفس ما را گرفته اند .
وي با اشاره به سفر محمد رحمانيان به پاريس ، انتخاب رحمانيان را نادرست دانست و گفت: شايد ما تجربه و اطلاعات آقاي "رحمانيان" را در باره همه نوع تئاتر كلاسيك،كافه اي، خياباني و... نداريم كه به ما توجه شود! اما در اين زمينه جاي آن بود براي اعزام گروه نمايش خياباني مانند گروه هاي صحنه اي از هنرمندان انجمن نمايشگران خياباني استفاده يا حداقل با آنها مشاوره شود.
 وي افزود : همه  ما در تجربه و توانايي " محمد رحمانيان " در عرصه كار گرداني تئاتر صحنه ترديد نداريم و او را به عنوان يك استاد در اين حرفه  قبول داريم اما اين حق ماست  كه پيش از اجراي نمايش ايشان در پاريس خياباني " ترانه هاي نوروزي " آقاي رحمانيان را تماشا كنيم . شايد ديدن اين نمايش خود براي ما تجربه آموزشي باشد و ما متوجه شويم كه توانايي ما در حدي نبوده كه حق اجرا در پاريس را داشته باشيم . شايد واقعا ما مانند اين هنرمند از سرگذشت تئاتردرايستگاه متروي پاريس خبر نداريم!