رژیم اشغالگر قدس که از روز 21 تیر1385 (12 جولای 2006) به بهانه اسارت دو نظامی خود توسط مبارزان لبنانی، از زمین و هوا و دریا، مناطق مسکونی و تاسیسات زیربنایی لبنان را آماج حملات خود قرار داد، تمام توان خود را به کار گرفته بود تا با حمایتهای همه جانبه آمریکا، علاوه بر گرفتن انتقام شکست سال 2000(عملیات آزادی جنوب به استثنای مزارع شبعا و تپه های کفرشوبا) ریشه مقاومت را در لبنان بخشکاند،اما محاسبات این رژیم و حامیانش کاملا غلط از آب درآمد و آنها در نهایت شکست ذلت باری در 14 آگوست 2006(23 مرداد 85) متحمل شدند. در این گزارش به طور اجمالی به دستاوردهای منطقه ای و فرامنطقه ای پیروزی حزب الله در جنگ 33 روزه اشاره می شود.
1- دستاوردهای منطقه ای:
- عدم تحقق اهداف اسرائیل در عملیات نظامی: علاوه بر آزادی "ایهود گلد واسر" و "الداد رگو" 2 نظامی به اسارت گرفته شده اسرائیلی، متوقف کردن حملات موشکی حزب الله به سرزمین های اشغالی، تخریب زیرساخت های موشکی حزب الله و نابودی مقاومت لبنان از جمله اهداف مورد نظر اسرائیل در این جنگ بود که این رژیم نتوانست با وجود مقاومت دلیرانه مبارزان حزب الله آنها را محقق کند.
- اثبات توانایی موثر جنگ چریکی در برابر رژیم صهیونیستی: حزب الله با استفاده از تاکتیک های جنگ چریکی و فرسایشی که درست نقطه مقابل شیوه ضربتی اسرائیل قرار داشت، تلفات بسیار سنگینی را به این رژیم وارد کرد.
- موفقیت در جنگ روانی: عملکرد منحصر به فرد حزب الله منجر شد اسرائیلی ها به این نکته اعتراف کنند که سید حسن نصرالله استاد جنگ های روانی است. این مسئله را می توان در سخنرانی های دبیر کل حزب الله لبنان درباره اسرائیل به ویژه در جریان جنگ 33 روزه به خوبی دریافت.
- ترویج استرات‍ژی مقاومت در منطقه: حزب الله علاوه بر ایجاد توازن در منطقه به نماد مقاومت تبدیل شد و با ایجاد خودباوری در میان ملت های عرب افق های تازه ای را در برابر آنها گشود.
- غافلگیری مقامات اسرائیل: حزب الله توانست با هدف قرار دادن عمق خاک فلسطین اشغالی، رهبران رژیم صهیونیستی را غافلگیر کند. اسرائیل که همواره تلاش می کرد در برخورد با دشمنان خود، جنگ را به خاک حریف کشانده و از درگیر کردن شهروندان خود در صحنه جنگ ممانعت به عمل آورد، در جنگ 33 روزه با کشانده شدن جنگ به فلسطین اشغالی مواجه شد. لذا این موضوع که برای اسرائیل ناشناخته بود، امنیت این رژیم را زیر سؤال برد و باعث بر هم زدن ثبات امنیتی آن که محصول چند دهه تلاش آمریکا و هم پیمانان غربی اش بود؛ شد. تا جاییکه که این مسئله مهاجرت معکوس در سرزمین های اشغالی را در پی داشت.
- افزایش میزان ایستادگی در برابر اسرائیل و امیدبخشی به اعراب: اسرائیل که در جنگ های قبلی همواره پیروز شده بود این بار با مقاومت بی سابقه در کشوری مواجه شد که در جنگ سال 1982 طی چند روز تا پایتخت آن پیشروی کرده بود. این مسئله باعث تقویت روحیه مقاومت در میان اعراب در برابراسرائیل شد.
- افزایش حمایت های مردمی: در جریان جنگ 33 روزه حمایت گسترده مردمی کشورهای منطقه و بعضی از دولت های آنان از لبنان و حزب الله افزایش یافت. این حمایت های مردمی که باعث شد بسیاری از ملت های منطقه در برابر دولت هایشان قرار بگیرند، بیانگر میزان محبوبیت حزب الله در میان آنها بود به گونه ای که نظر سنجی های به عمل آمده حاکی از آن است که سید حسن نصرالله محبوب ترین چهره جهان عرب به شمار می رود.
- کاهش اختلافات مذهبی: مقاومت حزب الله باعث کاهش اختلافات موجود میان گروه های اسلامی شد و علمای سنی مذهب الازهر از حزب الله حمایت کردند و گروه هایی همچون اخوان المسلمین مصر برای اعزام نیرو به لبنان اعلام آمادگی کردند. این مسئله باعث شد روند عادی سازی روابط با اسرائیل در سطح منطقه ای با چالش مواجه شود.
2- دستاوردهای فرامنطقه ای:
- افزایش احساسات ضد اسرائیلی: حزب الله در جریان این جنگ توانست احساسات ضد اسرائیلی در سطح جهان را افزایش دهد. راهپیمایی های ضد جنگ در سراسر جهان به ویژه آمریکا، آمریکای لاتین و خاورمیانه باعث آسیب رسیدن به وجهه اسرائیل شد که این خود دستاوردی برای حزب الله به شمار می رود.
- افزایش انتقادات داخلی از کشورهای حامی اسرائیل: گسترش احساسات ضد انگلیسی و آمریکایی باعث شد که این دولت ها با انتقادات بسیاری از سوی مردم خویش مواجه شوند. به طوری که "جرج گالوی" یکی از منتقدان مشهور سیاست "تونی بلر" نخست وزیر وقت انگلیس تاکید کرد: خاورمیانه جدید توسط مقاومت لبنان، فلسطین و عراق ایجاد می شود و سیاست های آمریکا و انگلیس باعث ترویج افراط گرایی در خاورمیانه و جهان می شود. علاوه براین 40 نفر از اعضای حزب کارگر انگلیس در اعتراض به سیاست های این کشور در لبنان از سمت خود استعفا کردند.
- مانع تراشی بر سر راه ایجاد خاورمیانه ای جدید: حزب الله لبنان در جریان جنگ 33 روزه ایجاد خاورمیانه جدید را غیر ممکن ساخت چرا که با مقاومت در برابر اسرائیل، اشغال لبنان به عنوان نخستین مرحله اجرای این طرح غیر عملی شد.
- آسیب رسیدن به روابط دیپلماتیک رژیم صهیونیستی با کشورهای دیگر: جنگ 33 روزه روند دیپلماتیک رژیم صهیونیستی را با کشورهای جهان تحت الشعاع قرار داد به گونه ای که ونزوئلا سفیر خود را از اسرائیل فراخواند و کشورهایی همچون السالوادور سفارت خود را از قدس به تل آویو منتقل کردند.
- اثبات ناکارآمدی شورای امنیت: عملکرد شورای امنیت در جریان جنگ 33 روزه برای افکار عمومی دنیا سؤال برانگیز و تعجب آور بود زیرا در شرایطی که تمامی مردم جهان خواستار پایان جنگ بودند این شورا ضعف بسیاری از خود نشان داد و آمریکا با تصویب قطعنامه ای برای برقراری آتش بس در جریان جنگ مخالفت کرد. این موضوع بیش از پیش رویکرد جانبدارانه شورای امنیت در راستای منافع آمریکا و اسرائیل را نشان داد.
"محمد علی مهتدی" کارشناس خاورمیانه در رابطه با تاثیر پیروزی حزب الله بر منطقه می گوید: تردیدی نیست که پیروزی های مقاومت در لبنان به ویژه پیروزی به دست آمده در جنگ 33 روزه تاثیر بسیار کلی بر ملت های منطقه داشته است به ویژه اینکه ملت های منطقه شاید بیش از یک قرن بود که طعم پیروزی را نچشیده بودند و کشورهای عربی پیش از این در برابر اسرائیل شکست خورده بودند. بنابراین برای اولین بار بود که چنین پیروزی معجزه آسایی نصیب مقاومت می شد. این پیروزی محبوبیت حزب الله لبنان را در جهان عرب و اسلام بسیار افزایش داد و در مقابل شاهد بودیم که شکست ارتش رژیم صهیونیستی در واقع زلزله ای در این رژیم ایجاد کرد.
وی در ادامه تصریح کرد: در نتیجه این شکست بسیاری از فرماندهان نظامی و مسئولان سیاسی رژیم صهیونیستی از جمله "دان حالتوس" رئیس ستاد مشترک ارتش و "عمیر پرتس" وزیر جنگ این رژیم از سمت خویش استعفا کردند. در هم ریختن نظریه امنیتی اسرائیل و قدرت بازدارندگی ارتش و فروپاشی اسطوره شکست ناپذیری این رژیم از دیگر پیامدهای پیامدهای ناکامی اسرائیل در جنگ 33 روزه به شمار می رود.
مهتدی درباره دلایل مخالفت برخی گروه ها و کشورهای عربی با سلاح مقاومت به ویژه پس از پیروزی های اخیر آن گفت: در این زمینه دو دلیل وجود دارد. ترس این نیروها و رژیم های عربی از گسترش مقاومت در منطقه که خود به خود مشروعیت این رژیم ها را تضعیف می کند و دلیل دیگر هم پیمانی این نیروها و رژیم ها با آمریکا است به طوری که در 2 سال اخیر شاهد بودیم آنها تحت فشار آمریکا از هیچ اقدامی برای تضعیف مقاومت یا برداشتن چتر مشروعیت قانونی از مقاومت کوتاهی نکرده و از راههای مختلف کوشیدند مقاومت خلع سلاح شود که البته این تلاش ها به جایی نرسیده و مقاومت همچنان با قدرت فزاینده ای به حیات خویش ادامه می دهد و هیچ ارتشی وجود ندارد که بتواند آن را خلع سلاح کند.
گزارش:سمیه باقی
نظر شما