به گزارش خبرگزاری مهر، محدودیت سرعت شبکه های اینترنتی به تعدد مقاصد اطلاعات بستگی داشته و به میزان اطلاعات منتقل شده ارتباطی ندارد.
مسیر ارتباطات پر سرعت راه دور شامل کابلهای فیبر نوری است که محیط گسترده ای را تحت پوشش قرار می دهند و جریانهای مختلفی از داده ها را در کانالهای متفاوت با فرکانسهای متفاوتی از نور جا به جا می کند. در انتهای این مسیر اطلاعات باید از یکدیگر جدا شده و هر یک به سمت مقصد خود به مسیر ادامه دهند.
این عمل توسط تجهیزات سنگینی انجام می گیرد که اطلاعات را به دقت از یکدیگر جدا کرده و سپس آنها را از طیف نور به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کند که این جریان علاوه بر پیچیدگی زیاد سرعت انتقال اطلاعات را نیز کاهش می دهد.
محققان معتقدند که اگر در مرحله جدا شدن اطلاعات سرعت سیگنالهای نوری کاهش بیابد دیگر نیازی به مرحله تبدیل نور به الکترونیک نخواهد بود.
به گفته محققان موادی که به ابر مواد (فرامواد) (Metamaterials) شهرت یافته اند می توانند جایگزین مناسبی برای مواد الکترونیکی سنگین و کم سرعت رایج شوند و به گونه ای برنامه ریزی شوند تا بتوانند سرعت سیگنالهای نور را به صورت تعمدی پایین بیاورند. این خصوصیت می تواند در ذخیره سیگنالهای نوری با هر مقدار زمانی از تاخیر و با فرکانسهای متفاوت در تمام شبکه های نوری موثر باشد. عملکرد این مواد مانند عملکرد منشور هنگام تجزیه نور سفید به طیفهای نور رنگی است.
بر اساس گزارش بی بی سی، دکتر استیونس استاد دانشگاه سوری گفت: با استفاده از این مواد می توان تصور کرد که یک شیء در ابعاد یک میکرو چیپ به عنوان جایگزینی برای تمام این دستگاههای بزرگ تصفیه داده ها می تواند مسئولیت مسیر دهی به اطلاعات را به عهده گرفته و علاوه بر آن سرعت انتقال را نیز بالا ببرد.
نظر شما