به گزارش خبرگزاری مهر، دسترسی به کلینیکهایی که در مناطق دورافتاده مانند جنوب آفریقا واقع شده اند با مشکلات فراوانی رو به رو بوده و جاده های دسترسی به این مکانها نیز ناهموار و عبور از آنها در شرایط بارانی غیر ممکن خواهد بود. حتی در صورت مناسب بودن شرایط جوی برای رسیدن به اولین آزمایشگاه، مسیر بسیار طولانی باید طی شود که این عامل در تشخیص و درمان بیماریهایی مانند سل وقفه زمانی بزرگی ایجاد خواهد کرد.
در راستای حل این مشکلات هواپیماهای بدون سر نشین و بدون خلبان ارتشی که برای انجام عملیات تجسس ارتش ساخته شده بود، (UAV) برای حرکت در مسیرهای از قبل برنامه ریزی شده در میان آزمایشگاهها مورد استفاده قرار گرفتند که برای حفظ امنیت پرواز به جی پی اس و ژیروسکوپ مجهز هستند.
این هواپیماها محموله خود را در مناطق از پیش تعیین شده ای انداخته و به مسیر اصلی پرواز خود باز می گردند. همچنین می توانند به صورت خودکار و یا با استفاده از کنترل از راه دور و توسط افراد کنترل کننده بر روی زمین فرود بیایند.
UAV ها قابلیت هماهنگی با سرعت باد را داشته تا بتوانند محموله را به دقت و در مکان تعیین شده پرتاب کنند. همچنین برخی از این هواپیماها قابلیت حمل 500 گرم بار را نیز داشته که برای حمل میزان زیادی از نمونه های آزمایشی و دو واحد خون برای تزریق به بیماران کافی خواهد بود.
در حال حاضر گروهی از مهندسان با همکاری شرکت " داول" در آفریقای جنوبی نوعی سبکتر از UAV ها را تولید کرده اند تا بتوان با دست آن را به هوا پرتاب کرده و فرود آن در هر مکانی ممکن باشد. در عین حال سبک و کوچک بودن این نمونه ها خطرات ناشی از بلند شدن و فرود آمدن آن را کاهش خواهد داد.
این هواپیما قابلیت حمل 20 نمونه کوچک و خشک آزمایشگاهی که بر روی کاغذهای خشک کن مخصوص آزمایشهای دی ان ای قرار گرفته اند را داشته که به دلیل استریل بودن این کاغذها خطر گسترش بیماریها توسط ویروسهایی که در نمونه ها قرار دارند نیز از بین خواهد رفت.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، این گروه هم اکنون در انتظار کسب اجازه رسمی از مقامات دولتی آفریقای جنوبی برای انجام پرتاب آزمایشی هواپیما میان دو آزمایشگاه واقعی به سر می برند.
نظر شما