امکان پرورش میگوی "وانامی" در گلستان بررسی شد

به گزارش خبرنگار مهر در گرگان، حسین رستمی ظهر یکشنبه در حاشیه بازدید از مرکز آموزش و ترویج گمیشان افزود: سرمایه گذاریهای انجام شده در استان در زیرساختهای بخش شیلات و آبزیان به خصوص صنعت نوپای پرورش میگو در یک دهه گذشته باعث شد تا آبزی پروری با یک روند پایدار و قابل توجه توسعه یابد.

وی اظهار داشت: حمایت و نگرش مثبت مسئولان امر به توسعه آبزی پروری، چشم انداز روشنی از توسعه پایدار و موفق آبزی پروری را فراهم کرده است.

وی خاطرنشان کرد: با انجام سرمایه گذاریهای بلندمدت و تلاشهای علمی صورت گرفته توسط کارشناسان شیلات گلستان در زمینه توسعه صنعت پرورش میگو در مرکز گمیشان در سال جاری شاهد انجام یک پروژه تحقیقاتی در مرکز آموزش و ترویج گمیشان تحت عنوان امکان سنجی مولدسازی، تکثیر و پرورش میگوی وانامی هستیم.

به گفته رستمی، تکثیر و پرورش تجاری این گونه آبزیان در قاره آمریکا از حدود 20 ‪ تا ۲۵ سال قبل آغاز شده و کشورهای عمده تولیدکننده این منطقه در سال 2003 شامل اکوادور، مکزیک، کلمبیا، نیکاراگوا، پاناما، پرو، آمریکا و ونزوئلا هستند و با توجه به سودآوربودن پرورش و تکثیر این گونه در حال حاضر بیش از 70 کشور در حال پرورش و تکثیر این گونه میگو هستند.

مدیرکل شیلات گلستان بیان داشت: این گونه از میگو، بالاترین نرخ رشد را در میان گونه‌های پرورشی از خود نشان داده و طی مدت 90 روز پرورش به وزن حدود 20 گرم می رسند.

وی یادآورشد: این گونه می‌تواند از آب نسبتا شیرین تا شوریهای بالاتر از 50 ‪ قسمت در هزار را تحمل کرده و رشد کند و در مقابل درجه حرارتهای پائین نسبت به سایر گونه‌های گرمسیری، از تحمل بیشتری برخوردار است و می‌تواند تا دمای 18 درجه سانتی گراد رشد کند.

وی اضافه کرد: میزان پروتئین مورد نیاز دوران پرورش این گونه میگو نسبت به سایر گونه‌ها کمتر است و براساس تحقیقات و پژوهش‌های انجام شده، می‌توان در جیره غذایی آن نیز از پروتئین‌های گیاهی با نسبت بیشتر استفاده کرد.
 
وی اظهار داشت: با توجه به اینکه بیش از ‪۵۰ درصد هزینه‌های تولید در آبزی پروری تجاری، صرف تغذیه جانور می‌شود، بنابراین می‌توان به ‌میزان قابل توجهی هزینه تولید را کاهش داد.

وی افزود: در حال حاضر صنعت تکثیر و پرورش میگوی ایران متکی به تنها گونه پرورشی میگوی سفید هندی است که این عامل سبب محدود نمودن امکان رقابت در بازارهای جهانی شده و توجه به گونه‌هایی که امکان تولید آنها با هزینه کمتری میسر است یکی از راه‌های بهبود تولید و توسعه این صنعت و زمینه ساز حضور در بازارهای بین‌المللی است.

وی یکی ازمشکلات عمده صنعت میگو در کشور را توان تولید پایین در مزارع پرورشی دانست و گفت: دسترسی به میانگین تولید بالاتر نیازمند گذر از پرورش نیمه متراکم به متراکم، بهبود مدیریت و تکمیل و توسعه زیر ساخت های مورد نیاز است.

به گفته رستمی، برای رشد و پیشرفت پرورش میگو باید مسائل ومشکلات پرورش دهندگان، هماهنگی بیشتردرمیان سازمانهای مرتبط با پرورش میگو و ایجاد زمینه برای فرهنگ سازی در راستای مصرف میگو مد نظر قرارگیرد .