خبرنگار مهر، که هر روز سعی کرده در حداکثر نمازهای اقامه شده در مسجد النبی (ص) حضور یابد علاوه بر رویت عطر دل انگیز مصاجت با " حبیب خدا " در سرزمین یثرب به راز و نیازهای عاشقانه زائران دل خوش کرده است که فقط در چنین فضایی بروز و ظهور دارد.
اذان های مسجد النبی (ص) هر یک حکمت و دلیل دارد مثلا برای اقامه نماز صبح سه بار اذان سر داده می شود یکبار یک ساعت قبل از نماز برای تهجد و برپایی نماز شب ، یکبار در وقت اذان شرعی و یک اذان کوتاه و کپسولی که ما از آن به اقامه یاد می کنیم ، برای آمادگی و برپایی نماز است.
همزمان با قرائت اذان سوم همه بر می خیزند و در صنوف به هم پیوسته واقعی و در یک خط برای اقامه نماز آماده میشوند و چه غوغایی است در نمازهای ظهر و شب که خیل مسلمانان برای درک حضور و بهره گیری از حج و ثواب این نماز در محضر پیامبر (ص) خود را چنین درمیان جمعیت جای می دهند.
شمیم دل آرای اقامه فریضه در کنار پیام آورمهربانی ها ، همیشه این نوید را می دهد که آدمی بر دروازه های قرب الهی تصرف کرده است و خود را برای عروج تا عرش بالا می بردو هنگامی که امام جماعت مسجد النبی می گوید" الحمدالله رب العالمین" این سفر روحانی کلید می خورد.
تلاوت آیات قرآن در نمازجماعت مسجد النبی (ص) حلاوت خاصی دارد چرا که امام جماعت از شیوخ درس خوانده در مدرسه علمیه دینی مدینه است و البته خوش الحان و حاذق در قرائت تا آنجا که برای کسانی که این فیض حضوررا درک کرده اند همیشه قرائت آیات الهی در نماز مدینه یادگاری برای دلتنگی و دیار غربت است و عاشقان بدین نغمه راز کنند.
درطول اقامه نمازبجز برخی از کارهای مشترک اهل سنت همانند آمین آخر سوره حمد و یا اذکار بین سجدتین ازاین خلایق صدا و ندایی بر نمی آید و تو گویی ازمحضر نبی مکرم ( ص ) هم نفس ما در نسیه رجس و زبان نمی چرخد ولی هر چه کوشیدم راز آرام خواندن ذکر بلند بالای " بسم الله الرحمن الرحیم " را در نمازهای یومیه در این مذهب نیافتم و اینکه چرا آنها هم را دعوت به سکوت و سکون می کنند!
با اتمام نماز جمعیت همچون تیر در چله رها می شوند و وقتی تو در پی آنان به حرکت در می آیی تو را به سوی درهای منتهی به روضه رضوان آفرین برگزیده خدا می برند و چه شور و غلغله ای است در این سرا که همه خود را آماده حرکت برای دیدار حضرتش می کنند و می دانند با عبور از مزار منور آن عزیز به بیان خود را در برابر چشمان دلربایی فرزندآن عبور داده و منتظر و انعکاس رحمت آن می مانند.
این لقای روحانی نیز طریقی است برای پیمودن که منتظران دیدار در یک راسته راه از باب السلام وارد می شوند و با گذراندن دهها قدم همراه با خیل هم نفسان عاشق خود را به مقابل آن حرم مطهر می رسانند اما تو خود می دانی که دراین صفوف به هم فشرده چه دلهایی که مضطرب و حیران دیده اند و چه چشمها که قطرات باران رحمت خود را بر پالایش درون نثار می کنند.
در مسیر ملاقات همراه تو ستونهای مسجد نیز در حرکتند و تو را راهنمایی می کنند، در این راه همه نشانه ها بر رحمت صحه می گذارند چرا که محراب پیامبر( ص )، منبر حضرت ،ستون توبه، ستون حنابه و حتی خانه آن بزرگمرد عرب همه علائم اعتلاء بخشند و تو با گذراندن آنها به نقطه اوج رحمت وصال می یابی.
از نقطه محراب حضرت ، جوش وخروش درون فزونی می یابد و زائر در این فکر است در یک چشم به هم زدنی خود را در محضر رسول اکرم (ص) می بیند و چه کوتاه است سفر عشق و تو چه داری که پیشکش حضرتش کنی جز اشک چشم و صفای درون که خودگوهری است گرانبها، ولی در حرکت صحنه های شیدایی پیروان او رخ عیان می کند. ناخود آگاه ابناء بشر باحرکات خود و لمس منبر و محراب و تبرک کردن این منازل در مقابل هجمه وهابیون آنها را به تسلیم وا می دارند و در برخی مواقع در گیری.
درنقطه پایان که اوج لحظات شیرین این دیدار است هر کسی به طریقی اعلام حضور می کنند ذکرها، صداها و زمزمه ها اشک ها و ... و همه و همه برای یک دیدار است که تو در انتظارش بوده ای . اینکه در محضر اویی ! و در یک لحظه به ذهنم خطور کرد چه با سعادت است ابوایوب انصاری که پیامبر خدا ( ص ) او را برای آرامش برگزید و همانجا از حضرتش خواستم حال که من جایی ندارم او دردل من جایی برگزیند.
نظر شما