به گزارش خبرنگار مهر در خرم آباد، روز دهم دسامبر هر سال به مناسبت سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر به نام روز حقوق بشر نامیده می شود اما این روزها و در شرایطی که برای مردم مظلوم غزه فراهم شده است تقویم دقایقی را ثبت می کند تا شاید دیگر تقویم نتواند نامی از "روز حقوق بشر" را در میان سطور خود پنهان کند به نحوی که در آن برگ تقویم تنها می توان روزها و ثانیه هایی را یافت که مردمی بی پناه در سرزمینی به نام فلسطین حقوق انسانی خود را سلب شده دیدند.
آری اگر روزی دنیا مفتخرانه برگهای تاریخ را ورق می زد تا به دهم دسامبر سال 1948 میلادی برسد و به خاطر تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر بر خود ببالد، اما امروز این روز در میان همه جنایات رخ داده در جهان توسط ابرقدرتهای شرق و غرب فراموش شده و شاید همانها که می خواهند به نام این روز حقوق ملتهای جهان را غصب کنند تنها کسانی باشند که با یادآوری این برگ کهنه تاریخ از حقوق بشر سخن می گویند.
امروز برخلاف تصور اولیه ای که از شعار حقوق بشر می شد کشورهای استعماری از این شعار در جهت سلب حق استقلال و آزادی کشورهای مستقل و آزادیخواه جهان استفاده می کنند و امروز جنایاتی که حد و مرز نمی شناسد در حریم نوار غزه وحشتی آفریده که انسان را به تاملی شگرف وا می دارد که آیا آنها که اینگونه بر ملتهای مظلوم و بی دفاع می تازند انسانند یا گرگهایی هستند که فطرت و خوی دهشتناک خود را در زیر لوای انسانی پنهان کرده اند.
به رغم تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در دسامبر سال 1948 واقعیت در عمل به گونه ای دیگر شکل گرفت به طوریکه نگاهی گذرا به رویدادهای سیاسی و نظامی جهان پس از پایان جنگ دوم جهانی، تصویری از وقایع اسفناک را نشان می دهد که بیانگر فاصله زیاد میان اهداف با عملکرد جامعه بین المللی در دفاع از حقوق بشر است.
در مقدمه این مصوبه اینگونه آمده است: "از آنجا که شناسایی حیثیت ذاتی کلیه اعضای خانواده بشری و حقوق یکسان و انتقال ناپذیر آنان اساس آزادی و عدالت و صلح را در جهان تشکیل می دهد، از آنجا که عدم شناسایی وتحقیر حقوق بشر منتهی به اعمال وحشیانه ای گردیده است که روح بشریت را به عصیان واداشته و ظهور دنیایی که در آن افراد بشر در بیان عقیده آزاد و از ترس و فقر فارغ باشند به عنوان بالاترین آمال بشر اعلام شده است، از آنجا که اساساً حقوق انسانی را باید با اجرای قانون حمایت کرد تا بشر به عنوان آخرین علاج به قیام بر ضد ظلم و فشار مجبور نگردد، از آنجا که اساساً لازم است توسعه روابط دوستانه بین الملل را مورد تشویق قرار داد، از آنجا که مردم ملل متحد ایمان خود را به حقوق اساسی بشر و مقام و ارزش فرد انسانی و تساوی حقوق مرد و زن مجدداً در منشور اعلام کرده اند و تصمیم راسخ گرفته اند که به پیشرفت اجتماعی کمک کنند و در محیطی آزادتر وضع زندگی بهتری به وجود آورند، از آنجا که دولتهای عضو متعهد شده اند که احترام جهانی و رعایت واقعی حقوق بشر و آزادی های اساسی را با همکاری سازمان ملل متحد تامین کنند، از آنجا که حسن تفاهم مشترک نسبت به این حقوق و آزادیها برای اجرای کامل این تعهد کمال اهمیت را دارد، مجمع عمومی این اعلامیه جهانی حقوق بشر را آرمان مشترکی برای تمام مردم و کلیه ملل اعلام می کند تا جمیع افراد و کلیه ارکان اجتماع این اعلامیه را دائماً مد نظر داشته باشند و مجاهدت کنند که بوسیله تعلیم و تربیت احترام این حقوق و آزادی ها توسعه یابد و با تدابیر تدریجی ملی و بین المللی، شناسایی و اجرای واقعی و حیاتی آنها، چه در میان خود ملل عضو و چه در بین مردم کشورهایی که در قلمرو آنها می باشند، تامین گردد"
آری با خواندن این جملات و مقایسه آرمانهای این مصوبه تنها شعارهایی از جنس راحت طلبی و ساده انگاری قلبمان را آزار می دهد و ما بر تقویم خواهیم بالید از اینکه این روز را از میان صفحات خود محو کند و نام روز حقوق بشر را روز سلب حقوق انسانی مردم بی دفاع غزه بنامد.
آری اگر روزی مجمع عمومی سازمان ملل با 48 رای مثبت و هشت رای ممتنع، اعلامیه جهانی حقوق بشر را در 30 ماده تصویب کرد و این روز را به عنوان روز جهانی حقوق بشر نامگذاری کرد، امروز میلیونها نفر انسان آزادیخواه دنیا می خواهند تا ماده ای به تصویب برسد که این روز از صفحه تقویم پاک شود تا دیگر ننگ این نام و شعار تن پاک روزهای دیگر خداوند را آلوده نکند.
با خواندن ماده سوم و پنجم این مصوبه مبنی بر اینکه "هر کس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد و احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه یا خلاف انسانیت و شؤون انسانی یا موهن باشد"، ناخودآگاه لبخندی تلخ بر این قانون خیالی خواهیم زد و با تصویرسازی از جنایات غزه قلبمان را اندوه پر می کند و از خود می پرسیم نویسندگان این قانون در کجای این کره خاکی پنهان شده اند تا در تریبون های جهانی این قوانین را فریاد زنند.
امروز روز مرگ قوانین انسانی است نه قوانینی که در مصوبه سازمان ملل بر آن تاکید شده بلکه قوانینی که به حکم فطرت پاک و خدادادی بشر وضع شده و امروز به دست منادیان دروغین شعار آزادی و استقلال به یغما می رود.
آری اگر امروز جوامع بین المللی در مقابل این همه جنایت سکوت می کنند باید تن روزهای سال و برگهای تاریخ نیز از شعارهای دروغین آنان پاک شود تا دیگر بهانه ای برای گسترش ظلم و ترویج فساد در دنیا با تمسک به فریادهای واهی و خیالی احقاق حقوق بشر پیدا نشود.
نظر شما