به گزارش خبرنگار مهر، بهزاد قره یاضی روز گذشته در هم اندیشی لایحه ایمنی زیستی در انستیتو پاستور با تشریح تاریخچه پیدایش بحث ایمنی زیستی و تدوین قوانین مربوط به آن در کشور گفت: داستان ایمنی زیستی در کشور ما به زمانی بر می گردد که محصول تراریخته وارد کشور شد. در سال 1992 به هیچ عنوان هیچ قانون بین المللی در این زمینه وجود نداشت اما چندی بعد پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا متعاقب مصوبه کنوانسیون تنوع زیستی تدوین شد. مصوبه مربوط کنوانسیون زیست محیطی نیست بلکه تنها کنوانسیون تنوع زیستی را در بر می گیرد.
وی افزود: بر این اساس در کارتاهنا آمده است که کشورها تلاش کنند بیوتکنولوژی به تنوع زیستی لطمه ای وارد نکند.
رئیس انجمن علی ایمنی زیستی با اشاره به اقدامات کشور در خصوص ایمنی زیستی گفت: در دولت قبل 7 مورد دستور بین ریاست سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت علوم رد و بدل شد تا اینکه در نهایت کمیته ای در وزارت علوم برای ایمنی زیستی تشکیل شد که در آن زمان انجمنهای علمی مربوط نیز وارد عمل شده بودند.
وی شورای ملی ایمنی زیستی، شورای عالی بیوتکنولوژی و پیوستن ایران به پروتکل کارتاهنا را از جمله اقدامات کشور در خصوص ایمنی زیستی و بیوتکنولوژی که در چند سال گذشته انجام شده است، عنوان کرد.
قره یاضی با انتقاد از برخی اقدامات صورت گرفته در زمینه بیوتکنولوژی گفت: در دولت نهم فعالیتهای تولیدی بذرهای تراریخته جمع آوری شد. همچنین طرحهای تحقیقاتی که به مرحله مزرعه و گلخانه رسیده بودند متوقف شدند این در حالی است که محصولات تراریخته ای همچون دانه های روغنی، سویا، کلزا و ذرت تراریخته وارد کشور می شوند.
وی ادامه داد: از سوی دیگر در سه سال گذشته نیز لایحه ای بدون مشارکت انجمنهای علمی مربوط در شورای ملی ایمنی زیستی که دبیرخانه آن در سازمان حفاظت محیط زیست مستر بود، تدوین و به مجلس ارائه شد.
رئیس انجمن علمی ایمنی زیستی اظهار داشت: در این لایحه مواردی را که باید بر اساس پروتکل کارتاهنا در قوانین ملی ایمنی زیستی درج شود آورده نشده بود.
نظر شما