به گزارش خبرنگار مهر، بهرام بیضایی در نشست نقد و بررسی "وقتی همه خوابیم" در سینما فلسطین گفت: این فیلم ستاره‌سازی نیست، بلکه بخشی از آن محسوب می‌شود. هیچ بازیگری از مادر "تجاری" به دنیا نیامده است. کسانی در سینما هستند که استعدادهایی دارند، اما شرایط آنها را تجاری می‌کند.
وی درباره پرداختن به مسائل پیش پا افتاده و سطحی در فیلم گفت: این خط کشی‌ها به عقیده من مخدوش و مسائل مطرح شده پیش پا افتاده نیست. مثلاً در همین سالن سینما ما در زمان نمایش فیلم مشکل صدا داشتیم. در حالی که مسئولان از یکسال قبل می‌دانند قرار است در این مکان جشنواره برگزار شود و بهتر است زودتر به فکر حل موضوع بیفتند.
بیضایی افزود: وقتی به کلمات، تصویر و صدا اهمیت نمی‌دهیم، پس موضوع مطرح شده در فیلم پیش پا افتاده نیست. چرا فقط موضوع‌های اسطوره‌ای، معنایی و... باید برای ما مهم باشند. بهترین چیزی را که ممکن بود ساختم. فکر کردم می‌توانم درباره سینما حرفی بزنم و این موضوع به عقیده من اصلاً پیش پا افتاده نیست.
کارگردان "وقتی همه خوابیم" ادامه داد: زمانی که تولید پروژه "لبه پرتگاه" به سرانجام نرسید، عده‌ای از منتقدان در مطبوعات اعلام کردند این بیضایی است که نمی‌خواهد فیلم بسازد و سئوال‌هایی مبتنی بر اینکه چرا باید بقیه هزینه نبوغ بیضایی را بدهند مطرح کردند.
این فیلمساز در ادامه گفت: من از سال 60 تا به حال شغل ندارم. پس شما درباره چه چیزی حرف می‌زنید؟ ببخشید اگر من فیلمی پیش پا افتاده ساختم. شاید دیگران طور دیگری این فیلم را بسازند. به نظرم باید خط کشی‌ها را کنار بگذاریم.
وی درباره کتاب شاهنامه که در فیلم به آن اشاره می‌شود، گفت: موقع تولید فیلم به طور اتفاقی به این موضوع فکر کردم. دنبال کتابی بودم که تعبیر به چیزی نشود، به همین دلیل شاهنامه را انتخاب کردم. بعد از مدتی متوجه شدم استفاده از این کتاب نیز خود معنایی دارد. ما با بچه‌ها درباره شاهنامه حرف می‌زنیم، اما زندگی‌مان جور دیگر است.
بیضایی درباره میزانسن‌های تئاتری و سینمایی و بازی‌های فیلم توضیح داد: من متوجه تفاوت میزانسن و بیان تئاتری و سینمایی نمی‌شوم و نمی‌دانم اینها چه تفاوتی دارند. اگر بازیگران لاتی حرف بزنند، پس واقعی است! لطفاً به این خط کشی‌ها توجه کنید. به نظرم فقط بازی بد یا خوب وجود دارد و در این فیلم سعی کردم همه خوب بازی کنند.
حسام نواب صفوی بازیگر فیلم هم در این باره گفت: من هم مفهوم خط کشی بین بازی‌های تئاتری و سینمایی را متوجه نمی‌شوم. در این فیلم دو شخصیت را بازی کردم و نسبت به عوامل دیگر فکر می‌کنم بازی خوب و معقولی ارائه دادم. بازی همه بازیگران در این فیلم منطقی و درست بود.
هدایت هاشمی درباره حضور بازیگران تئاتر در سینما گفت: این نوع توصیف بازیگری عجیب است و فقط در نقدهای سینمایی وجود دارد. در این سال‌ها که تئاتر رونق گرفت، ما شاهد رجوع خیلی از بازیگران سینما به تئاتر بودیم، اما هیچکدام آنها به این امر متهم نشدند، اما وقتی بازیگران تئاتر به سینما می‌روند با این موضوع برخورد می‌کنند. بهتر است از این کار دست برداریم.
بیضایی هم درباره دیالوگ‌نویسی "وقتی همه خوابیم" گفت: من فیلم‌هایی که می‌بینم در آن پرحرفی کرده یا تخت حرف می‌زنند. سینمایی یا تئاتری نمی‌دانم. البته این موضوع به فهم من از سینما برمی‌گردد. وقتی تئاترهای عروسکی را می‌بینم که مدام به هم سلام و علیک می‌کنند ناراحت می‌شوم. در این فیلم سعی کردم این کار را نکنم. من نوکر واقعیت وقتگیر نیستم و این به نظرم گفتگونویسی در سینماست.
وی خاطرنشان ساخت: "وقتی همه خوابیم" حرف دل من نیست، بلکه بخشی از فرهنگ ماست. این زیرپا خالی کردن‌ها در فرهنگ ما هم وجود دارد. شخصیت‌های خاطره مقبول و شایان شب رخ هم در آینده هم همین سرنوشت را خواهند داشت. این نقدی به مجموعه شرایط است که هیچکس سر جای خودش نیست.
این کارگردان سینما درباره تهمت زدن به سینما و مطبوعات در تازه‌ترین فیلم خود نیز گفت: سینما و مطبوعات بسیار آسیب‌پذیر هستند و این حساسیت خصلت آنهاست، به همین دلیل سراغ آنها رفتم تا درباره حساسیت آنها فیلم بسازم و قصد تهمت نداشتم.
وی افزود: من از هیچکدام از کارهایم راضی نیستم و فکر می‌کنم فیلمی را که دلم می‌خواهد هنوز نساخته‌ام. "وقتی همه خوابیم" شبیه "سگ‌کشی" نیست. سینما فقط به اجتماعی و اسطوره‌ای تبدیل نمی‌شود. از حالا کسانی را می‌بینم که وجه اسطوره‌ای این فیلم را می‌بینند و درباره آن می‌نویسند. کمی فاصله می‌خواهد تا این فیلم هضم شود.
به گزارش مهر ، بیضایی تاکید کرد: بعد از این فاصله به لایه‌های زیرین فیلم می‌رسند و امیدوارم این فاصله زیاد طول نکشد و من آن روز را زود ببینم. ساخت این فیلم تغییر نگرش نیست. هنوز کسانی هستند که در ابعاد اجتماعی دنبال مفاهیم اسطوره‌ای و در ابعاد اسطوره‌ای دنبال مفاهیم اجتماعی می‌روند. دو سال پیش فیلم هشت دقیقه‌ای فرش را ساختم که یک کار اسطوره‌ای بود، اما هیچکس درباره آن چیزی ننوشت و حتی نخواست بشنود.
هاشمی نیز در پایان این نشست گفت: شما دوستان مطبوعاتی هستید که می‌توانید از فیلم ساختن بیضایی حمایت کنید و می‌دانم راضی نیستید چنین فرد نازنینی چند سال در سینما کار نکند.
نظر شما